‘Vermiste meisjes’ – Megan Miranda
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Fontein – Utrecht
ISBN: 978 90 261 4214 7
Uitvoering: e-book
Aantal bladzijden: 352
Uitgave: Begin 2017
Uitgeverij: De Fontein – Utrecht
ISBN: 978 90 261 4214 7
Uitvoering: e-book
Aantal bladzijden: 352
Uitgave: Begin 2017
Met dank
aan uitgeverij De Fontein voor dit recensie-exemplaar.
aan uitgeverij De Fontein voor dit recensie-exemplaar.
De Amerikaanse schrijfster Megan Miranda is
vooral bekend geworden door een aantal Young Adult boeken en heeft nu de
overstap gewaagd naar het misdaadgenre. Vermiste meisjes is in dit genre haar
debuut en de tweede thriller, The perfect stranger, ligt sinds april van dit
jaar in de Verenigde Staten in de boekwinkels. Het verhaal van Vermiste meisjes
draait om Nicolette (Nic) Farrell die na tien jaar terugkeert naar haar
geboorteplaats Cooley Ridge.
vooral bekend geworden door een aantal Young Adult boeken en heeft nu de
overstap gewaagd naar het misdaadgenre. Vermiste meisjes is in dit genre haar
debuut en de tweede thriller, The perfect stranger, ligt sinds april van dit
jaar in de Verenigde Staten in de boekwinkels. Het verhaal van Vermiste meisjes
draait om Nicolette (Nic) Farrell die na tien jaar terugkeert naar haar
geboorteplaats Cooley Ridge.
Nic’s hartsvriendin Corinne Prescott verdween
tien jaar geleden spoorloos en de manier waarop de kleinstedelijke gemeenschap
op deze gebeurtenis reageerde was voor Nic aanleiding voorgoed te vertrekken.
Nu ze terug is wordt ze geconfronteerd met de verdwijning van Annaleise Carter,
een jonge vrouw die een sleutelrol speelde in het oorspronkelijke
politieonderzoek.
tien jaar geleden spoorloos en de manier waarop de kleinstedelijke gemeenschap
op deze gebeurtenis reageerde was voor Nic aanleiding voorgoed te vertrekken.
Nu ze terug is wordt ze geconfronteerd met de verdwijning van Annaleise Carter,
een jonge vrouw die een sleutelrol speelde in het oorspronkelijke
politieonderzoek.
Megan Miranda heeft een aangename manier van
schrijven. Haar stijl wordt gekenmerkt door een heel natuurlijk gebruik van de
taal. Het is de taal van iemand die een verhaal vertelt waar je geboeid naar
luistert. Zonder afleidende opsmuk of gekunstelde constructies.
schrijven. Haar stijl wordt gekenmerkt door een heel natuurlijk gebruik van de
taal. Het is de taal van iemand die een verhaal vertelt waar je geboeid naar
luistert. Zonder afleidende opsmuk of gekunstelde constructies.
De personages worden goed uitgewerkt.
Aanvankelijk zijn ze wat oppervlakkig en geeft Megan Miranda niet teveel prijs
maar dat verandert als het verhaal vordert. Laag voor laag worden de geheimen
die ze koesteren onthuld en ontstaat er een compleet beeld.
Aanvankelijk zijn ze wat oppervlakkig en geeft Megan Miranda niet teveel prijs
maar dat verandert als het verhaal vordert. Laag voor laag worden de geheimen
die ze koesteren onthuld en ontstaat er een compleet beeld.
Deze aanpak past helemaal bij de manier waarop
Megan Miranda het verhaal opbouwt. Ze begint met een introductie waarin de
omstandigheden waaronder Nic terugkeert naar Cooley Ridge worden toegelicht. En
er is een einde waarin de totaal onverwachte ontknoping wordt beschreven.
Tussen deze twee delen ontwikkelen zich het verhaal en de plot. Megan Miranda
schrijft dat heel verrassend en kundig in omgekeerde volgorde. Het gaat over
een tijdspanne van 14 dagen en zij begint bij dag 14 en werkt zo terug in de
tijd. Deze originele verteltrant lijkt verwarrend maar is het niet. Je moet er
even aan wennen. Een bijwerking van deze opzet is dat je vooruit bladert in het
boek en tegelijkertijd teruggaat in de tijd. Tegengestelde bewegingen die een
vreemde sensatie oproepen.
Megan Miranda het verhaal opbouwt. Ze begint met een introductie waarin de
omstandigheden waaronder Nic terugkeert naar Cooley Ridge worden toegelicht. En
er is een einde waarin de totaal onverwachte ontknoping wordt beschreven.
Tussen deze twee delen ontwikkelen zich het verhaal en de plot. Megan Miranda
schrijft dat heel verrassend en kundig in omgekeerde volgorde. Het gaat over
een tijdspanne van 14 dagen en zij begint bij dag 14 en werkt zo terug in de
tijd. Deze originele verteltrant lijkt verwarrend maar is het niet. Je moet er
even aan wennen. Een bijwerking van deze opzet is dat je vooruit bladert in het
boek en tegelijkertijd teruggaat in de tijd. Tegengestelde bewegingen die een
vreemde sensatie oproepen.
Het verhaal zelf is niet echt origineel: een
vrouw keert terug naar haar geboortegrond waar zich een aantal jaren geleden
een drama heeft afgespeeld en komt weer in contact met haar vroegere vrienden
en kennissen die ieder afzonderlijk kampen met hun eigen manier van verwerken.
Een gegeven dat wel vaker in thrillers wordt gebruikt. Natuurlijk is er ook een
dader en Megan Miranda laat je lang in het ongewisse wie dat is en als je denkt
het te weten, sta je toch nog op het verkeerde been.
vrouw keert terug naar haar geboortegrond waar zich een aantal jaren geleden
een drama heeft afgespeeld en komt weer in contact met haar vroegere vrienden
en kennissen die ieder afzonderlijk kampen met hun eigen manier van verwerken.
Een gegeven dat wel vaker in thrillers wordt gebruikt. Natuurlijk is er ook een
dader en Megan Miranda laat je lang in het ongewisse wie dat is en als je denkt
het te weten, sta je toch nog op het verkeerde been.
Vermiste meisjes is een prima thriller die
vooral door de verrassende constructie van verhaal en plot en het natuurlijke
gebruik van de taal overtuigt en heel erg plezierig leest. ****
vooral door de verrassende constructie van verhaal en plot en het natuurlijke
gebruik van de taal overtuigt en heel erg plezierig leest. ****
Joop Liefaard –
recensent De Perfecte Buren
recensent De Perfecte Buren
0
