Leesclub ‘Blankenberge Blues’ – Pieter Aspe & Koen Strobbe
Het verdict – De slotsom van de
leesclub
leesclub
Let op: kan spoilers bevatten!
Leesclub
‘Blankenberge
Blues’
Blues’
Pieter Aspe
&
Koen Strobbe
De auteurs
Pieter Aspe, Vlaanderens meest gelezen misdaadauteur in binnen-
en buitenland, debuteerde in 1995 met Het vierkant van de wraak, zijn
allereerste ‘Van In’. Na zelf zowat alle thrillerprijzen in de wacht gesleept
te hebben, heeft Pieter Aspe nu zijn eigen prijs voor beginnend schrijftalent:
de Aspe Award.
en buitenland, debuteerde in 1995 met Het vierkant van de wraak, zijn
allereerste ‘Van In’. Na zelf zowat alle thrillerprijzen in de wacht gesleept
te hebben, heeft Pieter Aspe nu zijn eigen prijs voor beginnend schrijftalent:
de Aspe Award.
Koen Strobbe, laureaat van de Aspe Award 2015, is
wijnbouwer in de Provence en schreef met Kruis en munt zijn allereerste
adembenemende thriller.
wijnbouwer in de Provence en schreef met Kruis en munt zijn allereerste
adembenemende thriller.
Aan de winterse kust
smeedt een bont allegaartje van mensen een niet-alledaags complot nadat een van
hen een aangespoelde potvis vond. In het dode dier zien ze namelijk een unieke
kans om rijk te worden. In de darmen van een potvis zit immers amber, een
goedje waarvoor de parfumindustrie veel geld veil heeft. Spijtig detail: een
aangespoelde walvis opensnijden is bij wet verboden. De bende kan echter niet
aan de lokroep van het grote geld weerstaan en besluit op zoek te gaan naar een
koper in het illegale circuit. Langzaam maar zeker komen alle spelers in het
verhaal zichzelf tegen en wordt de finale confrontatie met de professionele
misdaad onvermijdelijk. Blankenberge blues is een spannend verhaal, doorspekt
met milde, soms wat zwarte humor. De roman speelt zich af in een soort
twilightzone: de kust zoals maar weinigen ze kennen, wanneer de zomer, de zon
en de toeristen verdwenen zijn.
smeedt een bont allegaartje van mensen een niet-alledaags complot nadat een van
hen een aangespoelde potvis vond. In het dode dier zien ze namelijk een unieke
kans om rijk te worden. In de darmen van een potvis zit immers amber, een
goedje waarvoor de parfumindustrie veel geld veil heeft. Spijtig detail: een
aangespoelde walvis opensnijden is bij wet verboden. De bende kan echter niet
aan de lokroep van het grote geld weerstaan en besluit op zoek te gaan naar een
koper in het illegale circuit. Langzaam maar zeker komen alle spelers in het
verhaal zichzelf tegen en wordt de finale confrontatie met de professionele
misdaad onvermijdelijk. Blankenberge blues is een spannend verhaal, doorspekt
met milde, soms wat zwarte humor. De roman speelt zich af in een soort
twilightzone: de kust zoals maar weinigen ze kennen, wanneer de zomer, de zon
en de toeristen verdwenen zijn.
Lezers: Chrisje
Stultiens, Ilse Blanckaert, Stefanie Claessens, Dirk De Wolf en Nick Evrard.
Stultiens, Ilse Blanckaert, Stefanie Claessens, Dirk De Wolf en Nick Evrard.
De slotsom
Dirk: Net
als bij Aspe wordt het spannend in de laatste bladzijden. In dit boek zit veel
potentieel, maar na het lezen blijf ik toch wat op mijn honger zitten. Er zijn
te veel verhaallijnen en die allemaal de ruimte krijgen om te groeien, maar zo
wordt het hoofdverhaal wat uit het oog verloren. Ik heb het boek met plezier
gelezen en voel dat er in dit duo potentieel zit. Door een tip om dit boek niet
te lezen als een ‘Aspe’ vond ik het boek best oké. 3 sterren!
als bij Aspe wordt het spannend in de laatste bladzijden. In dit boek zit veel
potentieel, maar na het lezen blijf ik toch wat op mijn honger zitten. Er zijn
te veel verhaallijnen en die allemaal de ruimte krijgen om te groeien, maar zo
wordt het hoofdverhaal wat uit het oog verloren. Ik heb het boek met plezier
gelezen en voel dat er in dit duo potentieel zit. Door een tip om dit boek niet
te lezen als een ‘Aspe’ vond ik het boek best oké. 3 sterren!
Ilse: De titel van het boek, ‘Blankenberge Blues’,
past wel bij het verhaal. Veel personages hebben een eerder verdrietige kijk op
het verleden, zitten met een onvervuld verlangen, zijn niet tevreden met hoe
het leven is gelopen. Het leven is voor velen van hen niet wat ze verwacht of
gehoopt hadden. Het boek heeft een eerder
duistere, deprimerende sfeer, vooral naar het einde toe en toont niet echt de
beste kant van de mens. Het boek komt niets tekort qua schrijfstijl,
woordkeuze, zinsbouw en dergelijke, maar het verhaal zelf, het geheel aan
gebeurtenissen, het verloop en de uitwerking hiervan, het verhaal rond de amber
en zeker het eind stelt wel teleur. Ik geef 3,5 ster.
past wel bij het verhaal. Veel personages hebben een eerder verdrietige kijk op
het verleden, zitten met een onvervuld verlangen, zijn niet tevreden met hoe
het leven is gelopen. Het leven is voor velen van hen niet wat ze verwacht of
gehoopt hadden. Het boek heeft een eerder
duistere, deprimerende sfeer, vooral naar het einde toe en toont niet echt de
beste kant van de mens. Het boek komt niets tekort qua schrijfstijl,
woordkeuze, zinsbouw en dergelijke, maar het verhaal zelf, het geheel aan
gebeurtenissen, het verloop en de uitwerking hiervan, het verhaal rond de amber
en zeker het eind stelt wel teleur. Ik geef 3,5 ster.
Stefanie: Ik vind de opbouw van het boek goed omwille
van de vele verhaallijnen. Door deze verhaallijnen word je heel nieuwsgierig
hoe het gaat verlopen naar de plot toe. Je leest met spanning verder hoe alles
in elkaar gaat vloeien. Je wilt weten wat er gaat gebeuren.
Ik raad het boek zeker aan, je ziet een andere kant van Aspe in
combinatie met de andere schrijver. De cover is duister, mysterieus en gaf mooi
weer hoe het verhaal zou zijn. Ik geef het boek een 4,5 ster, omdat het
aangenaam lezen was en het toch steeds genieten is als ik ‘Aspe’ lees.
van de vele verhaallijnen. Door deze verhaallijnen word je heel nieuwsgierig
hoe het gaat verlopen naar de plot toe. Je leest met spanning verder hoe alles
in elkaar gaat vloeien. Je wilt weten wat er gaat gebeuren.
Ik raad het boek zeker aan, je ziet een andere kant van Aspe in
combinatie met de andere schrijver. De cover is duister, mysterieus en gaf mooi
weer hoe het verhaal zou zijn. Ik geef het boek een 4,5 ster, omdat het
aangenaam lezen was en het toch steeds genieten is als ik ‘Aspe’ lees.
Nick: Het
verhaal is opgebouwd uit een aantal verschillende verhaallijnen. Hoewel sommige
een meerwaarde geven aan het verhaal zorgen andere ervoor dat het verhaal toch
enigszins aan belang moet inboeten. Dat maakt het soms een beetje langdradig. De verschillende personages zijn mooi
uitgewerkt en heel herkenbaar. Mensen als u en ik. Elk met zijn eigen problemen,
onderling allemaal met elkaar verbonden. Het oog voor details, de mooie
beschrijvingen: ” Met open mond keek hij omhoog, precies op het moment dat
een grote zilvermeeuw boven hem een klodder grijsgroene drek liet vallen. Recht
in zijn mond.” Is er hier maar een van. Je kunt het je zo voorstellen.
Aangenaam om lezen toch! Ik had op geen enkel moment het gevoel dat het verhaal
van twee verschillende auteurs was. Het verhaal draagt hun beider stempel.
Hoewel ik op het eind niet echt een wauw gevoel had en het toch enigszins
voorspelbaar was vind ik het een boeiend verhaal. Het is voor mij ook meer een
open eind. Sommige dingen lijken niet volledig uitgewerkt, af. Is dit de
bedoeling?? Wie weet…… Ben en blijf enthousiast. Heb al van beide auteurs gelezen
en ik vind dit een mooie combinatie. Je herkent er de beide auteurs in en ze
brengen samen een spannend, goed, vlot en makkelijk leesbaar verhaal dat ik met
veel plezier heb gelezen. Zeker een aanrader. Het boek krijgt van mij een
verdiende 3,5 sterren.
verhaal is opgebouwd uit een aantal verschillende verhaallijnen. Hoewel sommige
een meerwaarde geven aan het verhaal zorgen andere ervoor dat het verhaal toch
enigszins aan belang moet inboeten. Dat maakt het soms een beetje langdradig. De verschillende personages zijn mooi
uitgewerkt en heel herkenbaar. Mensen als u en ik. Elk met zijn eigen problemen,
onderling allemaal met elkaar verbonden. Het oog voor details, de mooie
beschrijvingen: ” Met open mond keek hij omhoog, precies op het moment dat
een grote zilvermeeuw boven hem een klodder grijsgroene drek liet vallen. Recht
in zijn mond.” Is er hier maar een van. Je kunt het je zo voorstellen.
Aangenaam om lezen toch! Ik had op geen enkel moment het gevoel dat het verhaal
van twee verschillende auteurs was. Het verhaal draagt hun beider stempel.
Hoewel ik op het eind niet echt een wauw gevoel had en het toch enigszins
voorspelbaar was vind ik het een boeiend verhaal. Het is voor mij ook meer een
open eind. Sommige dingen lijken niet volledig uitgewerkt, af. Is dit de
bedoeling?? Wie weet…… Ben en blijf enthousiast. Heb al van beide auteurs gelezen
en ik vind dit een mooie combinatie. Je herkent er de beide auteurs in en ze
brengen samen een spannend, goed, vlot en makkelijk leesbaar verhaal dat ik met
veel plezier heb gelezen. Zeker een aanrader. Het boek krijgt van mij een
verdiende 3,5 sterren.
Chrisje: Welke Vlaming houdt niet van een verhaal aan het zeetje? En dan
nog in de winter – mijn favoriete periode. Een desolaat strand, de stilte in
Blankenberge, de kleine zelfstandige die probeert te overleven, de
gepensioneerden die aan de kust genieten van hun laatste
jaren,…… Typische elementen, die je laten grijnzen.
nog in de winter – mijn favoriete periode. Een desolaat strand, de stilte in
Blankenberge, de kleine zelfstandige die probeert te overleven, de
gepensioneerden die aan de kust genieten van hun laatste
jaren,…… Typische elementen, die je laten grijnzen.
Deze thriller munt
niet uit in spanning, maar wel door de pluimage van de karakters en de kleine,
parallelle verhaallijnen. Heerlijke humor en speelse, verrassende wendingen
hebben mij aangenaam verbaasd. In het begin stoorde het me dat een ‘auteur’ een
grote rol speelt in het boek, maar na een paar hoofdstukken vond ik het
kriebelend amusant. Misschien had het schrijversduo nog meer uit de
‘zijverhalen’ kunnen puren, toch heeft het me lekker ‘gepord’. Meer moet dat
niet zijn. Aanrader!
niet uit in spanning, maar wel door de pluimage van de karakters en de kleine,
parallelle verhaallijnen. Heerlijke humor en speelse, verrassende wendingen
hebben mij aangenaam verbaasd. In het begin stoorde het me dat een ‘auteur’ een
grote rol speelt in het boek, maar na een paar hoofdstukken vond ik het
kriebelend amusant. Misschien had het schrijversduo nog meer uit de
‘zijverhalen’ kunnen puren, toch heeft het me lekker ‘gepord’. Meer moet dat
niet zijn. Aanrader!
3 sterren.
0
