Gastblog Nathalie Pagie
Ik
ga op vakantie en neem mee…
ga op vakantie en neem mee…
Een pas op de plaats is soms hartstikkenodig. Dat weet ik en toch kost het me moeite om er af en toe een te nemen.
Liever sta ik in de actie-stand en ga ik door, door, door. Toen ik bijna klaar
was met het schrijven van mijn laatste thriller, Casa Familia, begon ik al met
het inplannen van een ruime signeertour, de boekpresentatie moest geregeld, ik
wilde naar de Libelle Zomerweek en ga zo maar door. Spijkers met koppen, I love
it! Maar goed, er is ook zoiets als balans. Ja prima, ik ga eens per week braaf
naar yoga, heb ik die balans meteen geregeld. Nou, niet dus. Het hele land door
rakken om te signeren is tof, maar ook slopend. Nu ben ik moe, wordt m’n lontje
steeds korter (geduld had ik toch al nooit) en is die pas op de plaats
hoognodig. En daarom ga ik op vakantie,
een week, in m’n eentje en doe ik lekker bijna helemaal niets. Zo.
Marelle
Een week lang luieren op een strand, is
niks voor mij. Daarom heb ik bedacht dat ik het aangename toch ook best een
beetje met het nuttige kan verenigen. Ik ga op bezoek bij collega Marelle
Boersma in Portugal. Ik verstop me een week in een van de schrijfhuisjes op
haar land en laat me in een paar sessies door haar bijspijkeren. Want ook met
vier boeken op mijn naam heb ik nog genoeg te leren. Mijn volgende boek maak ik
graag nog spannender en verrassender en daarvoor lijkt het me niet verkeerd
mijn licht eens op te steken bij Marelle, die ten slotte al meerdere
bestsellers heeft geschreven. Misschien zag je haar advertenties al eens
voorbij komen? Prachtig landgoed, lekker afgelegen, te midden van de vijgen- en
sinaasappelbomen, niet verkeerd!
niks voor mij. Daarom heb ik bedacht dat ik het aangename toch ook best een
beetje met het nuttige kan verenigen. Ik ga op bezoek bij collega Marelle
Boersma in Portugal. Ik verstop me een week in een van de schrijfhuisjes op
haar land en laat me in een paar sessies door haar bijspijkeren. Want ook met
vier boeken op mijn naam heb ik nog genoeg te leren. Mijn volgende boek maak ik
graag nog spannender en verrassender en daarvoor lijkt het me niet verkeerd
mijn licht eens op te steken bij Marelle, die ten slotte al meerdere
bestsellers heeft geschreven. Misschien zag je haar advertenties al eens
voorbij komen? Prachtig landgoed, lekker afgelegen, te midden van de vijgen- en
sinaasappelbomen, niet verkeerd!
Tara
& Diego
& Diego
Het is even lastig thuis de boel de boel te
laten, (ongetwijfeld een universeel probleem voor moeders), maar ik ben vast
van plan de knop om te zetten, zodra ik het vliegtuig instap. In de zon praten,
denken, sparren over mijn verhaal, lekker eten, beetje wandelen misschien..
daar ben ik helemaal aan toe. Als ik terugkom, hopelijk met een hoofd vol
inspiratie, duik ik meteen mijn tuinhuis in en schrijf ik het derde avontuur
met Tara & Diego. Het is zo leuk te horen dat lezers echt benieuwd zijn
naar hoe het verder gaat met die twee. In Paradijsvogels en Casa Familia leer
je ze al goed kennen (ik zelf ook), en aan het einde van Casa Familia neemt
Diego een drastisch besluit. Hoe nu verder? Ik heb al aardig wat ideeen, maar
die verklap ik nog niet. Eerst even afstand van alles, rust in m’n kop en
daarna weer vol gas. Ik heb er zin in.
laten, (ongetwijfeld een universeel probleem voor moeders), maar ik ben vast
van plan de knop om te zetten, zodra ik het vliegtuig instap. In de zon praten,
denken, sparren over mijn verhaal, lekker eten, beetje wandelen misschien..
daar ben ik helemaal aan toe. Als ik terugkom, hopelijk met een hoofd vol
inspiratie, duik ik meteen mijn tuinhuis in en schrijf ik het derde avontuur
met Tara & Diego. Het is zo leuk te horen dat lezers echt benieuwd zijn
naar hoe het verder gaat met die twee. In Paradijsvogels en Casa Familia leer
je ze al goed kennen (ik zelf ook), en aan het einde van Casa Familia neemt
Diego een drastisch besluit. Hoe nu verder? Ik heb al aardig wat ideeen, maar
die verklap ik nog niet. Eerst even afstand van alles, rust in m’n kop en
daarna weer vol gas. Ik heb er zin in.
Liefs, Nathalie
0
