‘Maurice’ – Anne-Laure Van Neer

Gepubliceerd 25 april 2017

Genre:
thriller

Uitgever:
Kramat

ISBN:
9789462420618

Uitvoering: paperback

Aantal pagina’s: 297

Uitgave: 1 april 2017

Met dank aan uitgeverij Kramat
voor deze recensie-exemplaren.

Lezers: Anne Theys, Tamara Haagmans en Nancy De Brucker (Team
DPB)

Samengesteld door Nancy

Cover

Anne; De
cover van “Maurice” sprak me meteen aan ….. dit door de onbekende
man in zwart maatpak, wijnrode das,
prikkeldraad boven het hoofd, wat ook wat luguber is, alsook een bloedvlek
boven op de “i” van ” Maurice”. Daarom krijgt deze een
8/10

Tamara; De cover van het boek is het
tegenovergestelde van Justine, alles dat daar wit was is nu zwart en andersom,
alleen de druppel bloed op de naam is hetzelfde waardoor de boeken ook leuk bij
elkaar passen.

Nancy; Deze cover triggert je meteen als je het ziet. Ik
vind deze heel goed gevonden en past dan ook bij het verhaal. Het maakt je
nieuwsgierig en Anne-Laure heeft wederom een naam met een ‘i’ waarboven de
druppel bloed is. Ook de doornenkroon is heel goed gevonden. Ik geef deze cover
een 9.

Samenvatting van het verhaal

Anne; Het
boek draait voornamelijk rond Maurice, deze is geen gewone seriemoordenaar maar
iemand die de mensheid vooral wil redden
van slechte mensen die hij dan ook “grappig” omschrijft. Het speelt
zich af in de tegenwoordige tijd, al gaat de schrijfster soms terug in de
verleden tijd maar ook naar de toekomst.

Tamara; Ik zal maar met de deur in huis
vallen: Maurice is een raar mannetje. Hij denkt dat hij de nieuwe ‘verlosser’
is, de nieuwe Jezus Christus. Zoals op de achterflap te lezen is, beloofde hij
zijn moeder op haar sterfbed dat hij op zou houden met moorden en krijgt zijn
dochter een nieuwe vriend. Precies het type man waar Maurice een hekel aan
heeft en die hij graag van kant zou willen maken.

Nancy; Maurice is een seriemoordenaar. Hij is recent
gepensioneerd als zijn moeder komt te overlijden. Hij heeft haar beloofd dat
hij nog één moord zal plegen en dat hij daarna ophoudt met moorden. Zijn moeder
heeft hem ook een belofte gedaan waarvan hij hoopt dat die er snel gaat komen.

Anne; Voor
zijn moeder sterft maakt hij de belofte dat hij nog maar éénmaal wil moorden. Door allerlei situaties kan men
zich de vraag stellen of dat hem wel gaat lukken? Kan hij zichzelf in bedwang
houden, ja of nee? De spanning stijgt naarmate je het boek leest.

Tamara; Maurice, die dus moet stoppen met
moorden, maar nog één laatste moord mag plegen omdat hij die al maanden aan het
plannen is, besluit de hulp van een psychiater te vragen, omdat dat
toevallig zo uitkomt en stuit daar op de vreemdste dokter die je ooit zult
tegenkomen. Hij wringt zich in allerlei bochten om voor zichzelf goed te praten
dat één extra moord niet uitmaakt. maar wil zijn belofte aan zijn moeder toch
houden. Dat los je het makkelijkst op door? Juist. Het door andere mensen op te
laten lossen. Dat had best kunnen werken, ware het niet dat er een confrontatie
komt die zelfs Maurice niet had kunnen voorzien.

Nancy; Als op de begrafenis van zijn geliefde mama zijn
dochter Alexandra met haar nieuw vriendje komt opzetten, is hij daar
allesbehalve gelukkig mee. Lorenzo is nu juist zo’n Alfamannetje waar Maurice
zich enorm aan stoort. Maurice moet zich in bedwang houden want een belofte is
een belofte! En bovenal is zijn dochter al wat hij lief heeft.

Maar stoppen met moorden is
niet zo gemakkelijk als het blijkt. Immers is zijn werk noodzakelijk voor het
welzijn van de mens. Hij moet met iemand gaan praten hoe hij kan stoppen met
moorden want zo lukt het niet.

Maurice is heel
gestructureerd en hij moet zich aan zijn plannen houden om zijn laatste moord
te kunnen plegen. Maar buiten zijn wil om raakt hij verwikkeld in allerlei
situaties waar hij de touwtjes niet meer in handen heeft. Lukt het alsnog om
zijn allerlaatst moord te plegen? De tijd dringt voor Maurice!

Conclusie

Anne; Er
komen verschillende personages in aanraking met Maurice, waardoor het boek
steeds spannender wordt, alsook grappig. Wie zijn deze? Wel natuurlijk
hebben we Maurice, als hoofdpersoon. Maurice heeft een dochter Alexandra, zij
heeft een vriend Laurenzo. Maurice’ vrouw heet Simone, zijn eerste vrouw is
gestorven…..Zij was de moeder van Alexandra. Tom, die als kleine buurjongen
verliefd was op Alexandra en plots weer in het leven van Maurice opduikt. Thomas
De Praeter en Henri komen ook aan bod.

Tamara; Vanaf het eerste moment zuigt het
boek je in een draaimolen van absurde situaties. Soms op het randje, soms
eroverheen, met een climax die ik in de verste verte niet had zien aankomen.
Het is een boek vol humor, waarin de personages van het eerdere boek ‘Justine’
ook nog even langs waaien.

Nancy; We maken kennis met Maurice die strikt volgens de
regels leeft. Nu moet hij het ‘verlossen’ laten zoals hij in zijn eigen termen
gebruikt voor de moorden die hij pleegt. Hij ziet zichzelf als de opvolger van
Jezus, maar een betere versie, en hij heeft al die jaren de wereld behoed van Alfamannetjes.

Zijn theorie is simpel en het is uiterst noodzakelijk voor het welzijn van de
mensheid. Hij aanschouwt zijn moorden niet als gruwelijk maar vanuit een
ethisch standpunt, het is een soort van menslievendheid. Zijn lotsbestemming
was voor hem meer dan evident omdat het met de beste intenties werd gedaan, maar
dat moet dus nu stoppen en daar heeft Maurice het zeer moeilijk mee. Dat schept
natuurlijk de nodige verwarring en hilariteit alom want zijn laatste moord is
dus al gepland en hij wil niet van het plan afwijken.

Anne; Er zijn
verschillende dingen die me geraakt hebben, zowel zijn liefde voor zijn dochter
alsook zijn denkwijze over het moorden of het “niet” moorden. Er zijn
wel passages die wat langdradig waren, maar door de zinspelingen, die toch
grappig uit de hoek kwamen wilde ik verder lezen. Zij hebben me niet doen
twijfelen! Door de cover wilde ik weten: wie is Maurice, wat drijft hem tot
moorden en waarom??

Tamara; Het
is een verhaal over een
geschifte man die op zijn manier het beste met zijn dochter voorheeft en
ondanks dat zijn bloed kookt bij elke stap van Lorenzo (de vriend van de
dochter) toch zijn best doet om de belofte aan zijn moeder te houden.

Nancy; Je weet heel goed dat Maurice een seriemoordenaar
is, maar het grappige eraan is dat het zo niet bij mij overkwam. Hij is een man
van de wereld, die ondanks het moorden een heel goede opvoeding heeft gehad. Hij
weet ook wat waarden en normen zijn en beleefdheid. Nette manieren zijn een
must bij hem en dat telt dus ook tijdens het moorden. Hij is een echte
gentleman en heeft een uitermate leuke manier van denken en nogal goed dat de
andere personages dan ook zijn gedachten niet kunnen lezen.

Anne-Laure heeft een verhaal
gepend waarin Maurice in absurde situaties verzeild geraakt en waar hij zich
moet uitpraten en nog veel meer. Het bonte gezelschap van personages, de
belevenissen, hoe excentriek ook, je kan niet anders dan ermee lachen. En dat
gaat zo het hele boek door. Het is zo beeldend geschreven dat je het gewoon
voor je ziet.

Anne; Eens begonnen, is het boek moeilijk
opzij te leggen, als lezer wil je steeds meer te weten komen over het verhaal,
hoe het zich evolueert. Zelf vond ik het spannend, intrigerend….Het is een
fictief verhaal met ook een vleugje humor erin. Zou het anderen ten volle
aanraden zeker degenen die voor spanning, misdaad en humor ook te vinden zijn.

Tamara; Het boek valt bij Bol.com onder
psychologische thriller, maar dat is m.i. niet terecht, dit boek moet een eigen
genre krijgen want zowel comedy als thriller doet Maurice geen recht. Het
verhaal is makkelijk te begrijpen, ondanks dat de verhaallijnen op een
ingewikkelde manier met elkaar verweven zijn en de personages elkaar onderling
ook blijken te kennen.

Nancy; Als je ‘Justine’ hebt gelezen dan weet je al wat
je kan verwachten. Anne-Laure heeft een zwartgallige humor en dat is in dit
boek ook weer sterk aanwezig. De geestigheid en suspense zijn hier weer met
elkaar verweven en dat maakt het verhaal zo interessant. Zij is bij mijn weten
zowat de enige die zo schrijft. Humor kent een uitgebreid scala en is ook heel
subjectief. In dit geval wordt het geloof gebruikt omdat het aanleunt bij het verhaal.
Is het controversieel of van de pot gerukt? Ik vond in ieder geval van niet,
het is ook immers fictie en ik weet zeker dat het niet de bedoeling van de
auteur is om te kwetsen. Mensen die een rotsvaste geloofsovertuiging hebben
zouden dit misschien niet kunnen appreciëren maar zoals gezegd, met humor kun
je veel kanten op! Het is gewaagd en Anne-Laure heeft lef om dit te pennen en
voor mij is het haar meer dan gelukt.

Beoordeling

Anne; Met
“Maurice” te lezen wil ik nu natuurlijk ook haar andere boek ” Justine”, haar debuut
graag door mijn handen laten glijden en genieten van haar spontane schrijfstijl!
4 sterren

Tamara; Ik bleef met open mond achter. Anne-Laure
schrijft humoristisch met een donker randje, en dit boek is echt een ‘Love it
or hate it.’ Er is geen middenweg. Ik hou er wel van en geef er dus 4* voor.

Nancy; Maurice was voor mij een sympathieke kerel die me
aangename leesuurtjes heeft gegeven en het boek was dan ook te snel uit. De
auteur heeft de lat hoger moeten leggen na ‘Justine’ en is er dan ook in
geslaagd. En Anne-Laure heeft toch iets met koeien, hier kun je er ook weer
niet van onderuit 😉

4 sterren voor dit fijne boek!