‘De verloren dochters’ – Arjan Hoks
Genre: thriller
Uitgever: The House of Books
ISBN: 9789044344646
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 254
Uitgave: 2015
Uitgever: The House of Books
ISBN: 9789044344646
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 254
Uitgave: 2015
Oud-rechercheur
Walter van Schierink en ex-prostituee Gemma Baudette hebben een detectivebureau
in Rotterdam. Zij hebben zich gespecialiseerd in het opsporen en uit het milieu
halen van jonge prostituees.
Walter van Schierink en ex-prostituee Gemma Baudette hebben een detectivebureau
in Rotterdam. Zij hebben zich gespecialiseerd in het opsporen en uit het milieu
halen van jonge prostituees.
Ziehier
het startpunt van de debuutthriller “De verloren dochters” van Arjan Hoks uit
2015.
het startpunt van de debuutthriller “De verloren dochters” van Arjan Hoks uit
2015.
Als
de vader van de verdwenen Valerie van Velzen zich meldt met een zoekopdracht
voor de detectives bijten zij zich daarin vast. Al vrij snel blijkt dat het een
onmogelijke opdracht is, aanvankelijk door tegenwerking en later door een
dramatische gebeurtenis.
de vader van de verdwenen Valerie van Velzen zich meldt met een zoekopdracht
voor de detectives bijten zij zich daarin vast. Al vrij snel blijkt dat het een
onmogelijke opdracht is, aanvankelijk door tegenwerking en later door een
dramatische gebeurtenis.
Walter
en Gem (zoals Gemma wordt genoemd) krijgen te maken met de politiemensen Sjoerd
van Balen, Johan Smits en Christine van Duikel, stereotiepe no-nonsense
rechercheurs. Er ontstaat een soort wedloop tussen de detectives enerzijds en
de politie anderzijds bij de oplossing van enkele moorden. De slotakte geeft
een opmerkelijke bezetting te zien met enkele bijzondere gebeurtenissen die
enkele onwaarschijnlijkheden herbergen.
en Gem (zoals Gemma wordt genoemd) krijgen te maken met de politiemensen Sjoerd
van Balen, Johan Smits en Christine van Duikel, stereotiepe no-nonsense
rechercheurs. Er ontstaat een soort wedloop tussen de detectives enerzijds en
de politie anderzijds bij de oplossing van enkele moorden. De slotakte geeft
een opmerkelijke bezetting te zien met enkele bijzondere gebeurtenissen die
enkele onwaarschijnlijkheden herbergen.
Arjan
Hoks heeft zonder meer een vlotte pen. Hij schrijft gemakkelijk proza en weet
de sfeer en de karakters goed te treffen. Evenwichtig gedoseerd treft de lezer
in het verhaal mooie voorbeelden van verantwoorde en originele beeldspraak aan.
Het zijn bij Hoks beslist geen gewrongen metaforen zoals je die maar al te vaak
in hedendaagse thrillers aantreft, en dat is een compliment waard.
Hoks heeft zonder meer een vlotte pen. Hij schrijft gemakkelijk proza en weet
de sfeer en de karakters goed te treffen. Evenwichtig gedoseerd treft de lezer
in het verhaal mooie voorbeelden van verantwoorde en originele beeldspraak aan.
Het zijn bij Hoks beslist geen gewrongen metaforen zoals je die maar al te vaak
in hedendaagse thrillers aantreft, en dat is een compliment waard.
Het
verhaal en de plot zijn daarentegen niet erg intrigerend noch origineel. Af en
toe bekruipt de lezer het gevoel in een goedkope B-film te zijn beland. Maar de
soepele schrijfstijl gelardeerd met natuurlijke dialogen en herkenbare
gevoelens, vergoedt veel.
verhaal en de plot zijn daarentegen niet erg intrigerend noch origineel. Af en
toe bekruipt de lezer het gevoel in een goedkope B-film te zijn beland. Maar de
soepele schrijfstijl gelardeerd met natuurlijke dialogen en herkenbare
gevoelens, vergoedt veel.
Her
en der maakt het verhaal een enigszins onwaarschijnlijke indruk. Concrete
voorbeelden daarvan zouden meteen spoilers opleveren. Zo is opmerkelijk dat de
politie zich in een moordonderzoek betrekkelijk gemakkelijk voor de voeten laat
lopen door de detectives die de politie meermalen een slag vóór zijn. Dat is in
ons rechtssysteem eigenlijk ondenkbaar en in ieder geval ontoelaatbaar.
en der maakt het verhaal een enigszins onwaarschijnlijke indruk. Concrete
voorbeelden daarvan zouden meteen spoilers opleveren. Zo is opmerkelijk dat de
politie zich in een moordonderzoek betrekkelijk gemakkelijk voor de voeten laat
lopen door de detectives die de politie meermalen een slag vóór zijn. Dat is in
ons rechtssysteem eigenlijk ondenkbaar en in ieder geval ontoelaatbaar.
Een
van de criminelen in het boek draagt een bijnaam die te pas en te onpas wordt
gebruikt. Sommige lezers zullen dat op den duur irritant gaan vinden.
van de criminelen in het boek draagt een bijnaam die te pas en te onpas wordt
gebruikt. Sommige lezers zullen dat op den duur irritant gaan vinden.
Vooral
vanwege de mooie schrijfstijl, het op één uitzondering na ontbreken van fouten,
en de verzorgde beeldspraak krijgt het boek toch nog drie sterren. Die staan
voor een lezenswaardig verhaal. Maar: verwacht geen diepgaande en intrigerende
plot.
vanwege de mooie schrijfstijl, het op één uitzondering na ontbreken van fouten,
en de verzorgde beeldspraak krijgt het boek toch nog drie sterren. Die staan
voor een lezenswaardig verhaal. Maar: verwacht geen diepgaande en intrigerende
plot.
Charles
Kuijpers – recensent De Perfecte Buren
Kuijpers – recensent De Perfecte Buren
0
