‘Blankenberge Blues’ – Pieter Aspe & Koen Strobbe

België – Aspe NV
9789022333501
meest gelezen misdaadauteur in binnen- en buitenland, debuteerde in 1995 met
‘Het vierkant van de wraak’, zijn allereerste ‘Van In’. Na zelf zowat alle
thrillerprijzen in de wacht gesleept te hebben, heeft Pieter Aspe nu zijn eigen
prijs voor beginnend schrijftalent: de Aspe Award.
van de Aspe Award 2015, is wijnbouwer in de Provence en schreef met ‘Kruis en
munt’ zijn allereerste adembenemende thriller.
bont allegaartje van mensen een niet-alledaags complot nadat een van hen een
aangespoelde potvis vond. In het dode dier zien ze namelijk een unieke kans om
rijk te worden. In de darmen van een potvis zit immers amber, een goedje
waarvoor de parfumindustrie veel geld veil heeft. Spijtig detail: een
aangespoelde walvis opensnijden is bij wet verboden. De bende kan echter niet
aan de lokroep van het grote geld weerstaan en besluit op zoek te gaan naar een
koper in het illegale circuit. Langzaam maar zeker komen alle spelers in het
verhaal zichzelf tegen en wordt de finale confrontatie met de professionele
misdaad onvermijdelijk.
Alain met zijn metaaldetector over het strand van Blankenberge. In de verte
ziet hij iets groot en donker liggen. Als hij dichterbij komt blijkt het een
aangespoelde potvis te zijn. Alain, die onlangs in een documentaire op tv
gezien heeft dat er in de darmen van een potvis amber zit, ziet zijn fortuin
gemaakt. Hij belt zijn nonkel Herman, in een vorig leven slager, om hem te
helpen het beest open te snijden. Al vrij vlug komen ze tot de ontdekking dat
dit toch niet zo simpel is als het lijkt en roepen de hulp in van Betty en
Magalie, hun partners. De bende lijkt gevormd en de buit verdeeld, maar dat is
buiten Victor gerekend. Victor Borkelmans, een bekend auteur die in het hotel
van Betty te gast is om aan zijn nieuwe manuscript te werken, heeft de bende
van op afstand gadegeslagen. Hij stelt voor om hen te helpen de buit amber te
verkopen voor een deel van winst. Of heeft Victor nog meer in petto met de
‘Oenen’?
passeert de revue in ‘Blankenberge Blues’ en elk van hen wil zijn graantje
meepikken van de grote buit amber. Hoe Victor de ‘Oenen’, zoals hij ze noemt,
bespeelt is schitterend om te zien, lezen in dit geval. Zijn uitgever zit hem
op de hielen voor een nieuw boek, maar gezien hij geen inspiratie heeft voor
zijn nieuwe misdaadroman is hij naar het rustige Blankenberge afgezakt. Laat
daar nu alle ‘inspiratie’ zomaar voor het oprapen liggen. Bovendien blijkt
Victor een meester om alles in ‘goede’ banen te leiden, zijn banen
welteverstaan.
want hoewel ‘Blankenberge Blues’ meerdere verhaallijnen kent die niets met
elkaar lijken te hebben, weten Aspe & Strobbe deze op een voortreffelijke
manier samen te brengen. De karakters zijn goed uitgewerkt, zodat je van
iedereen een mooi beeld hebt. Het boek is erg beeldend geschreven, maar dat
zijn we van zowel Aspe als Strobbe gewend. Je proeft Blankenberge, je ziet de potvis
liggen en je ziet Alain en zijn kompanen bezig met snijden, zagen en wroeten.
boek is aangenaam en verveelt geen moment. Hier en daar herken je de subtiele
humor van Strobbe. Een hele sublieme vind ik zelf het telefoontje naar een
advocaat:
Terwijl hij naar ‘Help’ van The Beatles luisterde……..’
spontaan een lach op mijn gezicht:
zestien en zij geen achtentwintig’
alles wat erbij komt kijken om van de amber af te raken zorgen zeker voor een
heerlijk aantal leesuurtjes. ‘Blankenberge Blues’ is een goed geschreven, vlot
te lezen verhaal met een boeiende opbouw naar de plot. Helaas geen spetterende
ontknoping die in de lijn der verwachting lag, wat voor mij toch een
ontgoocheling was. Daarbovenop laten Aspe & Strobbe je achter met
verhaallijnen die mijns inziens niet af zijn, want hoe gaan die nu verder? We hebben
er het raden naar of komt er ooit een vervolg op de capriolen van de ‘Oenen’?
Wie zal het zeggen? ‘Blankenberge Blues’ krijgt daarom 3 sterren.
Buren