Leesclub ‘De droogte’ – Jane Harper – Quotes
‘DE DROOGTE’
van Jane Harper – verschenen bij A.W. Bruna
van Jane Harper – verschenen bij A.W. Bruna
‘Boek van de Maand’
Deze 15 lezers buigen zich over dit
boek en geven hun ongezouten mening.
boek en geven hun ongezouten mening.
Koen Chevalier, Lisanne Ortsen, Wendy
Bults-Perdok, Fany van Hemelen, Linda Hekker, Lianne van Roekel, Jantine
Jansen-Vink, Annick van Goethem, Monique Langendoen, Anita de Groot, Ans Stier,
Alexandra Honings, Ilse Mertens, Cindy De Clercq en Alex Van Damme
Bults-Perdok, Fany van Hemelen, Linda Hekker, Lianne van Roekel, Jantine
Jansen-Vink, Annick van Goethem, Monique Langendoen, Anita de Groot, Ans Stier,
Alexandra Honings, Ilse Mertens, Cindy De Clercq en Alex Van Damme
Aan de hand van leesclubvragen
verschijnen er in deze maand quotes.
verschijnen er in deze maand quotes.
Zo is het leuk volgen hoe deze ’15’
denken over ‘De droogte’!
denken over ‘De droogte’!
Is het boek
filmisch/beeldend geschreven? Waaraan merk je dat?
filmisch/beeldend geschreven? Waaraan merk je dat?
Ilse had
inderdaad wel beelden in haar hoofd, vooral van de omgeving en de gebouwen. Op die
manier had ze een idee van de ontmoetingsplaatsen en de rivier, de beestjes die
daar leven, jakkes! De schrijfster besteedde daar wel veel aandacht aan, iets
te veel naar haar smaak. Bepaalde gebeurtenissen kan ze zich ook levendig voor
de geest halen. Volgens haar is het dus beeldend beschreven. Alex
vindt dan weer van niet. Ze had niet zo heel veel beelden bij het verhaal: “ik
heb me misschien iets meer gefocust op de karakters”. Van kind af aan is Lisanne
al beelddenkend. Zij vindt het verhaal heel beeldend geschreven.
“Gevoelens, lichamelijke belevingen, geuren, omgeving, het wordt allemaal
zo beschreven dat je het zo voor je ziet en dat je er zelf bij lijkt te
zijn”. Monique vond het ook mooi beeldend beschreven.
Zelfs de kleine details, zoals de roodrugspin in de schuur zag ze zo voor zich.
En ook Jantine
vindt het zeker beeldend geschreven, zowel omgeving als personen. Dit maakt dat
ze tijdens het lezen ook de beklemming voelde van zo’ n plattelandsgemeente. Alexandra
vind het verhaal juist niet heel beeldend geschreven: “Ik heb nu wel een
beeld in mijn hoofd van de personages, maar niet van het stadje. Het was niet
dat ik meeliep door het dorp en de omgeving, zeg maar”. Voor
Cindy is het verhaal expliciet en beeldend
beschreven, waardoor ze alles bijna ziet afspelen als in een film. Dit begint
al van in de proloog, ‘de glazige ogen, de natte wonden’! Ze ziet en hoort die
vliegen bijna zoemen! Het
boek is beeldend geschreven, vindt Anita. Zelf woont zij in
agrarisch gebied en die warmte, het gele gras en het zeer korte douchen –
allemaal kleine dingetjes die de film in haar hoofd aan het werk zette. Wendy
ziet het allemaal zo voor zich, maar dat
heeft ze altijd bij een boek, een beeld in haar hoofd van hoe zij denkt dat
iets eruit ziet. Lianne snapt waarom de filmrechten al verkocht
zijn – je ziet het stadje en de meeste personages zo snel voor je dat het zich
uitstekend leent voor een verfilming – Er zijn echter een aantal personages
waar ze niet echt een beeld bij heeft, maar dat komt misschien door de snelheid
waarmee ze door het boek is geraasd. Linda werd al vanaf het eerste hoofdstuk
meegezogen in het verhaal dat ze het direct zo voor zich zag. Dit vindt ze heel
prettig, omdat ze op deze manier het boek moeilijk kan wegleggen en het verhaal
goed kan volgen. Ans krijgt een duidelijk beeld van de omgeving
waarin het zich afspeelt en
de personages. Ze ziet het zo voor zich. Annick vindt het verhaal zeker beeldend en
aansprekend geschreven – Ik stel me ieder boek dat ik lees steeds voor en de ene
keer lukt dit al beter dan de andere. Bij dit verhaal was het totaal geen
moeite integendeel. Ik zie het allemaal zo gebeuren – Ze is dan ook heel
benieuwd of de verfilming haar beeld zal bevestigen of net niet. Koen
zegt volmondig JA. Enerzijds door de uitgebreide beschrijvingen, anderzijds
door het verwerken van flashbacks in
het heden. Ook de
personages, vooral in hun doen en laten dan, zijn heel levendig voorgesteld. In
de wetenschap dat de filmrechten al verkocht zijn, heeft Koen er geen enkel
idee van welke acteur/actrice hij zou casten voor welke rol. Het lijkt hem dat
Harper qua personages voornamelijk aandacht had voor de karakter
(ontwikkeling). Wat trouwens is toe te juichen! Fany ziet bepaalde scènes heel levendig voor
haar. De karakters zijn ook uitstekend neergezet en door de woordkeuze ziet ze
ook de dorre omgeving. Haar conclusie is dat dit beeldend geschreven is, hoewel
ze dit tijdens het lezen niet altijd zo voelde.
inderdaad wel beelden in haar hoofd, vooral van de omgeving en de gebouwen. Op die
manier had ze een idee van de ontmoetingsplaatsen en de rivier, de beestjes die
daar leven, jakkes! De schrijfster besteedde daar wel veel aandacht aan, iets
te veel naar haar smaak. Bepaalde gebeurtenissen kan ze zich ook levendig voor
de geest halen. Volgens haar is het dus beeldend beschreven. Alex
vindt dan weer van niet. Ze had niet zo heel veel beelden bij het verhaal: “ik
heb me misschien iets meer gefocust op de karakters”. Van kind af aan is Lisanne
al beelddenkend. Zij vindt het verhaal heel beeldend geschreven.
“Gevoelens, lichamelijke belevingen, geuren, omgeving, het wordt allemaal
zo beschreven dat je het zo voor je ziet en dat je er zelf bij lijkt te
zijn”. Monique vond het ook mooi beeldend beschreven.
Zelfs de kleine details, zoals de roodrugspin in de schuur zag ze zo voor zich.
En ook Jantine
vindt het zeker beeldend geschreven, zowel omgeving als personen. Dit maakt dat
ze tijdens het lezen ook de beklemming voelde van zo’ n plattelandsgemeente. Alexandra
vind het verhaal juist niet heel beeldend geschreven: “Ik heb nu wel een
beeld in mijn hoofd van de personages, maar niet van het stadje. Het was niet
dat ik meeliep door het dorp en de omgeving, zeg maar”. Voor
Cindy is het verhaal expliciet en beeldend
beschreven, waardoor ze alles bijna ziet afspelen als in een film. Dit begint
al van in de proloog, ‘de glazige ogen, de natte wonden’! Ze ziet en hoort die
vliegen bijna zoemen! Het
boek is beeldend geschreven, vindt Anita. Zelf woont zij in
agrarisch gebied en die warmte, het gele gras en het zeer korte douchen –
allemaal kleine dingetjes die de film in haar hoofd aan het werk zette. Wendy
ziet het allemaal zo voor zich, maar dat
heeft ze altijd bij een boek, een beeld in haar hoofd van hoe zij denkt dat
iets eruit ziet. Lianne snapt waarom de filmrechten al verkocht
zijn – je ziet het stadje en de meeste personages zo snel voor je dat het zich
uitstekend leent voor een verfilming – Er zijn echter een aantal personages
waar ze niet echt een beeld bij heeft, maar dat komt misschien door de snelheid
waarmee ze door het boek is geraasd. Linda werd al vanaf het eerste hoofdstuk
meegezogen in het verhaal dat ze het direct zo voor zich zag. Dit vindt ze heel
prettig, omdat ze op deze manier het boek moeilijk kan wegleggen en het verhaal
goed kan volgen. Ans krijgt een duidelijk beeld van de omgeving
waarin het zich afspeelt en
de personages. Ze ziet het zo voor zich. Annick vindt het verhaal zeker beeldend en
aansprekend geschreven – Ik stel me ieder boek dat ik lees steeds voor en de ene
keer lukt dit al beter dan de andere. Bij dit verhaal was het totaal geen
moeite integendeel. Ik zie het allemaal zo gebeuren – Ze is dan ook heel
benieuwd of de verfilming haar beeld zal bevestigen of net niet. Koen
zegt volmondig JA. Enerzijds door de uitgebreide beschrijvingen, anderzijds
door het verwerken van flashbacks in
het heden. Ook de
personages, vooral in hun doen en laten dan, zijn heel levendig voorgesteld. In
de wetenschap dat de filmrechten al verkocht zijn, heeft Koen er geen enkel
idee van welke acteur/actrice hij zou casten voor welke rol. Het lijkt hem dat
Harper qua personages voornamelijk aandacht had voor de karakter
(ontwikkeling). Wat trouwens is toe te juichen! Fany ziet bepaalde scènes heel levendig voor
haar. De karakters zijn ook uitstekend neergezet en door de woordkeuze ziet ze
ook de dorre omgeving. Haar conclusie is dat dit beeldend geschreven is, hoewel
ze dit tijdens het lezen niet altijd zo voelde.
0
