‘Echo’ – Tamara Geraeds

april 2017
voor het beschikbaar stellen van deze recensie-exemplaren.
Lisette Woest-Appeldoorn & Jeannie Bertens-Marcelis (DPB)
Een zwarte achtergrond met daarop een verwaarloosd meisje dat opgerold op de
vloer ligt. De titel staat in bloedrode letters geschreven, met de intrigerende
subtekst “als moord een wapen wordt…”. De letters lijken op bakstenen. Wat heel
goed past bij het verhaal. De naam van de schrijfster staat in het wit boven de
titel. De cover valt op door de rode letters van de titel op een donkere
achtergrond. Ook past de omslag bij het verhaal. De cover krijgt een 7.
De cover vind ik pakkend. Je denkt meteen aan het meisje wat op de cover staat,
wat is er met haar gebeurd? Ook de zin onder de titel: ‘als moord een wapen
wordt’. Vooraf zei die zin me niet zoveel, alleen dat er een of meer moorden in
het boek voorkomen. Na het lezen van het boek, vind ik de ondertitel meer dan
passend! Het kleurengebruik is prima, de ondergrond zwart = dreigend en de
letters van de titel bloedrood = angstaanjagend. In de boekwinkel zou het boek
door deze cover zeker mijn aandacht trekken. De cover krijgt een 8.
Als lezer leer je Sara kennen vanaf het moment dat ze zeven jaar is. In al die
jaren is Sara nog nooit het huis uit geweest. Haar moeder is een alleenstaande
en gelovige vrouw, die Sara in zonde heeft gekregen. Niemand mag dan ook van
haar bestaan weten en Moeder gaat heel ver om ervoor te zorgen dat niemand ook
maar een vermoeden heeft van het bestaan van Sara. Als Moeder het huis verlaat
voor haar dagelijkse trip naar de kerk gluurt Sara vanachter de gordijnen naar
Buiten. Oplettend dat niemand haar ziet.
In Echo wordt het verhaal verteld van Sara, een meisje
dat opgroeit zonder ooit haar huis te verlaten. Ze is alleen met haar Moeder en
wordt verborgen gehouden voor de buitenwereld. Sara bestaat niet, haar geboorte
is nooit aangegeven, niemand weet van haar bestaan. Hoe jong ze ook is, ze moet
alle huishoudelijke taken in huis vervullen en wordt daarvoor bedankt met veel
slaag en af en toe een korstje brood.
zwaait er wat voor haar en de straf kan vallen in de categorie ‘irritatie’ tot
en met ‘duivels’. Moeder behandelt Sara als een slaaf. Ze moet het hele
huishouden doen en Moeder heeft er een dagelijkse sport van gemaakt om Sara te
kwetsen en te vernederen. Als ze op een dag niet voorzichtig genoeg is met het
naar Buiten gluren, wordt ze gespot door een vrouw die dagelijks langs hun huis
rijdt. Is dit het moment dat Sara’s leven beter gaat worden of weet Moeder deze
hoop vakkundig in de kiem te smoren?
Sara leert de buitenwereld een beetje kennen door de
computer van Moeder. Daar leert ze dat er bergen en meren in de buitenwereld
zijn. Af en toe vangt ze een glimp op van de buitenwereld door het gordijn een
beetje op te schuiven. Dan op een dag vangt de Kleurenvrouw uit de buitenwereld
haar blik op en ze legt contact met Sara. Moeder slaat echter op
verschrikkelijke wijze terug, Sara wordt opgesloten in de kelder. Zal Sara in
de kelder haar einde vinden?
Tamara Geraeds (1981) schrijft al sinds haar vroege jeugd. Tot op heden was ze
bekend als schrijfster van fantasyboeken voor kinderen. Tevens heeft ze een
aantal gedichten op haar naam staan. Met “Echo” zet ze haar eerste stappen in
de wereld van boeken voor volwassenen. Niet alleen haar doelgroep is veranderd
ook het genre is een ander geworden. “Echo” is een thriller geworden. “Echo”
heeft ze in twee delen verdeeld. Deel 1 begint met een prikkelend Chinees
gezegde “A bad word whispered will echo a
hundred miles”. De fantasie wordt daarmee direct geprikkeld. Welk woord
heeft in dit boek enorme gevolgen?
Op de eerste pagina wordt al snel duidelijk dat het woord “moeder” een speciale
betekenis heeft, omdat ze het steevast schrijft als Moeder, ongeacht de plek in
de zin. Aan de hand van haar dochter Sara kom je al snel te weten waarom Moeder
op die manier benadrukt wordt. Tamara Geraeds weet namelijk een Moeder te
creëren die rechtstreeks uit de hel lijkt te komen. De nachtmerrie van elk
kind, maar voor de buitenwereld een godvrezende en behulpzame vrouw. Ze weet
haar zo goed neer te zetten dat je als lezer loopt te rillen van
onaangenaamheid.
In Echo wordt het spannend en meeslepend door Tamara
Geraeds verteld. Moeders lijken geen gevoel te hebben.
zet ze de personages goed neer. Sara weet ze zo neer te zetten dat ze zowel
onderdrukt als enorm sterk is. Naïef en slim tegelijkertijd. De beelden van
meisjes uit het nieuws, zoals een Natascha Kampusch, komen vrijwel direct op
jouw netvlies. Met de daarbij behorende heftige emoties. Meerdere malen vol
walging scènes gelezen. Zo duidelijk beschreven en toch ook zo passend bij de
karakters. Er zijn momenten geweest dat je als lezer het uit wilde schreeuwen,
omdat Sara zo naïef handelde. Het knappe ervan is dat de naïviteit op die
momenten helemaal strookte met de ontwikkeling van Sara.
Net als Moeder constant met een hoofdletter wordt geschreven, wordt namelijk
ook Buiten gedurende het hele boek met een hoofdletter geschreven. De
wereldvreemdheid van Sara wordt hiermee sterk benadrukt. Tamara Geraeds weet
vanaf pagina 1 tot en met de laatste pagina haar personages geloofwaardig,
sterk en driedimensionaal neer te zetten. Niet alleen de personages, maar ook
de met name onderhuidse spanning weet ze gedurende het hele boek vast te
houden. De beschrijvingen, de acties en de onverwachte wendingen dragen hier
zeker aan bij. De twists zijn nergens over de top, de ontwikkeling van het
verhaal is even heftig als geloofwaardig. Gedurende het boek voelt alles goed
doordacht aan.
Alleen zijn er twee dingen die mij constant hebben beziggehouden. Het eerste is
het vollopen van de regenton in deel 1. Gezien de locatie van de regenton is
het vollopen door de regen vreemd. Daarnaast is het enigszins ongeloofwaardig
als de schrijfster een van de kinderen laat verbranden door frituurvet. De aard
van de verwonding zou in werkelijkheid veel ernstigere gevolgen hebben dan er
in het boek beschreven wordt, want koelen met een natte doek zal hier niet
voldoende zijn. Navraag gedaan bij een vrijwillige brandweerman met
EHBO-diploma.
Dit is mijn eerste boek van deze auteur en wat heeft
ze me meegezogen in het verhaal! Spannend van de eerste tot de laatste
bladzijde! Ik wist niet dat moeders tot dergelijke dingen in staat zijn. Een
aantal voorvallen vond ik echter ongeloofwaardig. Bijvoorbeeld de verbranding
met frituurvet op de rug van een jong meisje. Volgens mij kan dat
levensbedreigend zijn en kun je dat met koelen met water niet oplossen. Vandaar
dat het boek van mij ‘maar’ 4 sterren krijgt en geen 5 wat in potentie zeker
mogelijk is.
is een heel goed geslaagd thrillerdebuut. De titel is goed gekozen en de quote
van Victor Hugo waar ze deel 2 mee begint is erg treffend voor de plot “What is
history? An echo of the past in the future; a reflex from the
future on the past”. “Echo”
krijgt van mij 4 *
var bol_pml={“id”:”bol_1490807270719″,”baseUrl”:”partnerprogramma.bol.com”,”urlPrefix”:”https://aai.bol.com/openapi/services/aai/”,”productId”:”productid=9200000072026076&”,”site_id”:”47033″,”target”:true,”rating”:true,”price”:true,”link_name”:”thriller”,”link_subid”:””,”image_size”:true,”image_position”:”left”,”width”:”250″,”cols”:”1″,”background_color”:”#FFFFFF”,”text_color”:”#CB0100″,”link_color”:”#0000FF”,”border_color”:”#D2D2D2″,”letter_type”:”verdana”,”letter_size”:”11″};