‘The light between Oceans’ (Het licht van de zee) – M.L. Stedman
Genre: roman
Uitgever: Boekerij
ISBN: 978-90-225-7509-3
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 349
Verschijningsdatum: september
2016
2016
Met dank aan uitgeverij
Boekerij voor dit recensie-exemplaar.
Boekerij voor dit recensie-exemplaar.
Met dubbele gevoelens
ben ik aan dit boek begonnen.
ben ik aan dit boek begonnen.
De auteur, M.L. Stedman,
opgegroeid in Australië (Perth) en nu wonende in Londen, heeft altijd een
liefde gehad voor de ‘kunst’ van het woord. Ze houdt van haar moederland en
schrijft er dan ook met heel veel liefde over. Enkele van mijn favoriete boeken
‘Morgan’s run’, ‘The touch’ en ‘The thorn birds’, gaan allemaal over het verre
Australië. Ik hoopte dan ook dat dit boek in dezelfde stijl zou geschreven
zijn.
opgegroeid in Australië (Perth) en nu wonende in Londen, heeft altijd een
liefde gehad voor de ‘kunst’ van het woord. Ze houdt van haar moederland en
schrijft er dan ook met heel veel liefde over. Enkele van mijn favoriete boeken
‘Morgan’s run’, ‘The touch’ en ‘The thorn birds’, gaan allemaal over het verre
Australië. Ik hoopte dan ook dat dit boek in dezelfde stijl zou geschreven
zijn.
De cover was echter de
filmaffiche. Ja, het boek werd recent verfilmd, en de uitgave die ik in mijn
handen had was de editie met de filmposter. Mijn persoonlijke ervaringen met
boeken waar een filmcover op staat, is niet zo positief. Meestal categoriseer
ik deze dan ook onder ‘stationsromannetjes’ en begin ik er niet aan.
filmaffiche. Ja, het boek werd recent verfilmd, en de uitgave die ik in mijn
handen had was de editie met de filmposter. Mijn persoonlijke ervaringen met
boeken waar een filmcover op staat, is niet zo positief. Meestal categoriseer
ik deze dan ook onder ‘stationsromannetjes’ en begin ik er niet aan.
Samenvatting
van het verhaal
van het verhaal
Het verhaal begint net
na WO I, moeders zijn hun zonen verloren, echtgenotes hun man, zussen hun
broers, … . Ook in Australië hebben veel gezinnen te kampen met dit verlies.
Heel wat jongemannen zijn naar Europa getrokken om er aan de oorlog deel te
nemen. Velen van hen zijn niet teruggekeerd. Anderen die wel terugkeerden waren
zichzelf niet meer en zijn het nooit meer geworden.
na WO I, moeders zijn hun zonen verloren, echtgenotes hun man, zussen hun
broers, … . Ook in Australië hebben veel gezinnen te kampen met dit verlies.
Heel wat jongemannen zijn naar Europa getrokken om er aan de oorlog deel te
nemen. Velen van hen zijn niet teruggekeerd. Anderen die wel terugkeerden waren
zichzelf niet meer en zijn het nooit meer geworden.
Tom Sherbourne keert terug
uit Europa en beslist om aan de slag te gaan als vuurtorenwachter. Hij wordt
naar Janus Rock gestuurd, voor een opdracht van drie maanden. Net voordat zijn
opdracht van start gaat, leert hij Isabel kennen. Ze worden verliefd op elkaar
en beslissen te trouwen. Ondertussen blijkt de opdracht van Tom omgezet te
worden naar een permanente opdracht, waarop Isabel Tom zal vergezellen op Janus
Rock. Tom ziet dit als een wonder, een vrouw als Isabel wil hem vergezellen in
de eenzaamheid van een vuurtorenwachter. Zijn geluk kan niet op.
uit Europa en beslist om aan de slag te gaan als vuurtorenwachter. Hij wordt
naar Janus Rock gestuurd, voor een opdracht van drie maanden. Net voordat zijn
opdracht van start gaat, leert hij Isabel kennen. Ze worden verliefd op elkaar
en beslissen te trouwen. Ondertussen blijkt de opdracht van Tom omgezet te
worden naar een permanente opdracht, waarop Isabel Tom zal vergezellen op Janus
Rock. Tom ziet dit als een wonder, een vrouw als Isabel wil hem vergezellen in
de eenzaamheid van een vuurtorenwachter. Zijn geluk kan niet op.
Isabel droomt van een
groot gezin, maar na enkele jaren is het koppel echter nog steeds kinderloos.
Op een dag spoelt er een roeiboot aan op Janus Rock, met een dode man en een
baby. Tom en Isabel beslissen de baby te houden en op te voeden als hun eigen
dochter Lucy. Ze hebben maar om de drie jaar verlof, en tijdens zijn
eerstvolgende verlof, wordt het koppel geconfronteerd met enerzijds de ouders
van Isabel die volledig openbloeien na het verlies van hun zonen, nu ze
eindelijk een kleindochter hebben. En anderzijds een radeloze moeder, die al
jaren op zoek is naar haar baby en echtgenoot.
groot gezin, maar na enkele jaren is het koppel echter nog steeds kinderloos.
Op een dag spoelt er een roeiboot aan op Janus Rock, met een dode man en een
baby. Tom en Isabel beslissen de baby te houden en op te voeden als hun eigen
dochter Lucy. Ze hebben maar om de drie jaar verlof, en tijdens zijn
eerstvolgende verlof, wordt het koppel geconfronteerd met enerzijds de ouders
van Isabel die volledig openbloeien na het verlies van hun zonen, nu ze
eindelijk een kleindochter hebben. En anderzijds een radeloze moeder, die al
jaren op zoek is naar haar baby en echtgenoot.
Tom heeft het moeilijk
met de confrontatie van de radeloze moeder Hannah, die als een schim door het
dorp ronddwaalt en gelooft dat haar man en baby nog leven. Hij kan het verleden
niet laten rusten. Moet hij kiezen voor de liefde van zijn vrouw, of voor het
‘goed doen’ en zijn geweten te sussen. Uiteindelijk neemt hij een beslissing
waardoor hij en zijn gezin in een gans andere situatie terechtkomen. Maar niet
alleen die van hem en Isabel wordt hierdoor beïnvloed, maar ook van hun
omgeving, zoals de ouders van Isabel, Hannah en haar vader … . Het leven van
veel mensen zal een wending nemen, na de beslissing van Tom.
met de confrontatie van de radeloze moeder Hannah, die als een schim door het
dorp ronddwaalt en gelooft dat haar man en baby nog leven. Hij kan het verleden
niet laten rusten. Moet hij kiezen voor de liefde van zijn vrouw, of voor het
‘goed doen’ en zijn geweten te sussen. Uiteindelijk neemt hij een beslissing
waardoor hij en zijn gezin in een gans andere situatie terechtkomen. Maar niet
alleen die van hem en Isabel wordt hierdoor beïnvloed, maar ook van hun
omgeving, zoals de ouders van Isabel, Hannah en haar vader … . Het leven van
veel mensen zal een wending nemen, na de beslissing van Tom.
Conclusie
Zoals reeds eerder
aangegeven heb ik het persoonlijk niet met filmaffiches als cover van een boek.
Ik heb enkele andere edities opgezocht en vind de covers van eerdere edities
(zoals deze van 2012 met een foto van de oceaan met een meisje op de
achtergrond) passender. Hier staat er een foto van een man en een vrouw op, die
Isabel en Tom voorstellen, er is geen directe link naar het verhaal, het kan de
cover zijn van eender welk romantisch boek. Wat ik wel positief vind aan de cover
is het behoud van de Engelse titel, die beter past bij het boek dan de
Nederlandstalige. Het ganse verhaal speelt zich namelijk af tussen de twee
Oceanen (Janus Rock) en er wordt hier ook verschillende keren naar verwezen in
het verhaal. Ook Lucy, de naam die Isabel aan de gevonden baby geeft, betekent
ster, en is in het boek het licht tussen twee gezinnen. De cover krijgt dan ook
maar een povere 5 (op10), een net voldoende.
aangegeven heb ik het persoonlijk niet met filmaffiches als cover van een boek.
Ik heb enkele andere edities opgezocht en vind de covers van eerdere edities
(zoals deze van 2012 met een foto van de oceaan met een meisje op de
achtergrond) passender. Hier staat er een foto van een man en een vrouw op, die
Isabel en Tom voorstellen, er is geen directe link naar het verhaal, het kan de
cover zijn van eender welk romantisch boek. Wat ik wel positief vind aan de cover
is het behoud van de Engelse titel, die beter past bij het boek dan de
Nederlandstalige. Het ganse verhaal speelt zich namelijk af tussen de twee
Oceanen (Janus Rock) en er wordt hier ook verschillende keren naar verwezen in
het verhaal. Ook Lucy, de naam die Isabel aan de gevonden baby geeft, betekent
ster, en is in het boek het licht tussen twee gezinnen. De cover krijgt dan ook
maar een povere 5 (op10), een net voldoende.
Bij het openslaan van
het boek staat er op de eerste pagina al een mooi getekend kaartje. Hierop is
de ligging van de vuurtoren te vinden, de plaats waar het verhaal zich
afspeelde. Dit is ook onmiddellijk een verwijzing naar de Engelse titel van het
boek ‘The light between Oceans’, de vuurtoren bevond zich namelijk op de plaats
waar twee oceanen samenkomen en dit is heel goed zichtbaar op het kaartje.
het boek staat er op de eerste pagina al een mooi getekend kaartje. Hierop is
de ligging van de vuurtoren te vinden, de plaats waar het verhaal zich
afspeelde. Dit is ook onmiddellijk een verwijzing naar de Engelse titel van het
boek ‘The light between Oceans’, de vuurtoren bevond zich namelijk op de plaats
waar twee oceanen samenkomen en dit is heel goed zichtbaar op het kaartje.
Het boek is opgedeeld in
verschillende delen, die dan weer onderverdeeld worden in kleinere
hoofdstukken, wat ervoor zorgt dat het zeer vlot leest. Bij enkele hoofstukken
wordt er ook een vermelding gemaakt van het jaar waarin het hoofdstuk start. Zo
weet je als lezer direct in welke periode het zich afspeelt.
verschillende delen, die dan weer onderverdeeld worden in kleinere
hoofdstukken, wat ervoor zorgt dat het zeer vlot leest. Bij enkele hoofstukken
wordt er ook een vermelding gemaakt van het jaar waarin het hoofdstuk start. Zo
weet je als lezer direct in welke periode het zich afspeelt.
De schrijfstijl van M.L.
Stedman is heel omschrijvend, en zorgt ervoor dat je meegezogen wordt in het
verhaal. Door de vele metaforen en beeldspraak bevind je je middenin
Partageuse, het dorpje waarbij de vuurtoren gelegen is. Je leert de mensen kennen
die er wonen en hun karakter, samen met de ontstaansgeschiedenis van het dorpje.
Stedman is heel omschrijvend, en zorgt ervoor dat je meegezogen wordt in het
verhaal. Door de vele metaforen en beeldspraak bevind je je middenin
Partageuse, het dorpje waarbij de vuurtoren gelegen is. Je leert de mensen kennen
die er wonen en hun karakter, samen met de ontstaansgeschiedenis van het dorpje.
Veelal wordt het boek
omschreven als een boek over een ‘vondeling’, en waar het meisje Lucy thuishoort.
Een boek over ‘liefde tussen twee mensen’, en ‘goed doen’ Maar volgens mij is
het vooral een verhaal over verlies. Alle personages, zelfs de nevenpersonages hebben
te maken gehad met verlies. Isabel heeft haar broers verloren, maar heeft ook een
aantal miskramen gehad. Tom heeft zijn moeder verloren toen hij jonger was, zijn
kameraden tijdens de oorlog en is getekend door het verlies van zijn ongeboren
kinderen. De ouders van Isabel zijn hun zonen kwijt, Hannah haar moeder, man en
baby, de vader van Hannah zijn vrouw, de ouders van Isabel hun zonen, … iedereen
in het verhaal heeft wel iemand verloren. Iedereen gaat op een andere manier om
met dit verlies en dit wordt op een zeer realistische en sterke manier
verhaald. Zo praat Tom niet graag over het verleden, en antwoordt hij niet
graag op Isabels vragen over zijn familie. Hierbij haalt de auteur aan dat je
familie nooit tot het verleden behoort, maar dat je die overal meeneemt. De karakters worden door
de auteur heel sterk neergezet. Ik vind het dan ook een
mooi sterk verhaal, vandaar ook een dikke 4 sterren.
omschreven als een boek over een ‘vondeling’, en waar het meisje Lucy thuishoort.
Een boek over ‘liefde tussen twee mensen’, en ‘goed doen’ Maar volgens mij is
het vooral een verhaal over verlies. Alle personages, zelfs de nevenpersonages hebben
te maken gehad met verlies. Isabel heeft haar broers verloren, maar heeft ook een
aantal miskramen gehad. Tom heeft zijn moeder verloren toen hij jonger was, zijn
kameraden tijdens de oorlog en is getekend door het verlies van zijn ongeboren
kinderen. De ouders van Isabel zijn hun zonen kwijt, Hannah haar moeder, man en
baby, de vader van Hannah zijn vrouw, de ouders van Isabel hun zonen, … iedereen
in het verhaal heeft wel iemand verloren. Iedereen gaat op een andere manier om
met dit verlies en dit wordt op een zeer realistische en sterke manier
verhaald. Zo praat Tom niet graag over het verleden, en antwoordt hij niet
graag op Isabels vragen over zijn familie. Hierbij haalt de auteur aan dat je
familie nooit tot het verleden behoort, maar dat je die overal meeneemt. De karakters worden door
de auteur heel sterk neergezet. Ik vind het dan ook een
mooi sterk verhaal, vandaar ook een dikke 4 sterren.
Silke Wimme – recensent De
Perfecte Buren
Perfecte Buren
0
