‘Het Atria Project’ & ‘De vloek van Bedaron’ – Ursula Visser

Gepubliceerd 16 februari 2017 · Bijgewerkt 26 maart 2020

Ilse, Elsa en
Fany lazen ‘Het Atria Project’ en ‘De vloek van Bedaron’ van Ursula Visser.

Bedankt Ursula voor deze recensie-exemplaren.

Hier een
korte impressie wat zij ervan vonden.

‘Het Atria Project’

Elsa was in
eerste instantie enorm benieuwd naar dit verhaal. Vooral vanwege het genre
paranormale sciencefiction. Zij leest graag fantasy, paranormaal en
sciencefiction genres. Ook Ilse vond ‘Het Atria project’ passen in het genre
SciFi-Fantasy, een genre dat haar wel aanspreekt. En volgens Fany zijn er te
weinig Paranormale thrillers in het Nederlands.

Fany: Abby’s
leven verandert totaal wanneer ze op aanraden van haar vriendin Laura deel gaat
uitmaken van een speciale groep. Deze mensen hebben net als zij herinneringen
uit een vorig leven en al snel wordt er jacht gemaakt op hen allemaal. Wanneer
iemand ontvoerd wordt door ‘Het Atria Project’ begint de zoektocht. Wie zijn
het Atria Project, waarom willen ze hen en nog veel belangrijker wie kan Abby
vertrouwen? De raadsels stapelen zich op en het onderzoek gaat verder dan de
Aarde.

Ilse: In ‘Het
Atria project’ maken we kennis met Abby Ryan en haar omgeving. Ze woont in
Zuid-Australië en heeft de uitzonderlijke gave om andermans herinneringen uit
vroegere levens te kunnen zien. Haar goede vriendin Laura neemt haar mee naar
een groep mensen die eenzelfde gave hebben. Van bij de eerste bijeenkomst
verandert hun leven drastisch. De leden worden opgejaagd door het Atria
project. Wanneer een van hen ontvoerd wordt, besluiten de anderen een
reddingsactie op touw te zetten. Al gauw wordt duidelijk dat niets is wat het
lijkt.

Elsa: Het
verhaal komt ietwat traag op gang voor mijn gevoel. Vanaf pagina 70 echter komt
er wat meer vaart in het verhaal. Tijdens het lezen merkte ik algauw dat je erg
op moet letten dat je niets mist. Er komen dan ook veel verschillende
personages, locaties en gebeurtenissen voor in het verhaal. Bovendien
kwam het verhaal in zijn geheel voor mij nogal warrig over. Er werd voor mijn
gevoel vluchtig omgegaan met de tijdlijnen en gebeurtenissen.

Ilse:
De eerste hoofdstukken van het verhaal nodigen de lezer al snel uit om mee te
denken. Ikzelf zat dus al vrij snel in het verhaal en had echt zin om ‘Het
Atria project’ snel uit te lezen om te zien of mijn gedachten overeenstemden
met die van de schrijfster. Naarmate het verhaal echter vorderde, miste ik
stukken. De gebeurtenissen volgen mekaar in heel snel tempo op, zonder de af en
toe noodzakelijke overgangen die de verhaallijn verder uitdiepen en/of
ondersteunen. Hierdoor had ik soms ook de indruk dat bepaalde verhaallijnen
niet klopten.

Fany:
Deze paranormale thriller bevat interessante sciencefiction elementen en het
lijkt alsof je getrakteerd wordt op een spannend, apart verhaal. Misschien de
ballast overboord gooien en tot de essentie komen? Het zou het boek alleszins
boeiender maken. Nu mist het actie en een vlotte schrijfstijl. De stem van
Ursula kan gehoord worden wanneer het boek minder complex is. Dit betekent niet
dat alles eenvoudig moet zijn maar nu is er chaos. 2 sterren voor ‘Het Atria
Project’

Elsa:
Ook begreep ik meerdere malen niet waarom het hoofdpersonage bepaalde gehaaste
keuzes maakte. Achteraf gezien blijkt dit perfect bij te dragen aan de inleving
van de hoofdpersoon Abby. In dit deel begint haar zoektocht naar wie ze
daadwerkelijk is, waarom het Atria achter haar en haar vrienden aanzit.

Omdat er veel vragen
onbeantwoord blijven wist het verhaal wel mijn nieuwsgierigheid te wekken en
was ik erg benieuwd naar het vervolg. Hoe zou het verder gaan met Abby en haar
vrienden? Ik geef dit boek 3 sterren.

Ilse:
Doordat er zeer veel gebeurt in het verhaal zonder de nodige overgangen, de
verhaallijnen soms niet kloppen en er vrij veel taalfouten in het boek staan is
dit op zichzelf staand boek voor mij 2 sterren waard. Pas in combinatie met ‘De
vloek van Bedaron’ wordt het verhaal duidelijker. Lezers die het genre
appreciëren adviseer ik dan ook om beide boeken na mekaar te lezen (alsof het 1
boek is).

‘De vloek van Bedaron’

Fany: ‘De
vloek van Bedaron’ is het vervolg op ‘Het Atria Project’. Abby blijft een
gewild object. In dit boek leert ze zichzelf en haar vrienden en/of vijanden
opnieuw kennen. Haar stilaan terugkerende herinneringen brengen namelijk
schokkende details naar boven. Nog steeds wordt er jacht op haar en anderen
gemaakt. Waarom en wie lijkt duidelijk. Maar is het wel zoals het allemaal
lijkt of zijn er meerdere verklaringen? En hoe kun je De vloek van Bedaron
opheffen?

Ilse:
In ‘De Vloek van Bedaron’ zijn Abby en Lars op de vlucht voor de soldaten
van het Atria project. Ze zijn gedwongen om herhaaldelijk van de ene naar de
andere plaats te verhuizen. Helaas zijn zij niet de enigen die op zoek zijn
naar Abby Ryan. Abby komt doorheen verschillende gebeurtenissen steeds meer te
weten over haar vergeten verleden. Ze gaat op zoek naar de man die haar eigen,
niet aardse, wereld een vloek heeft opgelegd. Wanneer ze hem vindt, blijkt dit
toch niet het eindpunt te zijn … ‘De vloek van Bedaron’ gaat verder waar ‘Het
Atria project’ eindigde.

Elsa: Het
verhaal begint zeven maanden later, na waar het eerste boek ‘Het Atria Project’
geëindigd is. Wat ik fijn vond is dat je gelijk een soort samenvatting krijgt
van wat er eerder gebeurd is, even een opfrisser voor je geheugen. Zeker handig
als je pas na langere tijd deel twee oppakt om te gaan lezen. Ook in dit
vervolg ervaar ik wederom de verwarring tijdens het lezen, je moet je aandacht
erbij houden tijdens het lezen wil je niets missen en dan nog mis ik af toe wat
waardoor ik terug moest lezen. Er gebeurt veel in dit verhaal, nog steeds zoekt
Abby naar haar herinneringen, wie is zij en waar komt ze vandaan.

Ilse: Het
boek start met een aantal dagboekfragmenten van Abby waardoor ‘Het Atria
project’ een beetje gekaderd wordt. Ondanks het feit dat ik dat eerste boek pas
zeer recent gelezen heb, brachten de dagboekfragmenten eerder chaos dan verduidelijking
voor mij. Bovendien zijn er veel verschillende personages die meespelen in het
verhaal. Ook hier meen ik enkele schoonheidsfoutjes in de verhaallijn ontdekt
te hebben. Deze combinatie maakt het de lezer moeilijker een eigen oordeel, een
eigen verhaallijn te bouwen. Ik geraakte dan ook een stuk langzamer
geïntrigeerd door het verhaal dan bij ‘Het Atria Project’.

Fany: Ik was
ook echt benieuwd naar hoe de vork in de steel zat en welke avonturen Abby nog
ging meemaken. Wel blijft de schrijfster teveel informatie in één boek
gieten waardoor je als lezer verdrinkt in alle personages. Ook de overkill aan
gebeurtenissen maakt dat het onoverzichtelijk wordt en een rommeltje in je
hoofd. De extra toevoeging van de personages en locaties is interessant. Deze
zorgt voor verduidelijking en vat de werelden van Abby samen.

Elsa: Dit
tweede deel vond ik prettiger lezen dan deel één. Het verhaal heeft meer vaart,
er zit meer actie en spanning in waardoor je graag verder wil lezen. De
schrijfstijl vind ik tevens soepeler en verbeterd in vergelijking met ‘Het
Atria Project’.

Daar
waar voor mijn gevoel in het eerste boek de nadruk lag op het paranormale genre
ligt in deel twee de nadruk op het science-fantasy genre. Er wordt dieper
ingegaan op Abby’s achtergrond, wie zij is en haar worsteling met het
terugvinden van haar verloren geheugen. Het verhaal krijgt hierdoor meer
verdieping en is uiteindelijk meer uitgewerkt.

Fany:
Dit boek was voor mij al boeiender dan het vorige en ik vraag me af of het geen
optie is om deel 1 en 2 te bundelen tot één verhaal. Wanneer de ballast
overboord gegooid wordt blijft er, volgens mijn idee, wel een prettig
paranormaal verhaal over met interessante en originele plot twists in een
unieke setting. Dank je Perfecte Buren en Ursula Visser om me Abby te leren
kennen. Misschien dat het boek nog niet is wat verwacht maar toch ben ik
nieuwsgierig naar andere creatieve schrijfsels van deze auteur. Drie sterren
voor dit tweede deel.

Ilse:
De schrijfster heeft veel aandacht voor detail, wat heel goed tot uiting komt
in het bonusdeel aan het einde van het boek waarin meer informatie gegeven
wordt over de verschillende werelden, de familie Ryan, …

Ondanks
de veelheid aan gebeurtenissen, de vele personages, … heeft het verhaal me
uiteindelijk toch aan het meedenken gezet. Ik moest met bewondering voor Ursula
Visser vaststellen dat ik helaas nooit zelf zo’n fantasy-verhaal zou kunnen
neerschrijven. Door de verwarring die het boek in het begin voor mij creëerde,
geef ik het 3 sterren.

Elsa:
Het gehele verhaal, dus beide boeken, vond ik achteraf gezien toch prettig om
te lezen. Ook al miste ik wat verfijning in het eerste boek, deel twee maakte
het ruimschoots goed. Het is naar mijn weten een origineel verhaal wat mooi
past binnen het science-fantasy genre. Ik geef dit boek 3,5/4 sterren.