‘De chemicus’ – Stephenie Meyer

Gepubliceerd 2 januari 2017

Genre: thriller

Uitgever: Boekerij

ISBN: 9789022579824

Uitvoering: paperback

Aantal pagina’s: 528

Uitgave: 8 november 2016

Dank aan uitgeverij De Boekerij voor het beschikbaar
stellen van dit recensie-exemplaar.

Bijna niemand
weet dat ze ooit voor de Amerikaanse regering werkte. Ze was de onbetwiste
expert op haar vakgebied en vormde zelf een van de grootste geheimen van een
dienst die zelf zo geheim is dat hij niet eens een naam heeft. Tot de dienst
ineens besloot dat ze een te groot risico vormde en jacht op haar begon te
maken.

Tegenwoordig blijft ze zelden lang op dezelfde plek en wisselt ze zo vaak
mogelijk van naam. De enige persoon die ze durfde te vertrouwen is vermoord. En
nog altijd beschikt ze over informatie die zo gevoelig is dat de dienst haar zo
snel mogelijk wil liquideren. Als de dienst haar een uitweg biedt, beseft ze
dat het haar enige kans op een normaal leven is. De nieuwe klus die ze moet
aannemen in ruil voor haar leven betekent echter dat ze nog meer gevoelige
informatie moet inwinnen – informatie die haar alsnog in levensgevaar zou
kunnen brengen.

Ze besluit de klus aan te nemen en maakt zich klaar voor de gevaarlijkste
missie ooit, die er niet gemakkelijker op wordt als ze valt voor een man die
haar kansen alleen maar kan verkleinen. Ze zal al haar unieke vaardigheden
moeten inzetten om in leven te blijven…

Ze is inmiddels een expert in het onzichtbaar zijn. Sinds
haar mentor en goede vriend is vermoord en zijzelf ook een doelwit was, is
Juliana op de vlucht. Sindsdien bestaat Juliana niet meer en is er elke keer
sprake van een andere persoonlijkheid, dat is de enige manier om in leven te
blijven. Geen spoor achterlaten, overdadige voorzorgsmaatregelen nemen en
vooral zo onopgemerkt mogelijk door het leven te gaan. Chris Taylor, Taylor Golding,
Casey Wilson etc etc, het is slechts een greep uit de aliassen die ze achter de
hand heeft. Als voormalig chemicus van de Amerikaanse regering weet ze precies hoe
ze zo min mogelijk opvalt. Maar haar kennis over welke biologische wapens er in
omloop zijn maakt haar tot een doelwit. Ze weet precies wat er allemaal
mogelijk is op dit gebied. En precies dat maakt haar al jaren tot een gewilde
prooi van haar voormalige werkgever. Maar, ze is tot nu toe in het voordeel en
weet zich zo goed en kwaad mogelijk te redden. Haar leven zoals het nu is, is
niet optimaal maar het moet, om te overleven heeft ze geen keuze. Tot aan de
tanden gewapend begeeft ze zich op straat om zich vervolgens weer te
verschuilen op de minst voor de hand liggende plekken. Toch weet een oud-collega
haar te vinden en vraagt haar om hulp. Maar Juliana is doordrenkt van
achterdocht, wat als dit een val is? Wat als Carston voor een kar is gespannen
en dat niet in de gaten heeft? Toch is de informatie die hij met haar deelt
dusdanig van aard dat ze het niet kan negeren. Ze besluit om met hem in gesprek
te gaan, op haar voorwaarden. En wat Carston haar vertelt grenst vervolgens aan
het onwaarschijnlijke. Miljoenen levens staan op het spel en Juliana lijkt de
enige te zijn die hier verandering in kan aanbrengen.

“Veiligheid ging altijd voor schuldgevoel”

Wat doe je als je in een ongewilde situatie bent beland
waarin je alleen nog maar kunt vluchten? Vervolgens krijg je de kans aangeboden
om weer een relatief normaal leven te kunnen gaan leiden maar wel onder
bepaalde voorwaarden. Die voorwaarden liegen er niet om maar de reden voor de
geboden kans is angstaanjagend te noemen. Nadeel is dat degene die je dit
aanbiedt wel onderdeel van de reden is dat je tot nu toe op de vlucht bent en
dat je al tijden een prijs op je hoofd hebt staan. Kun je het nog volgen? Hoe
zit het dan met vertrouwen? Hoe geloofwaardig is het verhaal dat je krijgt
voorgeschoteld? Je achterdocht draait al tijden op volle toeren en wanneer je
ingaat op het, onwaarschijnlijke, aanbod ben je hoe dan ook overgeleverd aan je
vijand, de moordenaar van je beste vriend. Dat is het vraagstuk waar Juliana
mee te maken krijgt wanneer Carston haar benadert. Maar hoe geloofwaardig is
het dat iemand al jaren overleeft door zich angstvallig gedeisd te houden en nu
ineens, en ogenschijnlijk heel gemakkelijk, weer uit de hand gaat eten van
degene die de klappen uitdeelt? Niet dus.

Het verhaal van De chemicus wordt op een filmische manier
gebracht, het zou heel geschikt zijn om verfilmd te worden al is het dan te
hopen dat de spanning wel tot haar recht
komt. Want het verhaal komt maar traag op gang, het had minstens 1/3 minder dik
kunnen zijn als er niet zoveel herhalingen in zouden staan. Je leest wel tig
keren hoe Juliana zich wapent tegen een indringer die wel of niet komt. Juliana
is continu paranoia, begrijpelijk gezien de omstandigheden, maar op een gegeven
moment weet je dat wel en ben je klaar met de omwegen die ze in auto vier, vijf
of zes maakt. Je zou dan een spannende wending meer dan welkom heten, zeker bij
een dikke pil zoals deze. Het feit dat ze angstig is komt overduidelijk binnen,
dat stuk is goed uitgebouwd maar de auteur is te ver gegaan in het vertalen van
die angst, het is gewoon te veel en te vaak. Het allerbelangrijkste in een
thriller is de onderhuidse spanning en die mist dit verhaal volledig en dat is
jammer. Het heeft zeker de potentie maar helaas heeft Meyer dat niet (volledig)
weten te benutten.

De verhaallijn in dit boek is absoluut een goede poging
om een sterke en ondernemende vrouw neer te zetten als heldin. Maar dit komt
niet helemaal uit de verf. Je wordt namelijk om de oren geslagen met
(verdwijn)trucjes en potentiële angstmomenten maar echt spannend wordt het
gewoon niet. En dat terwijl de verwachtingen zo hoog gespannen waren. Het
verhaal komt traag op gang en pakt je niet echt vast. Er zijn wel momenten dat
het goed lijkt te gaan komen maar dan houdt het op, weg spanningsopbouw.
Allemaal jammer want de insteek is zeker heel interessant mits goed uitgewerkt.
Qua originaliteit is het weer een andere discussie, er zijn diverse films en
boeken te bedenken waarin het concept van jager en prooi is verwerkt. Het thema
chemie is op zich wel weer interessant maar gevoelsmatig kloppen er allerlei
zaken niet. Het is heel aannemelijk dat biologische stoffen dusdanig gevaarlijk
zijn dat daarom zeer zorgvuldig gehandeld moet worden, denk aan trilling en vermenging.
Een dergelijke behandeling zou dus levensgevaarlijk moeten zijn. Maar wat er
dan vervolgens gebeurt in dit verhaal is dat het tegenovergestelde plaatsvindt en
daarom zou je minstens een megaknal verwachten, maar nee dus. Daarbij is het
gevoelsmatig een echte Amerikaanse thriller. Niets is te gek en alles wordt uit
de kast getrokken. Dat maakt in ieder geval twee speerpunten in dit verhaal
ongeloofwaardig. Ook de plot was redelijk voorspelbaar. Het heeft niet de knal
die je verwacht.

Helaas komen de verwachtingen dus niet geheel uit v.w.b.
dit thrillerdebuut van Stephenie Meyer. Het ontbreekt aan spanning, aan
fascinatie en geloofwaardigheid. Ondanks dat het fictie is mag het best een
gehalte hebben van ‘zou dat kunnen?’ en dat ontbreekt hier naar mijn mening
voor het grootste deel toch echt. 2 sterren voor De chemicus.

Patrice – Team De Perfecte Buren