‘Schaduwkinderen’ – Deel 1 uit de trilogie ‘Cirkel van het kwaad’ – Linda Jansma

Gepubliceerd 15 december 2016

Genre:
thriller

Uitgeverij:
De Crime Compagnie

ISBN:
978 94 6109 270 0

Uitvoering:
paperback

Aantal
pagina’s: 352

Uitgave:
2016

Met dank aan De
Crime Compagnie voor deze recensie-exemplaren.

Lezers:
Stefanie Claessens, Germy Van der Sterren – Roeven en Karin Teirlynck voor DPB –
Groepsrecensie door Karin.

Over
de auteur

(bron: lindajansma.nl)

Linda Jansma (1967) schrijft psychologische
thrillers met een maatschappelijk thema, bijna allemaal gebaseerd op
waargebeurde verhalen. Inmiddels heeft Linda acht titels op haar naam staan,
waaronder de bestsellers Houvast, Tweestrijd en Kwetsbaar – de heruitgave van
Caleidoscoop (2010) – waarmee zij de Schaduwprijs 2011 won, de prijs voor het
beste Nederlandstalige debuut.

Daarnaast werd ‘Schuilplaats’ uitgeroepen tot
Beste Vrouwenthriller 2013, stond ‘Kwetsbaar’ op de longlist van de Gouden
Strop en ‘Houvast’ en ‘Verbroken’ op die van De Diamanten Kogel.

‘Schaduwkinderen’ is het eerste deel uit de
trilogie ‘Cirkel van het kwaad’.

De
cover

Stefanie: De cover geef ik een 7. Dit omdat
het een mooie cover is. Hij doet je in eerste instantie wegdromen, maar ik kon
niet direct de link tussen de cover en het verhaal leggen. Wat heeft het met
elkaar te maken? Of is het misschien Jules die op de cover staat? De cover doet
je wel even nadenken over verhaal.

Germy: De cover/titel past precies bij het
boek en dekt de lading volledig. Zeker voor wat betreft het verleden van Jules,
ook zij zou een schaduwkind genoemd kunnen worden. Daarom een 8 voor de cover
van het boek.

Karin: De titel van het boek,
‘Schaduwkinderen’, vond ik in een wat ‘rare’ keuze, maar je moet het boek
gelezen hebben om het te begrijpen. De cover is mooi van kleur, rustgevend en
simpel. Hij roept vragen op. Wat heeft het meisje op de foto te maken met de
titel? Waarom staat zij daar? Ik geef de cover een 7.

Achterflap

Wat is er twintig jaar geleden precies
gebeurd? Jules’ herinneringen aan die avond zijn vaag, het enige wat ze weet is
dat haar vader dood is. Haar broer is veroordeeld voor de moord, maar Jules
gelooft in zijn onschuld. Of spelen er dingen waar zij geen weet van heeft?
Terwijl ze verbeten blijft zoeken naar antwoorden, stort ze zich op haar werk
als officier van justitie en krijgt ze te maken met een zenuwslopende zaak die
ze moet zien op te lossen voordat er meer slachtoffers vallen.

Samenvatting

Karin: Als een explosie vlakbij de vlieghaven
van Leeuwarden veroorzaakt blijkt te zijn door een bom, is iedereen in opperste
staat van paraatheid. Officier van justitie Jules Declerck stort zich samen met
de recherche op het onderzoek. Korte tijd daarna ontploft een tweede bom met
afschuwelijke gevolgen. Iedereen vreest het ergste en hun vermoedens worden
bevestigd. De politie krijgt een ‘deadline’, want anders….

Germy: Een explosie in Leeuwarden vlak voor
de vliegbasis. Een auto met daarin een volwassen man en een kind is
geëxplodeerd. Dit is het begin van een meeslepende roman die speelt in het
heden. Aan officier van justitie Jules Declerck de schier onmogelijke taak om
samen met de politie/recherche van Leeuwarden het brein te vinden achter deze
aanslag. Deze is namelijk de eerste in een reeks geplande aanslagen. Lukt het
politie en justitie om meer aanslagen te verijdelen?

Stefanie: Een auto-explosie waarbij twee mensen omkomen. Wat, waarom en hoe is
het kunnen gebeuren… En waarom is er ook een kind omgekomen? Jules Declerck is de officier van justitie die
haar tanden in het onderzoek zet. Meteen wordt duidelijk dat er meer aan de
hand is. Snel erna volgt nog een explosie…

Germy: Daarnaast loopt het verhaal van Jules Declerck over hoe in haar
verleden haar broer haar vader vermoord heeft, haar moeder daarna verdween en
het opgroeien bij een oom en tante zonder moeder. Haar broer zit nog vast en
door flashbacks in het boek leer je Jules wat beter kennen. Ze komt
oorspronkelijk uit België. Af en toe komen er wat Vlaamse woorden en
uitdrukkingen voorbij. Van mij had dat wat structureler mogen gebeuren. Ook vond
ik het jammer dat deze verhaallijn maar gedeeltelijk uitgediept is en er wat
losse eindjes overblijven. Hierbij merk ik wel op dat dit boek het eerste is
van een trilogie, dus waarschijnlijk volgt er in het volgende deel weer meer
informatie.

Stefanie: Jules is de hoofdrolspeelster.
Daarnaast heb je Harry die journalist is. Ook hij gaat op onderzoek. Tussen
Jules en Harry is er een verleden, wat het niet altijd even gemakkelijk maakt. Het verhaal speelt zich af in Nederland, maar
Jules komt uit België. Ondertussen speelt het verleden van
Jules ook een belangrijke rol. Er is iets dramatisch gebeurd in het gezin, wat
bij Jules nog steeds vragen oproept en veel emoties.

Karin: Ondertussen is Harry Simones, freelance misdaadjournalist en de ex van
Jules, bezig met zijn eigen onderzoek. Daarbij loopt hij verschillende keren
voor de voeten van Jules en de recherche, niet zonder gevolgen voor hem, maar
ook niet voor Jules.

Germy: Verder speelt nog haar
haat/liefdeverhouding met misdaadjournalist Harry Simonis, die zich ongevraagd
mengt in het moordonderzoek. Hoewel deze verhaallijn licht voorspelbaar is,
wordt dat niet als storend ervaren. Harry en Jules hebben in het verleden een
relatie gehad en Harry wil er alles aan doen om Jules voor zich terug te
winnen. Af en toe wordt het verleden van Harry als oorlogsjournalist erbij
gehaald. Jammer dat daar niet meer lijn in zit.

Beoordeling

Karin: Jansma is niet aan haar proefstuk toe
met acht boeken op haar palmares. Met deze trilogie slaat zij een andere weg
in. In deel een maak je kennis met Jules Declerck, officier van justitie. Een
leuk gegeven dat het deze keer eens om een officier van justitie gaat en je
door haar ogen het onderzoek volgt in plaats van door de ogen van de
recherche/politie.

Germy: Het verhaal zit verder goed in elkaar.
Op een knappe manier neemt Linda Jansma je mee in de wereld van justitie en
politie enerzijds en die van de ‘vergeten’ (schaduw) kinderen anderzijds. Het
boek werkt toe naar een climax die je als lezer aan voelt komen maar tóch verrassend
is.

Stefanie: Ik vond dat het boek traag op gang
kwam. Ik moest echt in het verhaal komen. Er zijn zoveel elementen, zoveel
gebeurtenissen en personages dat je je gedachten er bij moet houden. Als je
kinderen hebt, gaat dat moeilijker, vind ik. Dus las ik vaak als ik een vrij
moment had. Maar toch kon ik niet stoppen, want ik wilde weten wat er ging
gebeuren en hoe de situatie opgelost zou raken, hoe men het ging aanpakken.

Karin: ‘Schaduwkinderen’ is zeer realistisch geschreven. Ook hier zit je, net
als bij Linda’s vorige boeken, direct in het verhaal. Jansma heeft duidelijk
kennis van zaken en weet waarover ze schrijft. Het verhaal stokt geen moment,
heeft diepgang en de karakters zijn goed uitgewerkt. De personages zijn
menselijk neergezet, waardoor je ook hun frustraties, onmacht of hun liefde
voelt. Bovendien is de schrijfstijl van Jansma vlot, toegankelijk en filmisch.
Maatschappelijke thema’s gaat zij niet uit de weg, maar bouwt er een boeiend,
levensecht verhaal rond. Denk daarbij aan de toenemende vluchtelingenstroom,
aanslagen en terrorisme. Daardoor is het best beklemmend en confronterend,
zeker met de recente aanslagen in Parijs en Zaventem in het achterhoofd.

Germy: Als je het boek aan het lezen bent,
wil je aan de ene kant niet stoppen met lezen, aan de andere kant móet je af en
toe even stoppen om de grote hoeveelheid informatie te verwerken en ‘klaar te
zijn’ voor het volgende hoofdstuk.

Karin: Naast het onderzoek, waarbij iedereen
tot het uiterste gaat, lopen verschillende verhaallijnen. Jules, die geboren is
in België wordt na de moord op haar vader door haar moeder ondergebracht bij
haar diepgelovige oom en tante in Nederland. Als jong meisje blijft zij alleen
en verlaten achter en dit tekent haar verdere leven. Haar broer Remi wordt
beschuldigd van de moord en veroordeeld tot levenslang. Veel herinnert Jules
zich niet van die bewuste avond, maar ze kan niet geloven dat Remi schuldig is.
Ze is vastbesloten om de waarheid te achterhalen. Maar zal zij de antwoorden
vinden op al haar vragen?

Stefanie: Het verleden van Jules sprak me het
meest aan. Vooral de band tussen Jules en Harry vond ik heel leuk. Harry is een
doorzetter die niet zomaar opgeeft in het verhaal. Maar ook dat van de
schaduwkinderen, toen het duidelijk werd waarom deze kinderen zo werden
genoemd. Vooral de laatste 150 pagina’s kon ik het niet meer wegleggen. Het is een mooi ontroerend boek en nu wil ik wel
het vervolg lezen, want ik zit nog met vragen over Jules verleden. Ik wil meer
van Jules weten en hoe ze met haar emoties zal omspringen. En over haar broer
die ook een belangrijke rol speelt, maar ik ga niet teveel prijsgeven, daarvoor
moet je het boek lezen.

Germy: Met name de stukjes geschreven vanuit het oogpunt van het jongetje
Ismail vond ik zeer aangrijpend. Aan het einde van het boek proef je zijn
twijfel, subtiel en treffend geschreven. Dat dit als heftig en aangrijpend
wordt ervaren heeft er zeker mee te maken dat het boek in de huidige tijd
speelt. Het is fictie maar zou in principe zó werkelijkheid kunnen worden.

Karin: Jansma geeft je met mondjesmaat informatie, zowel over het heden als
het verleden. Je denkt dat je bepaalde wendingen doorziet, maar niets is minder
waar.

De
auteur weet de spanning op te bouwen in de verschillende verhaallijnen,
waardoor allerhande vragen je bezig blijven houden. Dit doet zij beheerst, op
haar gekende manier. Naar de plot toe, die trouwens eindigt met een enorme
cliffhanger, valt alles op zijn plaats…. Of toch bijna alles.

Slotsom

Germy: ‘Schaduwkinderen’ van Linda Jansma
belicht de actuele vluchtelingenproblematiek op een zeer indringende manier en
beschrijft hoe snel zaken kunnen escaleren. Het boek is vlot geschreven en
gemakkelijk leesbaar. Ik zou zeggen een aanrader, 4 sterren.

Stefanie: Ik vond het boek goed opgebouwd, in
de zin dat het traag op gang kwam. Maar toch kon ik het niet loslaten, wilde ik
het uitlezen en liet het me niet meer los. Het heeft me zeker ontroerd. Het is
toch een hedendaags probleem dat
veel mensen zal aanspreken omdat het zich zo recent in de wereld allemaal
afspeelt. Ik raad het zeker aan, maar neem je tijd en lees het tijdens een
rustig moment. Het is het eerste
deel van een trilogie. Ik ben benieuwd naar de andere delen, want ik wil
natuurlijk verder gaan lezen. Ik geef het 3,5 ster.

Karin: Dit eerste deel is een kennismaking met Jules. Haar verleden is de rode
draad doorheen het verhaal, waardoor je, net als Harry’s verhaal, met de nodige
vragen achterblijft. Ik vrees dat we voor de ontknoping daarvan moeten wachten
tot deel drie. Maar het mag gezegd: het is een mooi vooruitzicht dat er nog
twee delen te gaan zijn. Jansma
heeft zichzelf overtroffen met dit verhaal. ‘Kinderen voor kinderen’ heeft hier
een heel andere betekenis gekregen. Mijn nieuwsgierigheid naar deel twee is
groot. De lat ligt hoog, Linda! Ik ben benieuwd. ‘Schaduwkinderen’ krijgt van
mij 4,5 ster.