‘Kleine zwarte leugens’ – Sharon Bolton


Genre: literaire thriller
Uitgever: A.W. Bruna
ISBN: 978-94-005-0806-4 / NUR: 305
Uitvoering: E-book
Aantal pagina’s: 416
Uitgave: januari 2017
recensie-exemplaren
Jeannie Bertens-Marcelis & Chester Gerritse (Team DPB)
door Nancy
Chester: De cover van ‘Kleine zwarte leugens’ laat een ruw, verlaten landschap
zien met een gelige lucht als achtergrond. In combinatie met de titel krijgt de
cover een naargeestig karakter. Alsof de horizon onbereikbaar is. Ik geef de
cover een 8.
verhaal
Catrin woont en werkt op de Falklandeilanden. Heel
haar leven staat in het leven van wraak, degene die haar twee zoontjes heeft
gedood, moet dood en liefst snel. Ze heeft haar plan goed voorbereid maar dan
verdwijnt er een jongetje en dat is niet de eerste keer! Catrin moet, of ze wil
of niet, mee gaan zoeken en doet dat met Callum.
zwarte leugens’ verliest Catrin haar beide zoons door een noodlottig ongeval.
Nalatigheid van haar allerbeste vriendin Rachel blijkt na onderzoek de oorzaak.
Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Het verlies van haar kinderen heeft ze nooit
goed kunnen verwerken en Catrin raakt steeds meer verstrikt in een verstikkend
web van haatgevoelens jegens degene die haar dit heeft aangedaan.
worstelt ook met het verleden, hij lijdt aan een posttraumatische
stressstoornis door zijn verleden als militair tijdens de Falklandoorlog. In
het verleden heeft hij een verhouding gehad met Catrin maar de dood van haar
zoontjes heeft Catrin veranderd, ze is niet meer tot liefde in staat.
Catrin zich beraamt op vergelding, verdwijnt er een kind op het eiland.
Aangezien het een kleine gemeenschap is, waar iedereen elkaar kent (met
uitzondering van de toeristen), gaat men er in eerste instantie vanuit dat het
kind verdwaald is. Er wordt al snel een zoektocht georganiseerd.
noodgedwongen mee gaan zoeken, Rachel woont teruggetrokken met haar gezin sinds
haar vrijlating uit de gevangenis. Ze heeft amper contact met de rest van de
bevolking, alleen haar ouders zijn er altijd voor haar. Rachel was de
hartsvriendin van Catrin totdat ze de jongetjes van Catrin onbewaakt in haar
auto achterliet met het noodlottige ongeluk tot gevolg. Rachel heeft drie zoons
maar van de jongste, geboren na het ongeluk, kan ze niet houden, ze voelt geen
binding met hem. Terwijl de hele bevolking van de Falklandeilanden op zoek is
naar het vermiste jongetje, stranden er walvissen op het strand.
hierbij een schaduw te werpen op de hoop op een goede afloop. Het wordt al snel
duidelijk dat het eiland vele geheimen herbergt, waarbij verschillende levens
op onvermijdelijke wijze met elkaar verbonden zijn.
andere kant van zichzelf zien: de
walvissen zijn niet meer te redden en moeten uit hun lijden verlost worden.
Catrin doet dat op haar manier: ze schiet ze allemaal dood! De publieke opinie
keert zich hierdoor tegen haar. Dat wordt nog sterker wanneer Catrin en Callum
het lijk van een jongetje vinden dat een aantal jaren eerder vermist werd. En
wel heel toevallig vinden ze daarna het jongetje wat nu vermist was, gelukkig
springlevend. Wat is er toch aan de hand? De vermiste jongetjes lijken wel heel
erg op de overleden zoontjes van Catrin. En wat gebeurt er met Callum wanneer
hij een flashback krijgt en een aantal uren van zijn leven kwijt is? Tot
overmaat van ramp verdwijnt ook het jongste zoontje van Rachel, Peter. De vlam slaat in de pan!
Sharon Bolton heeft een echte pageturner geschreven.
Als lezer zit je op het puntje van je stoel en word je voortdurend op het
verkeerde been gezet.
zwarte leugens’ is een thriller pur sang. Het heeft alle elementen om de lezer
op het zogeheten puntje van de stoel te houden. Sharon Bolton heeft een rijke,
illustrerende schrijfstijl, waarmee ze tot in detail een volledige achtergrond
weet te creëren, zodat de lezer aan de hand meegenomen wordt in de wereld van
de schrijfster. Het voorstellingsvermogen van de lezer behoeft weinig
inspanning, omdat het decor, in dit geval de Falklandeilanden, bijzonder
beeldend wordt beschreven. Het rauwe, desolate karakter van het landschap, de
onverbiddelijke, woeste leefomstandigheden, de flora en fauna…, de lezer kan er
zich, op basis van de gegeven omschrijvingen, moeiteloos een voorstelling van
maken.
vanuit het perspectief van de drie hoofdpersonen geschreven, Catrin, Callum en
Rachel. De karakters worden goed uitgediept, het oorspronkelijke verhaal, het
ongeluk van de zoontjes van Catrin, wordt gaandeweg het boek compleet.
wat moeizaam op gang komt, maar eenmaal ingeburgerd als ‘tijdelijke bewoner’
blijf je gebiologeerd lezen, omdat je gewoonweg de ontknoping wilt weten. Het
verhaal zit slim in elkaar, waarbij de drie hoofdpersonen, Catrin, Callum en
Rachel, elk een perspectief van de vertelling vormen. Aan het einde van het
boek komen deze drie perspectieven bij elkaar en volgt er een listige
apotheose. De karakters krijgen alle ruimte van de schrijfster om tot bloei te
komen – met 416 pagina’s is dat ook mogelijk – en als lezer leer je (eens te
meer) hoe belangrijk het is om oog te blijven houden voor ‘de andere kant van
het verhaal’. De beweegredenen van mensen lijken soms ondoorgrondelijk, maar
met wat achtergrondkennis (achteraf) zijn ze in de kern vaak beter te begrijpen
c.q. te verklaren. Sharon Bolton weet de menselijkheid van de karakters goed te
vatten en de machteloze strijd die ze voeren met de meedogenloze oneerlijkheid
van het (nood)lot. De lezer wordt erin meegesleurd. De spanning wordt
meesterlijk opgebouwd en de diverse verhaallijnen passen naadloos in elkaar.
Met 416 pagina’s is de term ‘in één ruk uit te lezen’ wellicht wat ambitieus
geformuleerd, maar het scheelt niet veel.
Sharon Bolton! Dit boek krijgt 5 sterren van mij!
thriller die meerdere lagen van de menselijke psyche behandelt. Sharon Bolton
heeft hiermee een vernuftig, complex verhaal verteld met een subtiele, maar
verontrustende plotwending in de laatste paragraaf. Zeer knap gedaan. Ik geef
het boek 4,5 ster.