‘In wolfskleren’ – Simo Hiltunen

thriller
Boekerij
flappen
Boekerij voor dit recensie-exemplaar.
nog toe toch vooral de Finse romanschrijvers die een plaatsje op de
Nederlandstalige markt wisten te veroveren, denken we maar aan Arto Paasilinna
en Riikka Pulkkinen. Met Simo Hiltunen is echter een veelbelovende Finse
thrillerauteur opgestaan. De man is journalist en producent van beroep en
schreef met ‘In wolfskleren’ (Lampaan vaatteissa) zijn debuut, meteen goed voor
een bestseller in Finland.
zwart en een klein beetje geel zorgen ervoor dat alle aandacht onvermijdelijk
naar dit boek uitgaat. Titel en auteur in reliëf, een bijzonder zacht
aanvoelende omslag, een aangenaam lettertype, dit boek heeft op het eerste oog
alles om de onbesliste lezer over de streep te trekken.
vermoordt zijn vrouw en kinderen. Lauri Kivi is misdaadjournalist en krijgt van
zijn krant de opdracht een diepgaand artikel over de zaak te schrijven. Kivi
reist af naar zijn geboortestreek, waar in de voorbije jaren eveneens
verschillende gezinsmoorden plaatsvonden. Telkens weer werd de vader als
schuldige gezien. Moeder en kinderen werden vermoord, waarna de vader de hand
aan zichzelf sloeg.
De journalist gelooft er immers niet in dat ogenschijnlijk brave huisvaders
plots hun gezinnen vermoorden en gaat op zoek naar samenhang in de
verschillende moorddossiers.
Kivi. En die waren een regelrechte hel. Moeder, broertje Tuómas en Lauri zelf
werden door een verschrikkelijke vader jarenlang geterroriseerd. Ze werden
mishandeld, vernederd en brachten hun dagen in grote angst door. De kinderen
zijn niet bepaald ongeschonden uit die periode gekomen, zowel fysiek als
emotioneel dragen ze de gevolgen met zich mee. Zo draagt Lauri als gevolg van
de vele klappen een gehoorapparaat, is hij bij momenten agressief en heeft hij
woedeaanvallen.
te overheersend en ten koste van de verhaallijn rond de moorden te gaan. Dan
blijkt echter dat dit geen ‘fout’ is en de auteur echt wel weet waar hij mee
bezig is. Alles leidt tot een bijzonder verrassende maar absoluut
geloofwaardige ontknoping. ‘In wolfskleren’ kent een schitterende plot en
Hiltunen hanteert een prachtige manier van schrijven. Met de nodige ernst, maar
af en toe ook een vleugje humor, verwerkt hij een aantal bijzonder zware,
maatschappelijk relevante thema’s in zijn boek: gezinsmoorden, criminaliteit,
angst, macht en kindermishandeling.
‘Feiten leggen het af tegen gevoel, onder doodsangst worden ze verpletterd.’
blz 175: ‘Je kunt de pion immers nergens van beschuldigen als de speler een
idioot is.’
blz 177: ‘Zo gaat het met vriendschappen. Die sterven als je ze te veel op de
proef stelt.’
blz 296: ‘Valse hoop was erger dan hopeloosheid.’
neergezet. Hij is kil, gevaarlijk en emotieloos, maar ook charismatisch, kortom
een vat vol tegenstrijdigheden. Andere personages die ertoe doen, zoals de
moeder en de ex-partner van Kivi en een aantal politiemensen, komen ook
bijzonder goed uit de verf. Hiltunen verstaat de kunst om verschillende emoties
op papier te zetten en tot de lezer door te dringen. Diezelfde lezer moet
vooral niet wakker liggen van de vele personages (met de onvermijdelijk
moeilijke Finse namen) in het begin van het boek, slechts een aantal van hen
doet er uiteindelijk echt toe.
Hiltunen. Het personage Lauri Kivi biedt meer dan voldoende potentieel voor nog
een aantal boeken.