‘Crash’ – Ellen Lina

en Uitgeverij Ellessy voor de uitnodiging om deel te nemen aan deze blogtour en
het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.
maatschappij Italiana crashte op 28 juli dit jaar bij het bergplaatsje
Valsugana, na een defect in het hydraulische systeem. Een noodlanding werd
ingezet, maar deze verliep uiterst tragisch. Bij de crash kwamen
honderddrieënveertig mensen om het leven, onder wie de voltallige bemanning en
vier Nederlanders; twee vrouwen, een man en een kind. Veertien mensen
overleefden de ramp, onder hen bevonden zich twee Nederlanders.’
Kranenburg. Eenendertig jaar, eigenaresse van een kookwinkel en overlevende van
de ramp met IT 642. Naast haar zat Jesse Wilgers, drieëndertig jaar, partner
bij Boulder Maze Accountancy op Wall Street, New York. Hij is de tweede
Nederlandse overlevende.
Nadat Anna is aangeschoven bij De Avondshow, om naar aanleiding van een nieuwe
vliegramp geïnterviewd te worden over de crash die zij overleefde, gebeurt het
onmogelijke. Haar verhaal komt terecht bij Ruben Partier, die er vervolgens
voor zorgt dat de levens van Anna, haar man Daan en van Jesse, nooit meer
hetzelfde zullen zijn. Ruben krijgt het voor elkaar om geheim na geheim te
ontrafelen. Wat heeft hij met de crash te maken? Wat hebben Anna en Jesse met
elkaar te maken? Wat gebeurde er aan boord van IT 642, voordat het toestel
neerstortte?
Wees gewaarschuwd… Brace for impact.
slachtoffers, nóg meer als je daar de eventuele overlevenden en nabestaanden bij
optelt. Want het zijn zij die tot levenslang worden veroordeeld om een ervaring
als deze een plek te geven in een leven dat nog voor hen ligt. En precies dat
is waar Ruben Partier mee te maken krijgt na die fatale crash van IT 642. Hij krijgt
het maar niet voor elkaar om zijn weg te vinden, het blijkt een onmogelijke
opgave, de emoties waarmee hij wordt overspoeld zijn verstikkend en voeding tot
diepgewortelde woede. Want Ruben heeft vragen, heel veel vragen. Al die maanden
sinds het ongeluk hebben zijn gevoel bevestigd, hij wil weten waarom……..
ook op die noodlottige vlucht en zijn twee van de veertien overlevenden. Ook
zij moeten een manier zien te vinden deze vreselijke gebeurtenis een plek te
geven. Direct na het ongeval waren ze op elkaar aangewezen en hebben de meest
vreselijke dingen meegemaakt en gezien. Het ongeluk heeft hen, hoe dan ook,
voor altijd aan elkaar verbonden. Eenmaal thuis komt er een moment dat het
‘gewone leven’ zich weer aankondigt, het leven gaat tenslotte wel door. Zo goed
en kwaad als het kan proberen ze dat ook. Jesse stort zich op zijn werk in New
York en Anna is thuis bij haar man Daan en ook weer aan het werk in het
familiebedrijf. Nadat Anna is gevraagd om haar verhaal te doen op nationale tv bedenkt
Ruben zich dat zij de sleutel is naar de antwoorden waar hij zo wanhopig naar
op zoek is. Maar Anna denkt daar beduidend anders over en wil verder met haar
leven. Ze heeft meer dan genoeg zaken die haar aandacht nodig hebben en keuzes
die ze moet maken. Bij Jesse is de angst om te vliegen nog meer toegenomen en
dat belemmert hem letterlijk om de gevolgen van de crash onder ogen te komen,
in alle opzichten. Maar Ruben geeft niet op en maakt het daarmee onvermijdelijk
dat iedereen gaat ondervinden dat puur verdriet en rauwe woede emoties zijn die
feitelijk heel dicht bij elkaar liggen. Alle betrokkenen, hun families en
vrienden hebben in dit verhaal al zo veel te verkroppen gekregen maar het
verhaal is nog niet ten einde. Niet voordat de antwoorden, en daarmee een
ondraaglijk geheim, op tafel liggen. Alles draait ineens om het maken van allesbepalende
keuzes en het dragen van de gevolgen die daaruit voortvloeien.
rond te lopen. Tien jaar lang op je tellen passen en een zorgvuldig vangnet
opbouwen. Want wat gebeurt er als iedereen achter je geheim komt? Kun je
rekenen op woede en onbegrip of juist op medeleven en een lief woord? Je zult
eerst je geheim openbaar moeten maken om daar achter te komen. Maar durf je dat
wel, krijg je dat voor elkaar? Hoe je het ook draait of keert, iemand gaat gekwetst
worden en een onmenselijk verdriet tegemoet. Hartverscheurend is het soms om te
lezen wat een dergelijke overweging met een mens doet. Het is soms ronduit
ergerlijk hoe besluiteloos een persoon door het leven kan gaan en zich niet
lijkt te realiseren wat de gevolgen kunnen zijn van een dergelijk geheim. Hoe
moeilijk kan het zijn om de juiste keuzes te maken zodat er geen verdriet en
wanhoop ontstaan bij mensen van wie je houdt? Bij het lezen van Crash stel je
jezelf al deze vragen en moet je even zo vaak het antwoord schuldig blijven.
Want je krijgt dat waarschijnlijk pas op het moment dat het jezelf betreft en
niet een ander. De besluiteloosheid aan de ene en de (wan)hoop aan de andere
kant maken het wederzijds verlangen er niet minder om. Dit dilemma maakt Crash
zowel intrigerend als spannend, het is zowel een spannende thriller als een
ijzersterke roman geworden. En Ellen Lina weet dat op een manier te brengen dat
je blijft lezen, je moet en zal weten hoe dit gaat aflopen!
daarmee wordt de periode na het vliegtuigongeluk bedoeld, en verleden met
elkaar afgewisseld. De flashbacks beslaan een periode van tien jaar, precies! Zo
lang geleden ontstond ‘het geheim’. Al lezende kom je er achter wat dat is, met
verbazing lees je hoe de personages zich in dat geheim nestelen en zich er uiteindelijk
(on)vrijwillig in schikken. Mooi en verdrietig tegelijk. Uiteindelijk komen het
verleden en het heden in de plot bij elkaar. Eerlijk is eerlijk, de tranen
zaten hoog en het was geen doen om het droog te houden.
verschijning. Zo is het boek moeilijk in een specifiek genre te plaatsen. Het bevat
elementen die zowel in een thriller als roman niet misstaan. Waarschijnlijk is
het dan ook geen verrassing dat het zowel een mooi, spannend, emotioneel als schokkend
verhaal is geworden. Je leeft enorm met de personages mee, je ontwikkelt begrip
maar ook ergernis. Sterker nog, je krijgt zelfs voorkeur voor bepaalde personen
en je hoopt dan ook dat het voor hen allemaal goed gaat aflopen. Dat Ellen kan
schrijven wisten vele lezers al want haar vorige boeken zijn ‘uit het leven
gegrepen’ verhalen. Ook nu is er sprake van een aangrijpend en menselijk verhaal
dat je bij je strot grijpt. Dat heeft niets te maken met een hoge
gevoeligheidsfactor maar alles met de pure emoties waar je als lezer mee
geconfronteerd wordt. Ellen Lina brengt het op een manier zodat je daar gewoon
niet onderuit kan. De psychologische strijd van de hoofdpersonages liegt er
niet om en dat geeft zowel spanning als heftige emoties. Het mooie is dat
laatstgenoemde tijdens het lezen kwetsbaar en gevoelig bij je binnen komen omdat
de personages dat ook dat moment exact óók zo ervaren. Je voelt je betrokken,
het verhaal kruipt onder je huid. Tot kippenvel toe.
haar personages heel klein en realistisch neer te zetten. Precies afgepast en
op de juiste momenten weet ze hun alle ruimte te geven die ze nodig hebben om zich
te kunnen ontpoppen tot wezenlijke personen, alleen dan op papier. Dat komt ook
omdat ze mooie soepele zinnen gebruikt en ook de dialogen zijn precies goed geproportioneerd.
Ellen maakt geen onnodige sprongen, blijft in het verhaal en maakt ook iedere
verhaallijn af. Je blijft niet met vragen zitten of met een open eind. En dat
maakt dat je onafgebroken dit boek leest en het vervolgens met een diepe zucht
weglegt. De indrukken moet je even verwerken, je zat zo in het verhaal dat je
echt van je moet afschudden. De gebeurtenissen rondom de crash zelf hebben daar
natuurlijk ook mee te maken.
vliegtuigcrash mee maar de menselijke aspecten zullen velen niet vreemd zijn.
Je kunt je allicht de paniek en de wanhoop voorstellen. Crashen kun je overigens
op diverse manieren. In een vliegtuig, zoals in dit boek ook het geval is maar
ook op persoonlijk vlak kun je behoorlijk tegen de vlakte gaan. Ellen Lina
heeft voor beide mogelijkheden gekozen en deze werkelijk prachtig verwoord in dit
boek. Krachtig, puur en indrukwekkend. Een onmogelijke liefde die wordt
opgevolgd door het maken van onmogelijke keuzes, hoe intens wil je het hebben?
verhaal geschreven, soundtrack van Anouk van der Kemp ( https://www.youtube.com/channel/UCo7AUqsg5SZCDUzSyloktZA )
extra dimensie te geven. De muziek vertaalt als het ware de emoties op dat
moment. Waar woorden stoppen neemt de muziek het over… Het enige jammere is dat je niet altijd de muziek in het verhaal
kunt plaatsen, wellicht voor een tweede druk even een verwijzing naar het
desbetreffende nummer onder aan de pagina middels een simpel cijfer naar de
afspeellijst? Nu was het soms zoeken en twijfelen of je wel het goede nummer te
pakken had.
scenario te gieten heeft Ellen Lina zichzelf overtroffen. De lat voor een
volgend boek ligt nu wel heel erg hoog maar daar wordt nu al reikhalzend naar uit
gekeken.