‘Ik zal je altijd vinden’ – John Ajvide Lindqvist
Genre: literaire thriller
Uitgever: Signatuur
ISBN: 9789056725648
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 320
Uitgave: augustus 2016
Met dank aan Uitgeverij Signatuur voor het
recensie-exemplaar
recensie-exemplaar
Over de auteur
John Ajvide Lindqvist (1968) groeide op in Blackeberg,
een voorstad van Stockholm. Hij rondde een studie literatuurwetenschap af, werd
illusionist en vervolgens stand-upcomedian. Lindqvist schreef ook diverse
toneel- en tv-scripts.
een voorstad van Stockholm. Hij rondde een studie literatuurwetenschap af, werd
illusionist en vervolgens stand-upcomedian. Lindqvist schreef ook diverse
toneel- en tv-scripts.
Cover
Als eerste valt de titel op door de grote, witte letters.
Ook het bad, waar je de helft van ziet, is nadrukkelijk aanwezig. De ruimte
waarin het bad staat doet oud aan en door de groene nevel die er schijnt te
hangen, krijg je het gevoel dat er iets vreemds aan de hand is met die
badkamer. Bovenaan de cover staat de naam van de schrijver. Verder staat er
onder de titel de zin: “Een plek waar je mag zijn wie je wil zijn. Het kan.
Maar tegen welke prijs?”. De cover krijgt van mij een 8.
Ook het bad, waar je de helft van ziet, is nadrukkelijk aanwezig. De ruimte
waarin het bad staat doet oud aan en door de groene nevel die er schijnt te
hangen, krijg je het gevoel dat er iets vreemds aan de hand is met die
badkamer. Bovenaan de cover staat de naam van de schrijver. Verder staat er
onder de titel de zin: “Een plek waar je mag zijn wie je wil zijn. Het kan.
Maar tegen welke prijs?”. De cover krijgt van mij een 8.
Verhaal
Als John 19 jaar is besluit hij om naar Stockholm te
verhuizen om als goochelaar zijn kost te gaan verdienen. Hij neemt zijn intrek
in een achterhuis in het centrum en oefent met passie. Tijdens het oefenen voor
een nieuw optreden wordt John door iemand gebeld die op zoek is naar Sigge.
John kent de persoon die gezocht wordt niet. Volgens de beller kent iedereen
Sigge en ze praten kort met elkaar. De beller stelt daarna een vreemde vraag:
“Wat wil je bereiken?”. John is even van slag van deze vraag. John
heeft namelijk als kind een nare ervaring meegemaakt in een bos waardoor John
voor zijn gevoel los is komen te staan van de reguliere werkelijkheid. Hij kan
hierdoor moeilijk andere mensen vertrouwen. Door over deze jeugdervaring in het
bos te schrijven en zichzelf “de jongen” te noemen in het verhaal, lukt het hem
om er meer afstand van te nemen en verliest de herinnering zijn directe
dreiging.
verhuizen om als goochelaar zijn kost te gaan verdienen. Hij neemt zijn intrek
in een achterhuis in het centrum en oefent met passie. Tijdens het oefenen voor
een nieuw optreden wordt John door iemand gebeld die op zoek is naar Sigge.
John kent de persoon die gezocht wordt niet. Volgens de beller kent iedereen
Sigge en ze praten kort met elkaar. De beller stelt daarna een vreemde vraag:
“Wat wil je bereiken?”. John is even van slag van deze vraag. John
heeft namelijk als kind een nare ervaring meegemaakt in een bos waardoor John
voor zijn gevoel los is komen te staan van de reguliere werkelijkheid. Hij kan
hierdoor moeilijk andere mensen vertrouwen. Door over deze jeugdervaring in het
bos te schrijven en zichzelf “de jongen” te noemen in het verhaal, lukt het hem
om er meer afstand van te nemen en verliest de herinnering zijn directe
dreiging.
John is van plan om mee te doen aan de Scandinavische
kampioenschappen goochelen. Hij komt erachter dat hij buiten zijn goochelkostuum
en -benodigdheden geen schone kleren heeft en besluit deze vanwege geldgebrek
te stelen. Hij wordt echter betrapt en moet een nacht doorbrengen op het
politiebureau. Hierdoor mist John de kampioenschappen en zo ook het enige
sociale contact dat John heeft: de goochelaarswereld.
kampioenschappen goochelen. Hij komt erachter dat hij buiten zijn goochelkostuum
en -benodigdheden geen schone kleren heeft en besluit deze vanwege geldgebrek
te stelen. Hij wordt echter betrapt en moet een nacht doorbrengen op het
politiebureau. Hierdoor mist John de kampioenschappen en zo ook het enige
sociale contact dat John heeft: de goochelaarswereld.
Als hij weer thuis komt merkt John al in het trappenhuis
op dat er iets veranderd is. John besluit naar het algemene washok van zijn
flat te gaan om zijn was te doen. Het blijkt dat de doucheruimte vanwege
werkzaamheden voor onbepaalde tijd gesloten. John voelt echter een zuigende
kracht uit die ruimte komen die hij nauwelijks kan weerstaan en durft de deur
niet meer te naderen. Als hij er een tweede keer naar toe gaat, voelt hij een
stille, afwachtende aanwezigheid die iets van hem wil. In de badkamer is iets
geheimzinnigs aan de hand, iets dat in relatie blijkt te staan met zijn
ervaringen als kind in het bos. John weet zijn angst te overwinnen en betreedt
de doucheruimte. John ontdekt dat hij zich via het bad in de doucheruimte kan
verplaatsen naar een andere plaats, een andere wereld. De prijs om daar te
komen is het geven van een beetje bloed. Het gaan naar ‘De tweede plaats’ voelt
magisch. Het voelt nog beter dan goochelen. John voelt zich intens gelukkig op
die plek. Hij weet echter nog niets van de prijs die hij uiteindelijk zal
moeten betalen voor dat geluk.
op dat er iets veranderd is. John besluit naar het algemene washok van zijn
flat te gaan om zijn was te doen. Het blijkt dat de doucheruimte vanwege
werkzaamheden voor onbepaalde tijd gesloten. John voelt echter een zuigende
kracht uit die ruimte komen die hij nauwelijks kan weerstaan en durft de deur
niet meer te naderen. Als hij er een tweede keer naar toe gaat, voelt hij een
stille, afwachtende aanwezigheid die iets van hem wil. In de badkamer is iets
geheimzinnigs aan de hand, iets dat in relatie blijkt te staan met zijn
ervaringen als kind in het bos. John weet zijn angst te overwinnen en betreedt
de doucheruimte. John ontdekt dat hij zich via het bad in de doucheruimte kan
verplaatsen naar een andere plaats, een andere wereld. De prijs om daar te
komen is het geven van een beetje bloed. Het gaan naar ‘De tweede plaats’ voelt
magisch. Het voelt nog beter dan goochelen. John voelt zich intens gelukkig op
die plek. Hij weet echter nog niets van de prijs die hij uiteindelijk zal
moeten betalen voor dat geluk.
Conclusie
Wat ik zo bijzonder vind aan dit verhaal, is dat het
leest alsof de schrijver de gebeurtenissen daadwerkelijk zelf heeft meegemaakt.
Het feit dat de naam van de schrijver en het hoofdpersonage hetzelfde is en dat
ze beiden ook nog dezelfde leeftijd hebben, draagt daaraan bij. De
schrijver John A. Lindqvist is zowel de ik-personage als verteller van het
verhaal.
leest alsof de schrijver de gebeurtenissen daadwerkelijk zelf heeft meegemaakt.
Het feit dat de naam van de schrijver en het hoofdpersonage hetzelfde is en dat
ze beiden ook nog dezelfde leeftijd hebben, draagt daaraan bij. De
schrijver John A. Lindqvist is zowel de ik-personage als verteller van het
verhaal.
In de eerste paragraaf geeft de schrijver een korte
uitleg over de rest van het boek in de vorm van alwetende verteller en wel op
zo’n manier dat je benieuwd wordt naar de rest van het boek.
uitleg over de rest van het boek in de vorm van alwetende verteller en wel op
zo’n manier dat je benieuwd wordt naar de rest van het boek.
“Wat er gebeurde in de
ruim zes maanden dat ik in het achterhuis woonde, zou mijn leven overhoopgooien
en er uiteindelijk toe leiden dat ik horrorverhalen ging schrijven. Daar komen
we nog op”.
ruim zes maanden dat ik in het achterhuis woonde, zou mijn leven overhoopgooien
en er uiteindelijk toe leiden dat ik horrorverhalen ging schrijven. Daar komen
we nog op”.
De schrijver geeft soms kleine hints naar het verloop van het verhaal door gebruik
te maken van zinnen als:
te maken van zinnen als:
“Voorlopig is dat genoeg” en “Het zou
nog een half jaar duren…”.
nog een half jaar duren…”.
John Lindqvist weet op een subtiele manier
beangstigende situaties weer te geven, je nekharen gaan tijdens het lezen
langzamerhand steeds verder omhoog staan. Door in eerste instantie heel subtiel
te blijven in zijn woordkeus weet de schrijver de spanning goed op te bouwen. De
gebeurtenissen die het personage John meemaakt worden steeds vreemder. De
bewoners van zijn flat gaan zich steeds extremer gedragen. Je weet niet precies
wat er gaat gebeuren, maar je voelt aan alles dat je leest dat er iets staat te
gebeuren dat heel erg gruwelijk en bizar zal gaan zijn. De schrijver stelt de
lezer daarin niet teleur. Naast dat het een zeer spannend en bizar boek is,
heeft het ook diepere lagen: de zoektocht naar wie je bent en waarom je bestaat.
Bestaat er verbondenheid tussen mensen of staat de mens als individu alleen in
het leven?
beangstigende situaties weer te geven, je nekharen gaan tijdens het lezen
langzamerhand steeds verder omhoog staan. Door in eerste instantie heel subtiel
te blijven in zijn woordkeus weet de schrijver de spanning goed op te bouwen. De
gebeurtenissen die het personage John meemaakt worden steeds vreemder. De
bewoners van zijn flat gaan zich steeds extremer gedragen. Je weet niet precies
wat er gaat gebeuren, maar je voelt aan alles dat je leest dat er iets staat te
gebeuren dat heel erg gruwelijk en bizar zal gaan zijn. De schrijver stelt de
lezer daarin niet teleur. Naast dat het een zeer spannend en bizar boek is,
heeft het ook diepere lagen: de zoektocht naar wie je bent en waarom je bestaat.
Bestaat er verbondenheid tussen mensen of staat de mens als individu alleen in
het leven?
Eén deel van het verhaal trok direct mijn aandacht: John
Lindqvist schrijft in dit boek dat hij geen reden ziet om de flat in de
Ibsengatan in Blackeberg waar hij is opgegroeid te beschrijven, aangezien hij
dat al in “Laat de ware binnen komen” uitgebreid beschreven heeft.
Die titel kwam mij erg bekend voor en na het op Google te hebben opgezocht, blijkt
dit de titel van ander boek van de schrijver John Lindqvist te zijn. Dat boek
is verfilmd als “Let the Right One in” (De Zweedse en originele
versie) in 2008. En laat ik die film nu toevalligerwijs gezien hebben. Die film
had toen een behoorlijke indruk op mij gemaakt vanwege de subtiele horror die
ineens gruwelijk wordt, precies zoals het in dit verhaal boek ook verloopt.
Lindqvist schrijft in dit boek dat hij geen reden ziet om de flat in de
Ibsengatan in Blackeberg waar hij is opgegroeid te beschrijven, aangezien hij
dat al in “Laat de ware binnen komen” uitgebreid beschreven heeft.
Die titel kwam mij erg bekend voor en na het op Google te hebben opgezocht, blijkt
dit de titel van ander boek van de schrijver John Lindqvist te zijn. Dat boek
is verfilmd als “Let the Right One in” (De Zweedse en originele
versie) in 2008. En laat ik die film nu toevalligerwijs gezien hebben. Die film
had toen een behoorlijke indruk op mij gemaakt vanwege de subtiele horror die
ineens gruwelijk wordt, precies zoals het in dit verhaal boek ook verloopt.
Er staat dat het boek een literaire thriller is, maar “literaire
horror” zou beter bij het boek passen.
horror” zou beter bij het boek passen.
Ik ben blij dat ik via Uitgeverij Signatuur de kans heb
gekregen om kennis te maken met deze schrijver. Ik ga zeker nog meer lezen van
J.A. Lindqvist.
gekregen om kennis te maken met deze schrijver. Ik ga zeker nog meer lezen van
J.A. Lindqvist.
“Ik zal je altijd vinden” krijgt van mij vanwege het hoge
niveau en originele schrijfstijl 5 sterren. Het is een prachtig, maar ook bizar
boek.
niveau en originele schrijfstijl 5 sterren. Het is een prachtig, maar ook bizar
boek.
Jeanine Feunekes-Both – Recensente De Perfecte Buren
0
