‘De jacht’ (The Cage 2) – Megan Shepherd
Genre: YA
Uitgever: Van Goor
ISBN: 9789000321513
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s:304
Uitgave: juni 2016
Cover
De cover heeft dezelfde opzet als die van het eerste deel
“The Cage”. Je hebt zicht op een vrouwelijke persoon die met haar rug naar je
toe staat door middel van een beeldscherm, waarvan je alleen de randen aan de
zijkant van de cover ziet. Het personage heeft haar hoofd omgedraaid en kijkt
naar de zijkant. Ze staat in een natuurgebied, waar de zon net op of onder
gaat. Een vizier, zo groot als de cover, is op haar gericht. Dit vizier is ook
voelbaar als je de afbeelding aanraakt. De cover krijgt van mij een 8.
“The Cage”. Je hebt zicht op een vrouwelijke persoon die met haar rug naar je
toe staat door middel van een beeldscherm, waarvan je alleen de randen aan de
zijkant van de cover ziet. Het personage heeft haar hoofd omgedraaid en kijkt
naar de zijkant. Ze staat in een natuurgebied, waar de zon net op of onder
gaat. Een vizier, zo groot als de cover, is op haar gericht. Dit vizier is ook
voelbaar als je de afbeelding aanraakt. De cover krijgt van mij een 8.
Verhaal
Cora zit gevangen in een cel nadat haar ontsnappingspoging
is mislukt. Ze krijgt van Cassian een tweede kans en ze moet gaan werken bij
een menagerie. Menageries zijn clubs waar verschillende tijdperken op aarde
worden nagebootst en waar de Verwanten hun ijzeren zelfdiscipline kunnen laten
varen en zich kunnen uitleven. De mensen worden er ingezet als personeel. Cora
wordt naar een menagerie gebracht die de Jacht heet. Het decor van de Jacht is
een replica van expedities in de koloniale tijd, de Verwanten kunnen er
safari’s maken. Het is Cora’s taak om de gasten te gaan vermaken met haar zangkunsten.
Cassian heeft de Jacht gekozen omdat Cora daar de grootste kans heeft om te
overleven. Eenmaal aangekomen in de Jacht blijken Mali en Lucky daar ook te
werken.
is mislukt. Ze krijgt van Cassian een tweede kans en ze moet gaan werken bij
een menagerie. Menageries zijn clubs waar verschillende tijdperken op aarde
worden nagebootst en waar de Verwanten hun ijzeren zelfdiscipline kunnen laten
varen en zich kunnen uitleven. De mensen worden er ingezet als personeel. Cora
wordt naar een menagerie gebracht die de Jacht heet. Het decor van de Jacht is
een replica van expedities in de koloniale tijd, de Verwanten kunnen er
safari’s maken. Het is Cora’s taak om de gasten te gaan vermaken met haar zangkunsten.
Cassian heeft de Jacht gekozen omdat Cora daar de grootste kans heeft om te
overleven. Eenmaal aangekomen in de Jacht blijken Mali en Lucky daar ook te
werken.
Cassian vertelt dat hij bij een geheime groepering hoort
die de mensheid wil helpen. Ze zijn ermee bezig om de mensheid te verheffen tot
het vijfde intelligente ras. De andere vier rassen zijn: de Verwanten, de
Mosca, de Axion en de Verzamelaars. Volgens Cassian zijn er generaties lang
Verzamelaars betrokken geweest bij de clandestiene poging om de intelligentie
van de mensheid aan te tonen en hij heeft de hulp nodig van Cora om dit nu te
verwezenlijken.
die de mensheid wil helpen. Ze zijn ermee bezig om de mensheid te verheffen tot
het vijfde intelligente ras. De andere vier rassen zijn: de Verwanten, de
Mosca, de Axion en de Verzamelaars. Volgens Cassian zijn er generaties lang
Verzamelaars betrokken geweest bij de clandestiene poging om de intelligentie
van de mensheid aan te tonen en hij heeft de hulp nodig van Cora om dit nu te
verwezenlijken.
Cora gelooft echter niets van Cassians verhaal, zij is
haar vertrouwen in hem verloren na de mislukte ontsnapping in het eerste deel “The
Cage”.
haar vertrouwen in hem verloren na de mislukte ontsnapping in het eerste deel “The
Cage”.
Nok en Rolf worden na de mislukte ontsnapping naar een
habitat gebracht die eruit ziet als
een huis. Dit huis heeft echter maar drie echte muren: de vierde muur bestaat
volledig uit glas. Achter dit glas is een oplopende rij stoelen, als in een
theater. De Verwanten kunnen op deze manier Nok en Rolf bestuderen hoe ze als aankomende
ouders functioneren. Gelukkig is het Leon als enige groepslid wel gelukt om te vluchten. Hij krijgt de kans om te gaan
samenwerken met de Mosca’s, zwarthandelaren. De groep vindt al snel een manier
om samen te werken om te ontsnappen, maar zij zetten daarbij hun leven op het
spel.
habitat gebracht die eruit ziet als
een huis. Dit huis heeft echter maar drie echte muren: de vierde muur bestaat
volledig uit glas. Achter dit glas is een oplopende rij stoelen, als in een
theater. De Verwanten kunnen op deze manier Nok en Rolf bestuderen hoe ze als aankomende
ouders functioneren. Gelukkig is het Leon als enige groepslid wel gelukt om te vluchten. Hij krijgt de kans om te gaan
samenwerken met de Mosca’s, zwarthandelaren. De groep vindt al snel een manier
om samen te werken om te ontsnappen, maar zij zetten daarbij hun leven op het
spel.
Conclusie
Het verhaal wordt ook in dit tweede deel beschreven
vanuit het perspectief van de verschillende personages. Het verhaal gaat zonder
inleiding of terugblik naar het eerste deel door, dit is echter niet storend,
je hebt de draad van het verhaal gauw te pakken. De tegenstelling tussen het
leven in The Cage en de Jacht is groot. Daar waar de groep in de kooi nog
bestudeerd werd tijdens bizarre en mogelijk dodelijke opdrachten, moeten vooral
Cora, Mali en Lucky nu elk moment van de dag vrezen voor hun leven. De schrijfster
weet de spanning in dit boek te verhogen door er een nieuw gevaar aan toe te
voegen voor de groep. Alle kinderen vanaf 19 worden door de Verwanten beschouwd
als volwassenen. Na het bereiken van deze leeftijd worden zij óf naar Armstrong
gebracht (een maan waar alleen mensen wonen, een soort toevluchtsoord) óf ze
worden per direct gedood.
vanuit het perspectief van de verschillende personages. Het verhaal gaat zonder
inleiding of terugblik naar het eerste deel door, dit is echter niet storend,
je hebt de draad van het verhaal gauw te pakken. De tegenstelling tussen het
leven in The Cage en de Jacht is groot. Daar waar de groep in de kooi nog
bestudeerd werd tijdens bizarre en mogelijk dodelijke opdrachten, moeten vooral
Cora, Mali en Lucky nu elk moment van de dag vrezen voor hun leven. De schrijfster
weet de spanning in dit boek te verhogen door er een nieuw gevaar aan toe te
voegen voor de groep. Alle kinderen vanaf 19 worden door de Verwanten beschouwd
als volwassenen. Na het bereiken van deze leeftijd worden zij óf naar Armstrong
gebracht (een maan waar alleen mensen wonen, een soort toevluchtsoord) óf ze
worden per direct gedood.
Van alle groepsleden hebben vooral Rolf en Nok het
bijzonder zwaar door het gebrek aan privacy. Elk moment van de dag worden ze in
een kunstmatige omgeving bestudeerd hoe ze functioneren als toekomstige ouders.
Ze lopen elke dag het gevaar dat de Verwanten zich kunnen bedenken over hun
plan van aanpak. Rolf en Nok hebben te maken met de dreiging dat hun foetus afgepakt
wordt op het moment dat deze buiten de baarmoeder kan overleven als ze niet
meewerken. Het is boeiend om te lezen hoe Rolf en Nok proberen hieronder uit te
komen.
bijzonder zwaar door het gebrek aan privacy. Elk moment van de dag worden ze in
een kunstmatige omgeving bestudeerd hoe ze functioneren als toekomstige ouders.
Ze lopen elke dag het gevaar dat de Verwanten zich kunnen bedenken over hun
plan van aanpak. Rolf en Nok hebben te maken met de dreiging dat hun foetus afgepakt
wordt op het moment dat deze buiten de baarmoeder kan overleven als ze niet
meewerken. Het is boeiend om te lezen hoe Rolf en Nok proberen hieronder uit te
komen.
Megan Shepherd weet goed de verschillende soorten gevaren
neer te zetten die de groepsleden onder ogen moeten zien. Ze geeft een
duidelijke beschrijving van het leven dat de verschillende leden van de
uiteengevallen groep leiden en de directe gevaren die elk van hen loopt. Ook in
dit deel is de aantrekkingskracht en spanning tussen Cora en Cassian is nog
steeds aanwezig, ondanks dat Cora hem niet vertrouwt. “De jacht” haalt het qua
spanning niet bij het eerste deel “The Cage” waar de groep wakker werd in een
volledig onbekende wereld en niet wist wat er aan de hand was. Ik miste het
verrassingselement van het onbekende dat het eerste deel van deze serie juist zo
goed maakt. In “The Cage” was je als lezer in het begin volledig onwetend over
waar de groep tieners terecht was gekomen en stond je net als de personages voor
een raadsel. Halverwege het verhaal onthult de schrijfster echter een geheim
over een personage dat enorme gevolgen kan hebben voor Cora. Ik had al een
vermoeden dat er iets vreemds aan de hand was met een bepaald personage, maar
dit had ik niet verwacht. Het verhaal is tot die onthulling redelijk spannend,
maar de onthulling van dit geheim verhoogt absoluut de spanning. Wat ik erg jammer
vond, is dat de schrijfster in dit deel niet de gelegenheid heeft gepakt de
personages zelf meer diepgang te geven. Wat ik ook niet goed begrijp is waarom
er bij het eerste deel is gekozen voor een Engelstalige titel en bij het tweede
deel voor een Nederlandstalige.
neer te zetten die de groepsleden onder ogen moeten zien. Ze geeft een
duidelijke beschrijving van het leven dat de verschillende leden van de
uiteengevallen groep leiden en de directe gevaren die elk van hen loopt. Ook in
dit deel is de aantrekkingskracht en spanning tussen Cora en Cassian is nog
steeds aanwezig, ondanks dat Cora hem niet vertrouwt. “De jacht” haalt het qua
spanning niet bij het eerste deel “The Cage” waar de groep wakker werd in een
volledig onbekende wereld en niet wist wat er aan de hand was. Ik miste het
verrassingselement van het onbekende dat het eerste deel van deze serie juist zo
goed maakt. In “The Cage” was je als lezer in het begin volledig onwetend over
waar de groep tieners terecht was gekomen en stond je net als de personages voor
een raadsel. Halverwege het verhaal onthult de schrijfster echter een geheim
over een personage dat enorme gevolgen kan hebben voor Cora. Ik had al een
vermoeden dat er iets vreemds aan de hand was met een bepaald personage, maar
dit had ik niet verwacht. Het verhaal is tot die onthulling redelijk spannend,
maar de onthulling van dit geheim verhoogt absoluut de spanning. Wat ik erg jammer
vond, is dat de schrijfster in dit deel niet de gelegenheid heeft gepakt de
personages zelf meer diepgang te geven. Wat ik ook niet goed begrijp is waarom
er bij het eerste deel is gekozen voor een Engelstalige titel en bij het tweede
deel voor een Nederlandstalige.
Het verhaal eindigt met een behoorlijke cliffhanger en ik
ben dan ook erg benieuwd naar het derde deel.
ben dan ook erg benieuwd naar het derde deel.
Ik geef “De jacht” van Megan Shepherd 3,5 sterren.
Jeanine Feunekes-Both – Recensente De Perfecte Buren
0
