‘Daar heb je vrienden voor’ – Astrid Harrewijn

Gepubliceerd 2 september 2016

Genre: roman
Uitgever: Boekerij
ISBN: 978-90-225-7443-0
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 316
Uitgave: 3 augustus 2016

Met dank aan Uitgeverij Boekerij voor deze recensie-exemplaren.

Lezers: Elke
Winters – Ipie Oudshoorn en Nancy De Brucker (Team DPB)

Groepsrecensie door Nancy De Brucker (DPB)

Over de auteur

Astrid
Harrewijn studeerde rechten en was daarna werkzaam als vertaalster. Na het
winnen van een schrijfwedstrijd debuteerde ze in 2006 met de roman Ja kun
je krijgen. Ze heeft inmiddels zeven romans gepubliceerd. Ze heeft een
onmiskenbaar eigen stijl en schrijft met humor over de valkuilen van ons
dagelijks bestaan. Astrid Harrewijn woont in Den Haag met haar man en hond
Saartje, en heeft twee studerende dochters.

Korte Inhoud

Een
humoristische vriendenroman over de grote keuzes in het leven – en hoe
verleidelijk het is om die voor je uit te schuiven.
Stoer en aantrekkelijk wil hij zijn, stoffig en degelijk is hij. Joost,
veertig, ongehuwd, schrijver, kunsthistoricus en archeoloog; werkzaam bij het
Rijksmuseum en de Universiteit van Amsterdam. Een verblijf van twee maanden in
Rome, waar hij werkt aan een boek over keizer Augustus, zorgt voor de ommekeer.
Hij beseft dat de tijd niet stilstaat en dat hij een beetje moet doorpakken als
hij wil dat er ooit iets verandert. In een moment van overmoed laat hij zich
een nieuwe look aanmeten – wie weet volgt de rest dan vanzelf?
Terug in Nederland ziet het leven er helaas toch wat anders uit dan in de
Italiaanse zon. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden wordt hij op
één dag twee keer ontslagen en raakt hij verstrikt in een geheim genootschap en
een mysterieus raadsel. Maar wat hem het meest uit zijn slaap houdt, is het
besef dat hij een kind wil. Zijn vrienden wijzen hem fijntjes op de logische
consequentie waar hij zelf nog voor terugschrikt: wil je een kind, dan heb je
een vrouw nodig…

Cover

Elke:
De
cover krijgt van mij een mooie 8/10. Het is een felblauwe cover die opvalt
tussen alle andere boeken. Op de cover staat de Amsterdamse gracht met het
sloepje van Joost en Kiki, zijn huisgenote. De cover en de titel waren trouwens
ook de eerste twee elementen die me aantrokken om het boek te willen lezen.

Ipie: De
cover is prachtig blauw van kleur. Alle afbeeldingen die erop staan zijn zwart
en voelen glad aan. De titel staat bovenaan in witte letters. Hierdoor valt
deze extra op. Er staan grachtenpanden op de cover (typisch Amsterdams) Door de
blauwe achtergrond lijken deze aan het water te staan. In dat “water” vaart een
bootje met twee mensen, een man en een vrouw. Aan de cover is niet af te zien
waar het verhaal over gaat en wat voor boek het is. Ik raakte getriggerd door
de personen op dat bootje en was benieuwd naar het verhaal erachter. Ik vind het een sprekende en uitnodigende cover en geef hem dan ook een 8.

Nancy:
Een
mooie felblauwe cover met in de achtergrond de typische Herengrachthuizen waar
Amsterdam om bekend staat. Op de voorgrond een sloep die in de gracht vaart.
Bovenaan in witte letters de titel en onderaan de naam van de auteur. Dit boek herken
je meteen als een boek van Astrid. Hij is ook heel opvallend en die haal je zo
uit de rekken bij de boekhandel. 8 punten voor deze cover.

Samenvatting van het verhaal

Elke:
De
40-jarige Joost is schrijver, kunsthistoricus, archeoloog én ongehuwd. Na een
verblijf van twee maanden in Rome is zijn grootste wens echter een kind. Maar
als je een kind wilt heb je een vrouw nodig. En laat nu net Joost niet de meest
aantrekkelijke man zijn.

Ipie: Joost
is een vrijgezelle man van 40. Met 3 huisgenoten woont hij in een grachtenpand
in Amsterdam. Hij heeft een dubbele baan, bij het Rijksmuseum en de
Universiteit van Amsterdam. Hij schrijft daarnaast een boek over Keizer
Augustus.

Nancy:
Joost van der Voort is een wetenschapper, kunsthistoricus, schrijver en
archeoloog. Hij woont in een fantastisch huis aan de Herengracht in Amsterdam
samen met Kiki en Gijs. Hij heeft een baan in het Rijksmuseum en geeft colleges
aan de Universiteit van Amsterdam. En daarbovenop heeft hij nog tijd om een
boek te schrijven.

Elke:
De
oorspronkelijke bedoeling van zijn verblijf in Rome was zich te werpen op het
schrijven van zijn boek over keizer Augustus. Maar daar bracht Noemi, zijn
buurmeisje in Rome, verandering in en plots zat hij iedere namiddag uren op de
speeltuin. Vagijn, Flamoes en Punani zorgen dan weer voor verandering in zijn
uiterlijk. En zo keert Joost terug naar Nederland als een aantrekkelijke man
met een kinderwens.

Ipie: Hiervoor
is hij een poosje bij een goede vriend in Rome. Hier doet Joost research naar
deze bekende keizer. Zijn uitgever, Miriam, wil dat hij gaat schrijven over het
seksleven van keizer Augustus. Joost weet zich hier in eerste instantie geen
raad mee. Hij is een stoffige en degelijke historicus en heeft geen idee hoe
hij dit aan moet pakken.

Nancy:
Na tien jaar gaat hij weer naar Rome om verdere research te doen voor zijn boek
over Keizer Augustus. Hij ontmoet daar terug zijn oude hoogleraar Donato Lippi
die hij heel erg gemist heeft. De oude man vult zijn tijd met het oplossen van
symbolen en tekens voor een gerenommeerde Amerikaan die gespecialiseerd is in
deze dingen. Joost mag van een vriend in diens woning verblijven zolang hij die
nodig heeft.

Ipie:
Joost heeft niks met kinderen. En toch laat hij zich strikken om voor een
tijdje, uit school, op Noemie te passen. Noemie is zijn buurmeisje in Rome.
Elke middag uit school gaan ze samen naar de speeltuin in de buurt. Joost doet
hier contacten op met drie moeders. Een stel pittige Italiaanse vrouwen die
geen blad voor hun mond nemen. Mede door hun verhalen krijgt Joost inspiratie
voor zijn boek. Daarnaast proberen ze hem van zijn stoffige imago af te helpen
door een metamorfose voor hem te regelen. Daar waar hij dacht niks met kinderen te hebben, brengt Noemie een heel ander
gevoel bij hem naar boven. Joost realiseert zich ineens dat hij een kind wil.

Nancy:
Hij ontmoet daar de jonge Camilla met haar dochtertje Noemi. Zijn leven gaat er
de komende twee maanden zeer saai maar productief uitzien maar dat is buiten
anderen gerekend. Hij meet zich een nieuwe look aan. Door zijn verblijf in Rome
gaat hij ook anders denken over zijn toekomst. Hij heeft namelijk een wens die
hij in vervulling wil zien gaan.

Elke:
Eenmaal
terug in Amsterdam ontdekt hij, in de kelders van het museum waar hij werkt,
vreemde tekens. En plots wordt hij op één dag twee keer ontslagen. Samen met
klusjesman Gijs richt hij Steiger 13 op. Een
klusbedrijf voor alleenstaande vrouwen. Tijdens een van de klusopdrachten leert
Joost Emma kennen. Hij durft stilaan weer te dromen dat zijn kinderwens
realiteit kan worden.

Ipie: Joost
z’n leven komt op zijn kop te staan als hij weer terug is in Amsterdam. In het
Rijksmuseum doet hij een bijzondere, geheime ontdekking, een mysterieus
raadsel. Mede hierdoor verliest hij zijn baan. Alsof dat niet genoeg is, wordt
hij op dezelfde dag ook ontslagen door de Universiteit. Daarnaast realiseert
Joost zich dat hij de wens voor een kind niet meer weg kan stoppen. Hij praat
hierover met zijn huisgenoot Kiki, die hem erop wijst dat hij hiervoor wel een
vrouw nodig heeft.

Nancy:
Terug in Amsterdam stuit hij op iets merkwaardigs in de kelder van het
Rijksmuseum. Voordat hij verder onderzoek kan verrichten wordt hij op één dag
twee maal ontslagen. Twee simpele mailtjes veranderen zijn toekomst van de een
op de andere dag. Voor het eerst in zijn leven is hij ontslagen en het is niet
eens omdat hij slecht werk heeft afgeleverd.

Elke:
Om
zijn oude vriend Donato een plezier te doen (en omdat hij eigenlijk zelf ook
wel nieuwsgierig is) gaat hij op zoek naar de betekenis van de vreemde tekens.
En dan ontdekt hij een van de grootste geheimen aller tijden.

Ipie: Samen
met Gijs richt Joost daarom een klusbedrijf op voor alleenstaande vrouwen. Tegelijkertijd
gaat hij op onderzoek uit naar het mysterieuze raadsel. Gaat het hem lukken
zijn leven weer op de rit te krijgen?
En wat moet hij met zijn kinderwens?

Nancy:
Hij heeft nu genoeg tijd om verder te schrijven aan zijn boek en Donato dringt
erop aan om verder onderzoek te blijven doen naar wat hij heeft gevonden, want
er is nog meer en dan stuit hij op iets eigenaardigs …

Lukt
het Joost om zijn wens in vervulling te zien gaan? En wat met zijn
schrijverstalent en zijn eigen onderzoek? En hoe zit het met zijn medebewoners
aan de Herengracht 86?

Conclusie

Elke:
Ik
had nog nooit een boek van Astrid gelezen en ik wist dus totaal niet wat me te
wachten stond. Uit reacties van andere lezers kon ik wel begrijpen dat het een
grappig boek zou zijn. En dat was het zeker!

Ipie: Zoals
ik al eerder schreef, boeide de cover mij. Ik wilde graag het verhaal weten
achter de personen in het bootje. Ik ben gaan lezen en ik moet zeggen dat ik
vanaf de eerste pagina geboeid ben geweest.

Nancy:
Wie Astrids vorig boek ‘Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)’ heeft gelezen kent Joost al een beetje. Waar Noor in
haar vorige boek het hoofdpersonage
was, is dat nu Joost die we veel beter leren kennen. De andere bewoners komen
minder vaak aan de beurt maar zijn daarom niet minder interessant.

Elke: ‘Daar heb je vrienden voor’ was een heel erg aangenaam boek om te
lezen. De grappige en luchtige manier waarop Astrid de gebeurtenissen omschreef
maakt het een van de meest aangename boeken die ik ooit al las.

Ipie: Astrid
weet het verhaal op zo’n manier te brengen dat de personages echt tot leven
komen. Je ziet als het ware voor je hoe bepaalde dingen gebeuren. Er zit
ontzettend veel humor in, ik heb op bepaalde momenten echt zitten gieren van de
lach. Bijvoorbeeld toen Joost, Kiki en Gijs voor het eerst, met hun hond,
gingen varen met hun nieuwe sloep. Daarnaast zit er ook een leuke, spannende
wending in.

Nancy:
Mensen
zien Joost als een saaie, degelijke wetenschapper. Hij heeft eigenlijk een nomadebestaan
maar hij vindt dat het nu wel tijd wordt om vaste grond onder de voeten te krijgen, een thuis te creëren en
hij heeft daarbij ook nog een wens. Joost beschikt namelijk ook over een
buitengewone (on)kundigheid om telkens weer dingen te verknallen. Op sociaal
vlak is hij dus een ramp en zeker als het op vrouwen op aankomt! Op een
bepaalde manier krijg je toch medelijden met Joost. Hoe humoristisch het ook
allemaal overkomt, zijn leven loopt niet zoals hij het wil, ook al doet hij nog
zo zijn stinkende best!

Elke: Omdat ik ‘Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)’ nog niet
heb gelezen, had ik in het begin wat schrik dat het moeilijk ging zijn om te
kunnen volgen in het verhaal. Maar dat bleek dus helemaal niet het geval. Je
kunt de boeken perfect apart lezen en hebt het ene niet nodig om het andere te
begrijpen. Al ga ik het eerste boek zeker ook snel proberen te lezen.

Ipie: Wat
mij geraakt heeft in het verhaal is de bijzondere vriendschap tussen Joost en
de veel oudere Donatto. Hoe Joost alles laat vallen en gelijk op het vliegtuig
stapt als hij hoort dat zijn vriend op sterven ligt.

Nancy:
Vanaf
de eerste pagina’s druipt de humor ervan af! Het is een echte feel-good roman. Zalig
om weer zo’n boek in handen te hebben en je weet meteen dat het goed zit. Zijn
gedachtegangen zijn allesbehalve saai te noemen, integendeel! Vanaf dat de lijst
van groenten werd vermeld viel bij mij mijn eurocent en dan weet je dat je
gegarandeerd gaat lachen. Er zijn zoveel voorbeelden die ik zou kunnen geven
qua humoristische zinnen maar ik doe het niet. Lees het zelf en laat je
onderdompelen in een paar uurtjes aangenaam leesplezier.

Ook een leuke uitdrukking die bij mij niet ongemerkt bleef was: ‘ Niet
veel in de melk te brokkelen hebben’. Ik dacht eerst dat dit om een schrijffout
ging maar in het Vlaams is het ‘Niet veel in de pap te brokkelen hebben’. Weeral
iets bijgeleerd dus. Heerlijk hoe de Nederlandse- en Vlaamse taal toch zo dicht
bij elkaar liggen en ook verschillen.

Elke: Als ik geen andere verplichtingen had zou ik het boek in een ruk
hebben uitgelezen. Helaas had ik die andere verplichtingen wel.

Ipie: Het
is leuk om eens een boek te lezen vanuit een mannelijke hoofdpersoon. De meeste
boeken die ik gelezen heb, gaan over vrouwen. Mannen hebben toch een andere
manier van denken en reageren.

Nancy:
Het
is niet enkel en alleen humor dat de klok slaat. Het boek heeft een diepere
achterliggende gedachte zoals vriendschap, teleurstelling, cynisme en
hypocrisie. Het is een verhaal waar keuzes moeten gemaakt worden en
levenslessen uit getrokken worden. Vluchten of een besluit nemen voor jezelf en
voor wat je het best met jezelf voorhebt en met anderen, geen egoïsme laat dat
duidelijk zijn!

Astrid heeft zo’n vlotte schrijfstijl dat je het boek niet terzijde kunt
leggen. Ook leer je weer dingen over keizer Augustus, Amsterdam en bepaalde
dingen die ik niet kan prijsgeven omwille van het spoilergevaar. Astrid
beschrijft op een ludieke manier als het over seks gerelateerde dingen gaat.
Het is totaal niet platvloers maar op zo’n grappige wijze geschreven dat je in
een deuk ligt van het lachen en dit tot meerdere malen toe. Joost mag weten
waar ze dit allemaal vandaan haalt 🙂

Slotsom

Elke:
Persoonlijk
vond ik de plot geweldig. Ik had nooit verwacht dat wat de grote ontdekking is,
de grote ontdekking zou zijn. Ik heb enorm genoten van het boek en de avonturen
van Joost. ‘Daar heb je vrienden voor’ krijgt van mij 5 mooie sterren.

Ipie: Vaak
als ik een boek lees, kan ik halverwege al wel een beetje inschatten hoe het
verhaal zal eindigen. Bij dit boek had ik dat helemaal niet. Daardoor bleef het
tot het einde boeiend. Het slot was anders dan ik had verwacht, maar niet minder leuk. Dit was echt
een boek waarvan ik naderhand baalde dat ik hem uit had, een soort kater
gevoel. Hij was zo leuk dat ik nog graag even doorgelezen had. Één klein minpuntje vond ik dat er best veel in gevloekt werd. Ik zou dit boek
zeker aan anderen aanbevelen. Het leest gemakkelijk, is grappig, herkenbaar en
er zit ook spanning in. Dit boek krijgt van mij dan ook 4 sterren.

Nancy: Ik wacht al met spanning af tot er een vervolg gaat komen want het staat wel als een paal boven water dat dit zal gebeuren. Er zijn dingen die nog moeten verteld worden.Een
heerlijk boek dat je eigenlijk te snel uit hebt en dat is balen vind ik. Dit is
zo’n boek waar je volledig in meegaat en waar je bijna constant met een
glimlach zit te lezen. Voor dit geweldig vervolg geef ik 5 sterren!

We zijn het er unaniem over eens dat we genoten hebben van dit boek!