‘Daar heb je vrienden voor’ – Astrid Harrewijn

Gepubliceerd 3 september 2016

Genre: roman
Uitgever: Boekerij
ISBN: 978-90-225-7443-0
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 316
Uitgave: 3 augustus 2016

Met dank aan Uitgeverij Boekerij voor dit recensie-exemplaar.

Cover

Een mooie felblauwe cover met in de achtergrond de typische
Herengrachthuizen waar Amsterdam om bekend staat. Op de voorgrond een sloep die
in de gracht vaart. Bovenaan in witte letters de titel en onderaan de naam van
de auteur. Dit boek herken je meteen als een boek van Astrid. Hij is ook heel
opvallend en die haal je zo uit de rekken bij de boekhandel. 8 punten voor deze
cover.

Samenvatting
van het verhaal

Joost
van der Voort is een wetenschapper, kunsthistoricus, schrijver en archeoloog.
Hij woont in een fantastisch huis aan de Herengracht in Amsterdam samen met
Kiki en Gijs. Hij heeft een baan in het Rijksmuseum en geeft colleges aan de
Universiteit van Amsterdam. En daarbovenop heeft hij nog tijd om een boek te
schrijven.

Na
tien jaar gaat hij weer naar Rome om verdere research te doen voor zijn boek
over Keizer Augustus. Hij ontmoet daar terug zijn oude hoogleraar Donato Lippi
die hij heel erg gemist heeft. De oude man vult zijn tijd met het oplossen van
symbolen en tekens voor een gerenommeerde Amerikaan die gespecialiseerd is in
deze dingen. Joost mag van een vriend in diens woning verblijven zolang hij die
nodig heeft. Hij ontmoet daar de jonge Camilla met haar dochtertje Noemi. Zijn
leven gaat er de komende twee maanden zeer saai maar productief uitzien maar
dat is buiten anderen gerekend. Hij meet zich een nieuwe look aan. Door zijn
verblijf in Rome gaat hij ook anders denken over zijn toekomst. Hij heeft
namelijk een wens die hij in vervulling wil zien gaan.

Terug
in Amsterdam stuit hij op iets merkwaardigs in de kelder van het Rijksmuseum.
Voordat hij verder onderzoek kan verrichten wordt hij op één dag twee maal
ontslagen. Twee simpele mailtjes veranderen zijn toekomst van de een op de
andere dag. Voor het eerst in zijn leven is hij ontslagen en het is niet eens
omdat hij slecht werk heeft afgeleverd. Hij heeft nu genoeg tijd om verder te
schrijven aan zijn boek en Donato dringt erop aan om verder onderzoek te
blijven doen naar wat hij heeft gevonden, want er is nog meer en dan stuit hij
op iets eigenaardigs …

Lukt
het Joost om zijn wens in vervulling te zien gaan? En wat met zijn
schrijverstalent en zijn eigen onderzoek? En hoe zit het met zijn medebewoners
aan de Herengracht 86?

Conclusie

Wie Astrids
vorig boek ‘Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)’ heeft gelezen kent Joost al een beetje. Waar Noor in
haar vorige boek het hoofdpersonage
was, is dat nu Joost die we veel beter leren kennen. De andere bewoners komen
minder vaak aan de beurt maar zijn daarom niet minder interessant.

Mensen zien Joost als een saaie, degelijke wetenschapper. Hij heeft
eigenlijk een nomadenbestaan maar hij vindt dat het nu wel tijd wordt om vaste
grond onder de voeten te krijgen,
een thuis te creëren en hij heeft daarbij ook nog een wens. Joost beschikt
namelijk ook over een buitengewone (on)kundigheid om telkens weer dingen te
verknallen. Op sociaal vlak is hij dus een ramp en zeker als het op vrouwen op
aankomt! Op een bepaalde manier krijg je toch medelijden met Joost. Hoe
humoristisch het ook allemaal overkomt, zijn leven loopt niet zoals hij het wil,
ook al doet hij nog zo zijn stinkende best!

Vanaf de eerste pagina’s druipt de humor ervan af! Het is een echte
feel-good roman. Zalig om weer zo’n boek in handen te hebben en je weet meteen
dat het goed zit. Zijn gedachtegangen zijn allesbehalve saai te noemen, integendeel!
Vanaf dat de lijst van groenten werd vermeld viel bij mij mijn eurocent en dan
weet je dat je gegarandeerd gaat lachen. Er zijn zoveel voorbeelden die ik zou
kunnen geven qua humoristische zinnen maar ik doe het niet. Lees het zelf en
laat je onderdompelen in een paar uurtjes aangenaam leesplezier.

Ook een leuke uitdrukking die bij mij niet ongemerkt bleef was: ‘ Niet
veel in de melk te brokkelen hebben’. Ik dacht eerst dat dit om een schrijffout
ging maar in het Vlaams is het ‘Niet veel in de pap te brokkelen hebben’. Weeral
iets bijgeleerd dus. Heerlijk hoe de Nederlandse- en Vlaamse taal toch zo dicht
bij elkaar liggen en ook verschillen.

Het is niet enkel en alleen humor dat de klok slaat. Het boek heeft een
diepere achterliggende gedachte zoals vriendschap, teleurstelling, cynisme en
hypocrisie. Het is een verhaal waar keuzes moeten gemaakt worden en
levenslessen uit getrokken worden. Vluchten of een besluit nemen voor jezelf en
voor wat je het best met jezelf voorhebt en met anderen, geen egoïsme laat dat
duidelijk zijn!

Astrid heeft zo’n vlotte schrijfstijl dat je het boek niet terzijde kunt
leggen. Ook leer je weer dingen over keizer Augustus, Amsterdam en bepaalde
dingen die ik niet kan prijsgeven omwille van het spoilergevaar. Astrid
beschrijft op een ludieke manier als het over seks gerelateerde dingen gaat.
Het is totaal niet platvloers maar op zo’n grappige wijze geschreven dat je in
een deuk ligt van het lachen en dit tot meerdere malen toe. Joost mag weten
waar ze dit allemaal vandaan haalt 🙂

Ik wacht al met spanning af tot er een vervolg gaat komen want het staat
wel als een paal boven water dat dit zal gebeuren. Er zijn dingen die nog
moeten verteld worden.

Een heerlijk boek dat je eigenlijk te snel uit hebt en dat is balen vind
ik. Dit is zo’n boek waar je volledig in meegaat en waar je bijna constant met
een glimlach zit te lezen. Voor dit geweldig vervolg geef ik 5 sterren!

Nancy De Brucker – Team De Perfecte Buren