‘Wolvinnen van Otrostaadt’ – De onzichtbare maalstroom 3 – Jasper Polane
Genre: fantasy
Uitgever:
Quasis
Quasis
ISBN: 9789492099150
Uitvoering:
paperback
paperback
Aantal
pagina’s: 288
pagina’s: 288
Uitgave: 2016
Met dank aan uitgeverij Quasis voor dit recensie exemplaar.
Cover
Je ziet
een vrouwengezicht, het bovenste deel hiervan is vervaagd en vlekkerig. Boven
haar gezicht zie je kolkend water. De kleur paars voert de boventoon. Tussen
het kolkende water en het gezicht staat de titel van het boek vermeld in witte
letters, samen met de naam van de schrijver. De achtergrond van de cover is lichtgrijs.
Onderaan staat vermeld dat dit boek het derde deel is in de serie van ‘De
onzichtbare stroom’. De cover is in dezelfde stijl als de covers van deel 1 en
2. Het geheel straalt mysterie uit. Ik geef de cover een 8.
een vrouwengezicht, het bovenste deel hiervan is vervaagd en vlekkerig. Boven
haar gezicht zie je kolkend water. De kleur paars voert de boventoon. Tussen
het kolkende water en het gezicht staat de titel van het boek vermeld in witte
letters, samen met de naam van de schrijver. De achtergrond van de cover is lichtgrijs.
Onderaan staat vermeld dat dit boek het derde deel is in de serie van ‘De
onzichtbare stroom’. De cover is in dezelfde stijl als de covers van deel 1 en
2. Het geheel straalt mysterie uit. Ik geef de cover een 8.
Samenvatting van het verhaal
In
Otrostaadt-Alix vindt een bizarre moord plaats, waarbij het slachtoffer
gemummificeerd achterblijft, alsof het eeuwenlang in een tombe heeft gelegen. Er
blijkt een extra-dimensionale oorzaak te zijn voor de moord en Edison Walraven
gaat met haar mede-Wolvinnen, Heike en Odette, op onderzoek uit. De moordenaar
blijkt bovennatuurlijk te zijn en niet alleen Otrostaadt-Alix, maar ook
Otrostaadt-Alpha is in gevaar als blijkt dat het om een seriemoordenaar gaat.
Otrostaadt-Alix vindt een bizarre moord plaats, waarbij het slachtoffer
gemummificeerd achterblijft, alsof het eeuwenlang in een tombe heeft gelegen. Er
blijkt een extra-dimensionale oorzaak te zijn voor de moord en Edison Walraven
gaat met haar mede-Wolvinnen, Heike en Odette, op onderzoek uit. De moordenaar
blijkt bovennatuurlijk te zijn en niet alleen Otrostaadt-Alix, maar ook
Otrostaadt-Alpha is in gevaar als blijkt dat het om een seriemoordenaar gaat.
Ondertussen
is Lise Otrostaadt-Alpha met haar opleiding tot ESP’er begonnen bij de
Inquisitie. Tijdens de opleiding tot ESP’er vinden er vreemde incidenten
plaats, met medeweten van de leerkrachten. Tijdens een oefening in de IJzeren
Toren gaat er iets gruwelijk mis en dankzij Lise wordt erger voorkomen. Lise
wil rechtvaardigheid en neemt een beslissing die gruwelijke gevolgen heeft voor
Otrostaadt in alle dimensies.
is Lise Otrostaadt-Alpha met haar opleiding tot ESP’er begonnen bij de
Inquisitie. Tijdens de opleiding tot ESP’er vinden er vreemde incidenten
plaats, met medeweten van de leerkrachten. Tijdens een oefening in de IJzeren
Toren gaat er iets gruwelijk mis en dankzij Lise wordt erger voorkomen. Lise
wil rechtvaardigheid en neemt een beslissing die gruwelijke gevolgen heeft voor
Otrostaadt in alle dimensies.
Conclusie
‘Wolvinnen
van Otrostaadt’ is een goed en zeer
spannend vervolg op de voorafgaande delen. De titel verwijst trouwens naar een
hoorspel op de radio uit deel 1: De wolven van Otrostaadt.
van Otrostaadt’ is een goed en zeer
spannend vervolg op de voorafgaande delen. De titel verwijst trouwens naar een
hoorspel op de radio uit deel 1: De wolven van Otrostaadt.
Het
verhaal begint direct spannend: er wordt een bizarre moord gepleegd. Je zit
hierdoor direct in het verhaal. Door symbool dat tussen paragrafen wordt
gebruikt (dit heb je leren herkennen via de eerste twee delen van deze serie) weet
je dat je in de Alix-Otrostaadt bent.
verhaal begint direct spannend: er wordt een bizarre moord gepleegd. Je zit
hierdoor direct in het verhaal. Door symbool dat tussen paragrafen wordt
gebruikt (dit heb je leren herkennen via de eerste twee delen van deze serie) weet
je dat je in de Alix-Otrostaadt bent.
De
schrijver maakt de verschillende versies van Otrostaadt duidelijk voor de lezer
doordat hij elk van deze werelden een eigen lettertype heeft gegeven en een
uniek symbool gebruikt voor elke wereld tussen de paragrafen. Hierdoor is het
steeds duidelijk waar je je bevindt. Ik vind het aangenaam lezen: je hoeft niet
terug te bladeren om na te kijken in welke wereld je bent.
schrijver maakt de verschillende versies van Otrostaadt duidelijk voor de lezer
doordat hij elk van deze werelden een eigen lettertype heeft gegeven en een
uniek symbool gebruikt voor elke wereld tussen de paragrafen. Hierdoor is het
steeds duidelijk waar je je bevindt. Ik vind het aangenaam lezen: je hoeft niet
terug te bladeren om na te kijken in welke wereld je bent.
Na een
zeer intrigerend begin bouwt Jasper Polane het verhaal stukje voor stukje op en
weet de spanning ondertussen continu vast te houden. Eén van de scènes die mij
bij is gebleven is bijvoorbeeld als Edison het eerste slachtoffer onderzoekt: zij
raakt de kloof in de wang van het gemummificeerde slachtoffer aan en er stroomt
een straaltje droge stof uit.
zeer intrigerend begin bouwt Jasper Polane het verhaal stukje voor stukje op en
weet de spanning ondertussen continu vast te houden. Eén van de scènes die mij
bij is gebleven is bijvoorbeeld als Edison het eerste slachtoffer onderzoekt: zij
raakt de kloof in de wang van het gemummificeerde slachtoffer aan en er stroomt
een straaltje droge stof uit.
Jasper
Polane gaat met dit deel verder de diepte in qua ontwikkeling van de werelden
en vooral van de personages. Door deze diepgang ga je steeds meer van hen
houden en raak je meer betrokken bij het verhaal. Naast de personages leer je
ook de werelden en hun gebruiken nog beter kennen. Zo krijg je bijvoorbeeld in
dit deel via Lise een blik achter de schermen bij de training van ESP’ers in de
IJzeren Toren. Mijn favoriete personage is en blijft Edison: ze is moedig,
grappig, en mooi. Het is een sterke vrouw met humor, die het soms niet al te
nauw neemt met de regels.
Polane gaat met dit deel verder de diepte in qua ontwikkeling van de werelden
en vooral van de personages. Door deze diepgang ga je steeds meer van hen
houden en raak je meer betrokken bij het verhaal. Naast de personages leer je
ook de werelden en hun gebruiken nog beter kennen. Zo krijg je bijvoorbeeld in
dit deel via Lise een blik achter de schermen bij de training van ESP’ers in de
IJzeren Toren. Mijn favoriete personage is en blijft Edison: ze is moedig,
grappig, en mooi. Het is een sterke vrouw met humor, die het soms niet al te
nauw neemt met de regels.
De humor
is dan ook een van de sterke kanten van deze serie: ook tijdens spannende, soms
gruwelijke scènes maakt de schrijver gebruik ervan, wat in het voordeel van het
verhaal werkt.
is dan ook een van de sterke kanten van deze serie: ook tijdens spannende, soms
gruwelijke scènes maakt de schrijver gebruik ervan, wat in het voordeel van het
verhaal werkt.
De
verhaallijn met Lise vind ik de boeiendste in dit deel. De ontwikkeling die zij
doormaakt tijdens haar opleiding in de IJzeren Toren, de beslissing die zij
uiteindelijk neemt die grotere gevolgen blijkt te hebben dan Lise ooit had
kunnen bevatten.
verhaallijn met Lise vind ik de boeiendste in dit deel. De ontwikkeling die zij
doormaakt tijdens haar opleiding in de IJzeren Toren, de beslissing die zij
uiteindelijk neemt die grotere gevolgen blijkt te hebben dan Lise ooit had
kunnen bevatten.
Het
verhaal heeft verder goede en onverwachte plotwendingen. Het ene moment zit je
in een romantische scène en op het andere moment zijn de personages plotseling
in gevaar. Het onverwachtse van deze scènes maakt dat het boek continu blijft
boeien.
verhaal heeft verder goede en onverwachte plotwendingen. Het ene moment zit je
in een romantische scène en op het andere moment zijn de personages plotseling
in gevaar. Het onverwachtse van deze scènes maakt dat het boek continu blijft
boeien.
En net
als je tegen het einde van het verhaal denkt dat het niet spannender kan
worden, komt de schrijver met een ongelofelijke onthulling: onvoorstelbaar en
geniaal gevonden. Die scène is er een die mij nog lang bij zal blijven.
als je tegen het einde van het verhaal denkt dat het niet spannender kan
worden, komt de schrijver met een ongelofelijke onthulling: onvoorstelbaar en
geniaal gevonden. Die scène is er een die mij nog lang bij zal blijven.
In dit
deel komen de verhaallijnen van het eerste en tweede boek verder bij elkaar.
Steeds meer zaken worden duidelijker, bijvoorbeeld wat betreft Vorstin. Je ziet
steeds verbanden ontstaan en krijgt een glimp van het grotere geheel. Ik ben
zeer hoe het verhaal eindigt in deel 4.
deel komen de verhaallijnen van het eerste en tweede boek verder bij elkaar.
Steeds meer zaken worden duidelijker, bijvoorbeeld wat betreft Vorstin. Je ziet
steeds verbanden ontstaan en krijgt een glimp van het grotere geheel. Ik ben
zeer hoe het verhaal eindigt in deel 4.
Jasper
Polane heeft met dit boek het niveau van de vorige twee delen weten te
overtreffen en ik geef het graag 5 sterren.
Polane heeft met dit boek het niveau van de vorige twee delen weten te
overtreffen en ik geef het graag 5 sterren.
Jeanine
Feunekes-Both – Recensente De Perfecte Buren
Feunekes-Both – Recensente De Perfecte Buren
