‘Smeulende waanzin’ – Lizi Mulder

Gepubliceerd 14 juli 2016

Genre: roman

Uitgever:
AquaZZ

ISBN:
9789491897702

Uitvoering:
paperback / e-book

Aantal
pagina’s: 283

Uitgave: juni
2016

Met dank aan
Lizi Mulder en Uitgeverij AquaZZ voor deze recensie-exemplaren.

Lezers: Greet
Braem, Jolanda Dijkstra-Klinkenberg, Antoinette van Steeg en Peggy van Aert
(voor DPB)

Groepsrecensie
door Karin Teirlynck – DPB

Achterflap

Wanneer de
lokale kunstvereniging een event plant rond het overlijden van haar memeetje,
een bekend kunstschilderes, keert Lore Bossuyt terug naar Sint-Idesbald. Met
tegenzin; ze heeft immers slechte souvenirs aan de kustgemeente overgehouden.
Met haar Duitse dog Bouca neemt ze haar intrek in een huurhuisje en maakt al
snel kennis met buurvrouw Gitte en haar gezin. Onverwacht loopt ze er ook haar
jeugdfascinatie Patrick Verbist tegen het lijf. Maar hij blijkt niet de enige
verrassing te zijn.

Nare
herinneringen uit het verleden als elfjarige worden nare ervaringen in het
heden. Wat is er vijftien jaar geleden nu echt gebeurd? En wat moet ze met haar
ontluikende gevoelens voor Patrick?

Lores
aanwezigheid en graaftocht in het verleden voeden de plaatselijke roddelmolen
en worden door iemand duidelijk niet gesmaakt. De tijd tikt weg. Voor Lore en
voor de waarheid …

Cover

Jolanda: De cover vind ik mooi, en tijdens het lezen
waande ik mij op dit stuk strand bij de strandscènes. Voordat ik begon te
lezen, gaf de cover mij de indruk dat ik een spannend boek ging lezen. De cover
krijgt een dikke zeven.

Greet: De cover van ‘Smeulende waanzin’ is mooi, zachte kleuren en een
titel in een bijzonder lettertype, 8 punten daarvoor.

Antoinette:
Ik
geef de cover een 7. Hij ziet er mooi uit, maar ik weet niet als ik in een
winkel was of ik het boek gelijk zou pakken. Als je het boek gelezen hebt,
begrijp je wel waarom Lizi Mulder voor deze cover gekozen heeft.

Peggy:
Een pier die uitloopt in zee. Het water en de lucht die als het
ware zonder duidelijke overgang in elkaar opgaan. Er heerst een mysterieuze
sfeer op de foto. Je nieuwsgierigheid wordt onmiddellijk gewekt. De eenvoud van
de foto siert! Leuk is ook dat voor de titel ‘ Smeulende waanzin’ met twee
verschillende lettertypes is gewerkt. Een krullend, romantisch lettertype en
een strak, eerder onheilspellend lettertype. Dit past perfect bij het genre:
‘Romantische Suspense’. Na het boek gelezen te hebben, vind ik dat de titel ook
perfect bij het boek past. Het geheel klopt. Ik geef de cover daarom ook graag
een 8.

Samenvatting van het verhaal

Greet:
‘Smeulende waanzin’ is het tweede boek van de Vlaamse Lizi Mulder, die in
Antwerpen woont en in Brussel werkt. Net als zijn voorganger ‘Zinsbedrog’ is
het boek geen echte thriller, maar wel een prettig leesbaar verhaal dat het
aanvankelijk vooral van een ontluikende romance tussen de hoofdpersonen Lore en
Patrick moet hebben. Patrick zat vroeger bij de politie en is daarom bevriend
met Steve. Inderdaad, Steve en zijn vriendin Jo, de hoofdpersonages uit Mulders
eerste boek, vervullen hier een bescheiden rolletje. Dit doet vermoeden dat in
een eventueel derde boek een andere vrijgezelle vriend van Steve en Patrick de
vrouw van zijn leven zal vinden.

Peggy:
Lore
Bossuyt heeft een huisje gehuurd in Sint-Idesbald. Ze is uitgenodigd door
‘Artistiek Baaltje’. Deze kunstvereniging heeft Lores hulp ingeroepen om samen
een diner met expositie als hommage aan haar memeetje te organiseren. Lore heeft samen
met haar hond Bouca nog maar net haar intrek genomen in het vakantiehuisje, of
ze wordt via een gat in de haag aangesproken door twee kleuters. Zo komt ze in
contact met Gitte, haar man en de twee kinderen, die hun vakantie doorbrengen
in het huisje naast dat van Lore. Lore en Gitte worden al snel goede
vriendinnen en brengen veel tijd samen door.

Antoinette: Lore Bossuyt keert na het overlijden van haar oma weer terug
naar Sint-Idesbald. De lokale kunstvereniging heeft een event gepland gezien
haar oma een bekende kunstschilderes was. Lore heeft niet echt heel goede
herinneringen aan Sint- Idesbald dus ze gaat er met enige tegenzin heen. Al
snel raakt ze bevriend met Gitte, haar buurvrouw van het huurhuisje. Gittes
huwelijk kent enige barstjes en met haar twee kinderen heeft ze haar handen
soms vol. Samen ondernemen de twee vrouwen verschillende leuke uitstapjes.

Peggy:
Ondertussen maakt Lore ook kennis met Hilda De Man, de voorzitster van de
kunstvereniging. Maar al snel wordt het duidelijk dat Hilda een taaie tante is,
met een eigen menig, eigen ideeën. Haar wil is wet. Het is een echte ‘Ice
Queen’. Samen zouden ze de expositie moeten voorbereiden, maar de houding van
Hilda ten opzichte van Lore is bijna vijandig te noemen. Hoe komt dit toch?

Jolanda:
Het verhaal speelt zich grotendeels af in een kustdorpje
in België. Iedereen kent elkaar en weet veel van elkaar. Lore gaat na de dood
van haar oma terug naar dit dorpje waar vijftien jaar geleden haar moeder is
omgekomen in een brand. Tijdens haar bezoek komen de herinneringen weer boven.
Samen met haar jeugdliefde gaat ze op zoek naar wat er toen daadwerkelijk is
gebeurd. Deze speurtocht wordt per dag beschreven door verschillende personages
die er uiteindelijk allemaal wat mee te maken hebben.

Peggy: Per
toeval komt Lore opnieuw in contact met Patrick Verbist. Op elfjarige leeftijd
had ze al een oogje op Patrick en dit lijkt nog niet veranderd. Vanaf de eerste
seconde dat ze elkaar ontmoeten hangt er spanning en liefde in de lucht. Maar
wil Lore zich wel binden. Is ze wel klaar voor een vaste relatie?

Antoinette: Daarnaast ontmoet zij Patrick Verbist en al snel krijgen
de twee gevoelens voor elkaar wat bij Lore een hoop teweegbrengt.

Greet: Aanvankelijk weet het boek de lezer niet echt mee te slepen. We
maken kennis met Lore die tijdelijk aan zee zal verblijven en we leren ook
Patrick beter kennen. De twee vallen voor elkaar en dan kan het verhaal
eindelijk een beetje spannend worden. Feiten uit Lores verleden komen naar
boven, ze ontdekt meer over de brand waarbij haar moeder om het leven kwam. Ze
maakt ook kennis met de goede en minder goede kantjes van de dorpsbewoners aan
zee. Is iedereen wie hij beweert te zijn?

Antoinette:
Maar
niet iedereen is blij met de komst van Lore. Ze is een groot onderdeel van de
roddels in het dorp als blijkt dat zij een relatie met Patrick heeft. Lijkt ze
precies op haar moeder die tijdens een brand in de woning jaren geleden is omgekomen??
Al snel wordt er niet alleen maar gepraat over Lore, maar wordt zij ook lastig
gevallen thuis. Waarom neemt de plaatselijke commandant het niet serieus?

Peggy: En dan
is er nog Lores verleden dat ze met zich meedraagt. Wat is er vijftien jaar geleden
nu eigenlijk echt gebeurd? Hoe is haar moeder nu eigenlijk om het leven
gekomen? Zit er meer achter dan Lore zich herinnert? Stap voor stap komt Lore
dichter bij de waarheid. Maar had ze het verleden niet beter laten rusten?

Antoinette:
Al snel blijken de mensen die haar moeder en oma hebben gekend, wrok te hebben
over het verleden van Lores moeder. Wie valt Lore lastig? En kloppen de roddels
van nu en verleden wel? Als Lore haar stoute schoenen aantrekt en op onderzoek
uitgaat komt zij in een benauwde situatie terecht. Zal de waarheid nu eindelijk
boven water komen?

Conclusie

Peggy: Het
verhaal speelt zich grotendeels af in Sint-Idesbald. Een badplaats waar ik nog
nooit geweest ben, maar welke ik op slag op mijn ‘to do’ lijstje heb gezet,
alleen al door de beschrijvingen van het vakantiehuisje van Lore.

Greet: Mulder weet een verhaal goed neer te zetten en heeft het in zich
om zowel een romantisch als een spannend verhaal te schrijven. Momenteel tapt
ze nog uit beide vaatjes, zowel het eerste als het tweede boek worden daarom
als ‘romantische spanning’ omschreven. Om echt de aandacht van een groot
publiek te trekken zal het misschien nodig zijn resoluut de ene of de andere
kaart te trekken.

Jolanda:
Ik ben heel erg verrast door dit boek. Toen ik mij
aanmeldde was ik ervan uit gegaan dat het om een thriller ging, maar het bleek
een mix van romantiek en spanning te zijn. Helemaal mijn genre. En wat bleek
het een goed verhaal te zijn. Zeer goed gevonden.

Peggy: Vergeleken
met haar debuut is de schrijfstijl van Lizi is er absoluut
op vooruit gegaan. Alle personages spelen een belangrijke rol. In haar debuut
waren er nog een aantal scenes en personages die eigenlijk overbodig waren, die
geen toegevoegde waarde gaven aan het verhaal. Dat is in dit boek niet het
geval. Het boek leest zeer vloeiend en hoewel er redelijk veel personages zijn,
hebben ze allemaal een duidelijke rol en plaats in het verhaal.

Antoinette: Het boek komt wat langzaam op gang, maar daarna leest het
heerlijk weg. Ondanks dat er best veel personages een rol spelen in het boek is
de verhaallijn goed opgebouwd en komen de personages goed aan bod.

Peggy: De
hoofdpersonages worden mooi uitgediept en je kunt je gelijk een duidelijk beeld
vormen van Lore en Patrick. Zowel qua karakter, als qua uiterlijk, en beetje
bij beetje ook van hun leven en achtergrond. De spanning wordt in het boek met
mondjesmaat opgebouwd, met de romantiek gaat het allemaal wat sneller. Maar het
evenwicht tussen de twee zit juist.

Jolanda: Het
boek leest prettig. De hoofdstukken zijn de dagen tijdens de speurtocht. Elke
nieuwe dag is een nieuw hoofdstuk. Zeer overzichtelijk en makkelijk te lezen.
Alle personages worden per dag beschreven, wat ze deden en waar ze waren. Al
lezend in de tijd kwam de spanning steeds dichterbij, maar ook de oplossing.
Regelmatig word je op het verkeerde spoor gezet en is de uiteindelijke uitkomst
verrassend. De personages spreken tot de verbeelding en zijn goed beschreven.
De romantiek spat regelmatig van de bladzijdes af. Juist de afwisseling van
romantiek en spanning maakt dit boek tot een topper. Ik lees vrij regelmatig
boeken van Vlaamse auteurs zodat de taal geen barrière meer is, het geeft juist
dat sfeertje mee dat bij het verhaal hoort.

Greet:
Het lettertype waarin het verhaal zelf is gedrukt is dan weer niet om vrolijk
van te worden, het is te klein en door de kleine regelafstand komt de tekst
heel druk over. Wat ook opvalt is het veelvuldig gebruik van aan het Frans
ontleende woorden, ook wanneer je je daar helemaal niet aan verwacht en wanneer
een Nederlands woord veel meer op zijn plaats was geweest.

Peggy: Het gebruikt van dialectwoorden enerzijds, en de
verwijzingen naar populaire liedjes anderzijds zijn, net zoals in Lizi’s eerste
boek, zeer leuk. Ze geven een extra dimensie aan haar boeken. Af en toe is het
taalgebruik wel een beetje onnatuurlijk. ‘Ondanks het retorische karakter van
haar vraag antwoordde hij bevestigend’ (Deze zinsconstructie ben ik tweemaal in
het boek tegengekomen). Maar dit wordt
ruimschoots goedgemaakt door de bijna poëtische beschrijvingen van bijvoorbeeld
het vakantiehuisje en het kapsel van Lore.

Peggy: Af en toe
stoorde ik me aan het open einde van sommige hoofdstukken. Zoals het moment
waarop Lore zich afvraagt hoe ze aan een uitnodiging om naar het vuurwerk te
gaan, kan ontsnappen.

Antoinette:
‘Smeulende
waanzin’ was voor mij de eerste kennismaking met Lizi Mulder, maar zij heeft
mij zeker verrast. Ik zou het boek zeker aanraden om te lezen.

Slotsom

Jolanda:
Al met al is Lizi Mulder erin geslaagd om mij te
overtuigen om haar voorgaande boek ook te lezen. Hoop echt meer van haar te
gaan horen. ‘Smeulende waanzin’ krijgt van mij 4 sterren.

Greet: Jammer van de talrijke spel- en taalfouten waarmee vooral de
eerste hoofdstukken doorspekt zijn. Vooral samengestelde zelfstandige
naamwoorden zorgden voor de nodige problemen (schrijf je dit nu aan elkaar,
komt hier nu een spatie of toch maar liever een koppelteken). ‘Smeulende
waanzin’ krijgt 3 sterren.

Antoinette: Lizi Mulder heeft met ‘Smeulende waanzin’ een mooi boek
geschreven, met een verrassende plot. Het boek heeft alle ingrediënten van
liefde, verraad, jaloezie en spanning. Mijn eindoordeel is een verdiende goed!!
Het boek krijgt van mij 4 sterren.

Peggy: Het
is een romantisch en spannend boek. Een alleenstaand verhaal dat Lizi toch
subtiel verweven heeft met haar debuut. Ik kijk uit naar haar volgende boek.
‘Smeulende waanzin’: romantiek, spanning, liefde, waanzin. Het verhaal kan met
recht en reden bestempeld worden als ‘Romantische suspense’. Ik geef het boek
graag 4 sterren.