‘Indra’ – Sterre Carron

voor deze recensie exemplaren.
met Patrice van Trigt – Team De Perfecte Buren
Nauwelaerts met de auto twee fietsers aan. Behalve Lore zitten in de auto ook
haar vriendin Indra en de straalbezopen Andreas. Om niet de schuld te krijgen
van het ongeval stelt Lore aan Indra voor om Andreas achter het stuur te zetten
en zelf het hazenpad te kiezen. Maar dat is buiten Andreas gerekend. Wanneer
zijn geheugen jaren later beetje bij beetje terugkeert en hij zich vaag
herinnert hoe de vork écht in de steel zit, schuiven de vreselijke gebeurtenissen
van die septemberavond als een legpuzzel in elkaar. Plotseling voelt Indra zich
opgejaagd wild.
Ze probeert de touwtjes van haar leven
in handen te houden maar glijdt steeds dieper weg in een web van leugens. Ze
stort zich in de armen van een steenrijke investeerder uit Saoedi-Arabië, die
haar vraagt zich te bekeren tot de islam…
Deze is echt niet
mooi en klopt ook niet. Het ongeval betreft twee personen en in de avond. Op de
foto is echter een meisje te zien en het is daglicht. Daarbij waren de vorige
boeken gewoon mooier qua lay out. Maar dat is een kwestie van smaak natuurlijk.
Ook geeft de flaptekst best veel cruciale informatie weg over het verhaal, het
had wel wat mysterieuzer gemogen. Dat geeft de lezer nog meer te raden en afwachten.
Op de cover ligt een gewond meisje op de grond met op de achtergrond een fiets
en een auto. Dit geeft duidelijk weer dat dit om een ongeval gaat. In het
midden en in gouden letters staat de titel van het boek. De auteur staat
bovenaan vermeld in opvallende gele
letters. Als je het boek leest komen foto en verhaal niet echt overeen en dat
vind ik jammer. Ik geef deze cover een 6.
Ze waren jong en onbezonnen en ze maakten een desastreuze inschattingsfout. Het
ongeluk, nu vijf jaar geleden, was te wijten aan impulsief gedrag en niet
nadenken. Maar Lore, Andreas en Indra zullen dit voor de rest van hun leven als
een strop om de nek ervaren. Vooral Lore en Indra dragen dit bewust met zich
mee. Maar de een gaat er beter mee om dan de ander.
5 jaar geleden: Lore, Indra en Andreas komen van een vriend terug uit het
Brusselse en alle drie hebben ze gedronken. Lore zit aan het stuur en ze rijden
naar Andreas zijn huis om hem daar af te zetten. Andreas zit stomdronken aan de
passagierskant en is zich niet bewust waar hij is. Lore racet met hoge snelheid
door de straten en Indra maant haar aan om te stoppen. Andreas ziet lijkbleek
en Indra is zeer bang en bezorgd. Als ze aan de kant wil duiken eruit het niets
twee fietsers op die in het midden van de weg rijden. Lore kan ze niet meer
ontwijken. Indra is heel onthutst en wil de slachtoffers helpen maar Lore heeft
andere plannen en daar komt Andreas goed van pas.
Vijf jaar na dato is er veel veranderd. In de privésituaties van de drie is
veel gebeurd, vooral Indra heeft het zwaar. Zij heeft teruggekregen waar ze
vijf jaar geleden zelf bij betrokken was, alleen nu treft het haar eigen
familie. Thuis is er veel verdriet en haar schuldgevoelens over het ongeval
destijds vreten haar inwendig op. Alle herinneringen komen weer naar boven. Het
wordt steeds zwaarder wordt de last om te dragen. Wat er toen is voorgevallen
was zo stom, zo impulsief maar valt niet meer terug te draaien. Zou ze het nu
anders doen?
Heden:
en Indra zijn nog steeds een stel. Op een dag krijgt Indra een telefoontje van
haar vader, die ze notabene al jaren niet meer heeft gezien of gehoord, en haar
leven valt in duigen. Ze heeft een enorm verlies te verwerken en moet zich
noodgedwongen staande houden om haar zusje te helpen die een zeer zwakke
gezondheid heeft.
Hoe dan ook, Indra gaat gebukt onder al deze gevoelens en daardoor doet ze
dingen die ze wellicht anders nooit zou doen. En nu het lijkt dat Andreas zich
steeds meer herinnert wat er écht is gebeurd en wat hem in de schoenen is
geschoven benauwt het Indra alleen maar meer.
Alsof dit nog niet genoeg worden ze ook weer herinnerd aan het ongeval van vijf
jaar geleden. Blijkt dat Andreas beetje bij beetje in zijn geheugen terug
krijgt wat er die fatale nacht is gebeurd. Indra gaat gebukt onder de
schuldgevoelens en heeft het heel moeilijk met Lores attitude. Lore is een
verwend nest en is altijd gewoon geweest om dingen te krijgen en dingen naar
haar hand te zetten.
Wanneer ze de steenrijke moslim Amir leert kennen besluit ze dan ook om
drastisch het roer om te gooien. Dit is haar kans om te ontsnappen, te vluchten.
Maar dat gaat haar duur komen te staan. Wederom moet ze keuzes maken die grote
consequenties kunnen hebben. Is ze nu wel in staat om die verstandig en
weloverwogen te maken? Ze staat er ineens helemaal alleen voor……
Indra is het gewoon beu om tweede viool te moeten spelen en wil daar
verandering in brengen. Indra is heel gevoelig maar ook naïef en probeert een
manier te vinden om met deze situatie om te gaan maar dat is haar niet gegund.
Ze heeft de ene tegenslag na de andere en op een gegeven moment leert ze een
moslim kennen genaamd Amir. Hij is afkomstig uit Saoedi–Arabië en is schatrijk.
Amir ziet en merkt dat ze ongelukkig is en dat ze veel verdriet heeft. Dit ziet
ze als een kans om haar zusje te redden. Het enige wat ze hier voor hoeft te
doen is zich te bekeren tot de Islam. Ze ziet deze uitweg als haar laatste
sprankje hoop en vult dan ook de eisen in die Amir haar stelt. Nu is er geen
weg meer terug voor haar!
Intussen is Rani druk, druk, druk. De combinatie gezin en een carrière gaat
niet in haar koude kleren zitten. Zo goed en kwaad als mogelijk doet ze haar
uiterste best om uit te blinken in beide. Maar dat is haast onbegonnen werk.
Thuis gebeurt het een en ander, zoals iedereen wordt ook Rani niet ontzien. En
ondanks het politieteam waar ze altijd op kan terugvallen is het werk zwaar,
Rani is en blijft ambitieus en wil haar zaken tot een oplossing brengen. Zoals
altijd spelen er allerlei zaken maar één zaak in het bijzonder heeft haar
aandacht. Daar komt weer die naam naar boven, die heeft ze al vaker gezien. Rani
zoekt naar de verbindende factor. Wat heeft een oude rechtszaak van Lore’s vader
te maken met de zaken van Rani nu?
Ondertussen wordt Rani Diaz naar een plaats delict gestuurd waar een oude dame
op een bizarre manier is vermoord. Ze hebben weinig aanwijzingen maar er wordt
al gauw een verband gelegd met nog een andere zaak.
vele werk gaat Rani niet in de koude kleren zitten maar godzijdank heeft ze
veel steun van haar collega’s. Op privévlak loopt het ook niet zo schitterend
en moet ze ook een manier zien te vinden om hier mee om te gaan.
daarna wordt er een tweede moord gepleegd en bij het team van Rani is het alle
hens aan dek om ook deze moordzaak op te lossen. En als klap op de vuurpijl
gebeurt er dan nog iets desastreus. Opvallend hierbij is dat de naam Indra
Biemer steeds weer opduikt. Wat zijn al deze verbanden met elkaar en kunnen ze
deze zaak oplossen voor er nog meer slachtoffers vallen? En wie oh wie heeft
het nu op de arme Indra gemunt?
Deze keer is de titel geen mysterie zoals in de vorige delen dat wel het geval
was. Het is meteen duidelijk dat het een hoofdpersonage betreft uit het boek.
Ondanks dat lokt Sterre je bij dit boek uit tot nog meer meedenken en gissen
dan in de vorige boeken het geval was. Dat komt omdat ze ervoor gekozen heeft
sneller van perspectief te veranderen en op cruciale momenten een sprong te
wagen naar een ander personage, dus moet je weer even wachten. Je gedachten
gaan echter nog even door met ‘wat als…’ of ‘zou het zo zijn?’ Het verhaal pakt
je dus vast, je leeft je in en je leeft mee. Dat is een heerlijke
bijkomstigheid tijdens het lezen van een goed boek, dat je echt in het verhaal
zit en je identificeert met de personages. Dat is zeker gelukt. Met het ene personage
voel je je uiteraard meer verwant dan met het andere, ze zijn daar uiteenlopend
genoeg voor. De keuzes die men maakt bepalen dat grotendeels, die zijn soms
nogal met verstrekkende gevolgen en dus heb je daar je vraagtekens bij: zou je
dat nou wel doen?
Dit is het zesde boek van Sterre met Rani Diaz. Het staat buiten kijf dat dit
het beste boek is dat ze tot hiertoe heeft geschreven. Sterre heeft heel wat
lugubere ingrediënten in dit verhaal verweven. Van moord tot andere vreselijke
dingen waartoe een mens in staat is.
boek neem je in de hand en opzij leggen is geen optie. Het leest dan ook heel
vlot en de hoofdstukken worden voortdurend afgewisseld door de vele
gebeurtenissen die plaatsvinden. Je wordt in een stroomversnelling meegenomen
en je blijft jezelf verbazen hoe ingenieus alles in elkaar zit. De plot had ik
totaal niet zien aankomen en is dan ook heel goed uitgewerkt. Het einde was
voor mij zeer schokkend en ik moest toch eventjes bekomen.
De verdeling m.b.t. het aandeel van de hoofdpersonages is goed, je krijgt goed
zicht op wat er speelt en wat iedereen bezighoudt. Geheimen worden goed
bewaard, het is de kunst dat zo te houden. Het is Sterre gelukt om vanaf het
begin tot het eind te fascineren met ‘Indra’ zonder een moment de aandacht te
verliezen. Het is qua spanning goed opgebouwd en verdeeld, lekker geschreven en
je hebt het boek zo uit. Ook dat het onderzoek altijd net een tikje verder
moet, een tandje extra, is leuk om te lezen maar inmiddels is dat wel een
voorspelbare factor in deze reeks. Wat ook opviel was dat vooral in het begin
heel snel van perspectief werd gewisseld, te snel om meteen lekker in het
verhaal te zitten. Het compenseert later gelukkig wel maar dit was even wat
rommelig en wennen. De plot maakt het ruimschoots goed, die was echt top.
In het privéleven van Rani gebeurt ook het een en ander en dat is iets wat
Sterre ook heeft aangedurfd. Je blijft niet in dezelfde sleur zitten zoals bij
haar vorig boek. Ook wat werk gerelateerd is komen er een paar kleine
veranderingen en ik ben benieuwd hoe dit verder gaat.
is hier wel degelijk het hoofdpersonage in het boek want alles draait om haar.
Indra wordt sterk neergezet door Sterre met alle emoties die er maar aan te pas
kunnen komen. Waar je enerzijds medelijden met haar hebt, daar heb je
anderzijds een afschuw voor en dat heeft Sterre goed neergepend. Ook het feit
dat ze zich tot een moslima bekeert en niet voor de juiste reden. Sterre geeft
hier ook duidelijk een boodschap mee wat goed is en wat niet goed te keuren
valt. Het is maar hoe je het bekijkt natuurlijk maar zo heb ik het aangevoeld.
Inmiddels is met dit zesde boek wel duidelijk dat Sterre Carron een naam in
thrillerland is die je niet meer kunt negeren. Haar schrijfstijl is vlot, geen
poeha en haar personages zijn realistisch. Een paar kleine dingen die niet
helemaal goed tot hun recht komen waarvan de verwachting hoger was, toch de
flaptekst die te veel informatie weggeeft en het moeilijke begin weerhouden om
een beoordeling van vijf sterren toe te kennen.
De islam staat hier ook centraal in het boek en de auteur legt haarfijn uit
waar moslims voor staan en citeert ook uit de Koran. Ook de radicalisering wordt
niet uit de weg gegaan en Sterre beschrijft hier ook duidelijk wat het verschil
is. Verder spreek ik me hier niet over uit wat ik van dit alles vind. Dit ga ik
hier niet uit de doeken doen.
worden hoofdstukken geschreven vanuit het standpunt van de moordenaar. Zo lees
je wat de moordenaar doet en van plan is. Dit personage weet heel goed wat de
slachtoffers doen en laten. Hierbij wordt niets onthuld en ik wist tot op het
laatste niet wie deze persoon nu eigenlijk was.
punt van kritiek: ik heb met een bepaald hoofdstuk veel moeite gehad. Daar komt
een gebeurtenis in voor die schrikwekkend is maar waar geen vervolg aan wordt
gegeven en daar miste ik iets. Het werd voor mij te abrupt afgebroken en vond
ik toch een beetje ongeloofwaardig.
Sterre is als auteur duidelijk in haar element, ze heeft met Rani een krachtig
personage in een goede setting gecreëerd. De kracht van deze reeks is het
laagdrempelige, het herkenbare van situaties van alledag (denk aan relaties,
(geld)zorgen, kinderen, combinatie werk/thuis, vooroordelen) en de lekkere
schrijfstijl. Hopelijk weet Sterre te voorkomen dat ze met Rani in herhaling
gaat vallen qua werk/privé zodat het geen sleur gaat worden en dat ze ons in
het zevende boek wederom weet te verbazen. Het leesplezier staat bij Sterre en haar
Rani zeer hoog in het vaandel en vandaar ook vier sterren.
sterren
Met de recente gebeurtenissen van 22 maart in het achterhoofd is dit boek dan
ook heel schokkend te noemen. Sterre heeft dit op voorhand geschreven en kon
ook niet weten dat er in ons land aanslagen zouden worden gepleegd. Toch enorm heldhaftig
van haar dat ze dit boek heeft uitgegeven.
ik ook zeer moedig vind is dat ze dit boek heeft geschreven terwijl Sterre zelf
door een zeer moeilijke periode ging. Je moet het maar doen om zo’n sterk
verhaal neer te pennen terwijl je moeder ernstig ziek is. Chapeau daarvoor en
veel respect!
fonkelende sterren voor dit aangrijpend verhaal.