‘Grote kleine leugens’ – Liane Moriarty
Genre: roman
Uitgever:
A.W. Bruna Uitgevers
A.W. Bruna Uitgevers
ISBN: 978 94
005 0613 8
005 0613 8
Uitvoering:
paperback
paperback
Aantal
pagina’s: 447
pagina’s: 447
Uitgave: 1
mei 2016
mei 2016
Met dank aan
A.W. Bruna voor dit recensieboek.
A.W. Bruna voor dit recensieboek.
Over de
auteur
auteur
Liane
Moriarty groeide op in Sydney als oudste van zes kinderen, onder wie
jeugdboekenschrijfster Jaclyn Moriarty. Ze woont nog steeds in Sydney, met haar
gezin. Na vier redelijk succesvolle romans verscheen Moriarty’s vijfde roman
eind 2013 in de VS. Binnen twee weken stond Het geheim van mijn man op 1 en
bleef langer dan een jaar in de bestsellerslijst staan. Wereldwijd zijn er
inmiddels ruim 2 miljoen exemplaren verkocht en de vertaling verschijnt in meer
dan 36 landen.
Moriarty groeide op in Sydney als oudste van zes kinderen, onder wie
jeugdboekenschrijfster Jaclyn Moriarty. Ze woont nog steeds in Sydney, met haar
gezin. Na vier redelijk succesvolle romans verscheen Moriarty’s vijfde roman
eind 2013 in de VS. Binnen twee weken stond Het geheim van mijn man op 1 en
bleef langer dan een jaar in de bestsellerslijst staan. Wereldwijd zijn er
inmiddels ruim 2 miljoen exemplaren verkocht en de vertaling verschijnt in meer
dan 36 landen.
Op
de pittoreske basisschool Pirriwee Public eindigt het jaarlijkse ouderfeest in
een chaos. Met gillende sirenes. Schreeuwende mensen. Een verbijsterde
schooldirecteur. En een van de ouders: dood. Is er sprake van moord, een
tragisch ongeluk of van een vreselijk ontspoorde ruzie? Wat de ouders van
Pirriwee Public zullen leren is dat soms de kleinste leugens het aller gevaarlijkst
zijn…
de pittoreske basisschool Pirriwee Public eindigt het jaarlijkse ouderfeest in
een chaos. Met gillende sirenes. Schreeuwende mensen. Een verbijsterde
schooldirecteur. En een van de ouders: dood. Is er sprake van moord, een
tragisch ongeluk of van een vreselijk ontspoorde ruzie? Wat de ouders van
Pirriwee Public zullen leren is dat soms de kleinste leugens het aller gevaarlijkst
zijn…
Jane
is naar Pirriwee verhuist, een plaatsje aan de kust. Ze kent er niemand. Ze
worstelt nog steeds met een ervaring uit haar verleden die ze nog niet verwerkt
heeft. Ze hoopt op een nieuwe start. Als ze op de introductiedag van de nieuwe
school voor haar zoontje Ziggy Madeline haar voet ziet omzwikken, had ze het
liefst doorgereden, maar ze stopt. Het blijkt dat Madeline, net als Jane
onderweg is naar dezelfde introductiedag. Chloe, het vijfjarig dochtertje van
Madeline zal in dezelfde klas komen als Ziggy.
is naar Pirriwee verhuist, een plaatsje aan de kust. Ze kent er niemand. Ze
worstelt nog steeds met een ervaring uit haar verleden die ze nog niet verwerkt
heeft. Ze hoopt op een nieuwe start. Als ze op de introductiedag van de nieuwe
school voor haar zoontje Ziggy Madeline haar voet ziet omzwikken, had ze het
liefst doorgereden, maar ze stopt. Het blijkt dat Madeline, net als Jane
onderweg is naar dezelfde introductiedag. Chloe, het vijfjarig dochtertje van
Madeline zal in dezelfde klas komen als Ziggy.
Madeline
die net die dag veertig wordt trakteert op koffie bij Tom, een koffiehuis op
het strand. Daar leert Jane Celeste kennen. Ook haar tweelingzoontjes komen in
de klas bij Chloe en Ziggy. Het klikt tussen de drie en vooral Madeline is maar
wat happy dat ze de jonge Jane onder haar vleugels kan nemen. Celeste lijkt het
trouwens goed voor elkaar te hebben. Knap en getrouwd met een knappe, maar
vooral rijke man. De tweeling is een kroon op hun huwelijk. Ze heeft het goed
voor elkaar.
die net die dag veertig wordt trakteert op koffie bij Tom, een koffiehuis op
het strand. Daar leert Jane Celeste kennen. Ook haar tweelingzoontjes komen in
de klas bij Chloe en Ziggy. Het klikt tussen de drie en vooral Madeline is maar
wat happy dat ze de jonge Jane onder haar vleugels kan nemen. Celeste lijkt het
trouwens goed voor elkaar te hebben. Knap en getrouwd met een knappe, maar
vooral rijke man. De tweeling is een kroon op hun huwelijk. Ze heeft het goed
voor elkaar.
Drie
vrouwen met elk hun eigen problemen en geheimpjes die ze elkaar ontzeggen en
die niets met elkaar gemeen hebben. Tenminste zo lijkt het……
vrouwen met elk hun eigen problemen en geheimpjes die ze elkaar ontzeggen en
die niets met elkaar gemeen hebben. Tenminste zo lijkt het……
“You
hit me, you hit me.
hit me, you hit me.
Now you have to kiss me.”
Schoolpleinversje
***
De
inleiding door de ogen van de mevrouw Ponder is best charmant te noemen. Een
oudere dame die op de toegangsweg naar de school woont en die alles ziet. De
toon is gezet en je hebt direct een goede kijk op de school, de ouders en dat
er iets ergs gebeurd is.
inleiding door de ogen van de mevrouw Ponder is best charmant te noemen. Een
oudere dame die op de toegangsweg naar de school woont en die alles ziet. De
toon is gezet en je hebt direct een goede kijk op de school, de ouders en dat
er iets ergs gebeurd is.
Het
is een kleine wereld daar in Pirriwee. Moeders aan de schoolpoort, de gekende
groepjes die er gevormd worden, geroddel en de nodige intriges. Herkenbaar,
toch? Als er op die introductiedag een meisje gepest wordt heb je de poppen aan
het dansen. En dit is nog maar het begin……
is een kleine wereld daar in Pirriwee. Moeders aan de schoolpoort, de gekende
groepjes die er gevormd worden, geroddel en de nodige intriges. Herkenbaar,
toch? Als er op die introductiedag een meisje gepest wordt heb je de poppen aan
het dansen. En dit is nog maar het begin……
Door
je mee te nemen naar zes maanden vóór de schoolquiz laat de auteur je kennis
maken met de personages. Geloof me, het zijn er heel wat en in het begin wist
ik echt niet wie nu wie was. De opbouw van het verhaal is in het begin
onduidelijk en ik begreep de opzet ervan niet goed. Hier komt al vlug klaarheid
in, maar de uiteindelijke bedoeling wordt pas echt duidelijk naar het einde.
Het is dus in het begin even doorbijten, maar je wordt er, ook nu weer, dubbel
en dik voor beloond. Het verhaal draait vooral om Madeline, Celeste en Jane.
Het wordt ook verteld vanuit hun perspectief. Deze karakters zijn goed
uitgewerkt en je krijgt een mooie kijk op hun leven.
je mee te nemen naar zes maanden vóór de schoolquiz laat de auteur je kennis
maken met de personages. Geloof me, het zijn er heel wat en in het begin wist
ik echt niet wie nu wie was. De opbouw van het verhaal is in het begin
onduidelijk en ik begreep de opzet ervan niet goed. Hier komt al vlug klaarheid
in, maar de uiteindelijke bedoeling wordt pas echt duidelijk naar het einde.
Het is dus in het begin even doorbijten, maar je wordt er, ook nu weer, dubbel
en dik voor beloond. Het verhaal draait vooral om Madeline, Celeste en Jane.
Het wordt ook verteld vanuit hun perspectief. Deze karakters zijn goed
uitgewerkt en je krijgt een mooie kijk op hun leven.
Net
als ‘Het geheim van mijn man’ word je ook nu meegezogen in het verhaal. De
schrijfstijl is vlot en het verhaal erg herkenbaar. Onder het motto ‘ieder
huisje, zijn kruisje’ laat Moriarty je meeleven in een kleine gemeenschap waar
iedereen elkaar denkt te kennen.
als ‘Het geheim van mijn man’ word je ook nu meegezogen in het verhaal. De
schrijfstijl is vlot en het verhaal erg herkenbaar. Onder het motto ‘ieder
huisje, zijn kruisje’ laat Moriarty je meeleven in een kleine gemeenschap waar
iedereen elkaar denkt te kennen.
Het
verhaal leest lekker weg en eens je erin zit is het moeilijk het boek weg te
leggen. Ook nu weet de auteur de ‘spanning’ erin te houden tot het einde. Door
in het heden te starten en terug te gaan tot zes maanden vóór de quiz werkt zij
opbouwend naar de plot toe, de fatale quizavond. De vraag die je blijft bezighouden:
wie is nu het slachtoffer? Ik had geen idee!
verhaal leest lekker weg en eens je erin zit is het moeilijk het boek weg te
leggen. Ook nu weet de auteur de ‘spanning’ erin te houden tot het einde. Door
in het heden te starten en terug te gaan tot zes maanden vóór de quiz werkt zij
opbouwend naar de plot toe, de fatale quizavond. De vraag die je blijft bezighouden:
wie is nu het slachtoffer? Ik had geen idee!
Moriarty
laat in haar verhaal zien hoe makkelijk ‘roddels’ of onwaarheden ontstaan. Hoe
je iets hoort vertellen en je dit in een heel andere context de wereld in
stuurt…. GROTE kleine leugens! Door kanttekeningen te gebruiken van
verschillende ouders, krijg je daar als lezer een heel goede kijk op.
laat in haar verhaal zien hoe makkelijk ‘roddels’ of onwaarheden ontstaan. Hoe
je iets hoort vertellen en je dit in een heel andere context de wereld in
stuurt…. GROTE kleine leugens! Door kanttekeningen te gebruiken van
verschillende ouders, krijg je daar als lezer een heel goede kijk op.
Een
compliment voor de mooie cover. Die oogt simpel, heeft prachtige kleuren en hij
komt op een sublieme manier terug in het verhaal.
compliment voor de mooie cover. Die oogt simpel, heeft prachtige kleuren en hij
komt op een sublieme manier terug in het verhaal.
‘Grote
kleine leugens’ is een verhaal over mensen. Hun dagelijkse aangelegenheden, hun
geheimpjes waar ze niet mee naar buiten komen, gewoon omdat het niemand
aangaat. Het klakkeloos aannemen dat wat een ander zegt ‘waar’ is. Het zit er
allemaal in en is zo herkenbaar! Bovendien weet Moriarty de personages zo
levensecht neer te zetten dat ze bijna uit het boek springen. Dat maakt van dit
boek een echte pageturner. Een lekker verhaal met de nodige humor en een bijna
thrillerachtige spanning waar je helemaal in opgaat!
kleine leugens’ is een verhaal over mensen. Hun dagelijkse aangelegenheden, hun
geheimpjes waar ze niet mee naar buiten komen, gewoon omdat het niemand
aangaat. Het klakkeloos aannemen dat wat een ander zegt ‘waar’ is. Het zit er
allemaal in en is zo herkenbaar! Bovendien weet Moriarty de personages zo
levensecht neer te zetten dat ze bijna uit het boek springen. Dat maakt van dit
boek een echte pageturner. Een lekker verhaal met de nodige humor en een bijna
thrillerachtige spanning waar je helemaal in opgaat!
Rampspoed
🙂
🙂
4
sterren voor ‘Grote kleine leugens’, dat is een waarheid!
sterren voor ‘Grote kleine leugens’, dat is een waarheid!
Karin
– Team De Perfecte Buren
– Team De Perfecte Buren
0
