‘De kleermaakster van Dachau’ – Mary Chamberlain

Bruna voor dit recensie exemplaar.
1939: Ada Vaughan is achttien jaar en is kleermaakster van beroep. Ze is heel
modebewust en draagt goed zorg voor haar uiterlijk. Dit zou je haar allemaal
niet nageven alhoewel ze uit een achterbuurt komt. Ze is op vijftienjarige
leeftijd beginnen werken en het was een betoverende wereld waar ze deel van
wilde uitmaken. Doordat ze een snelle leerlinge was en heel behendig met naald
en draad kreeg ze toch enigszins aanzien in de winkel waar ze werkte. Ze had
gewoon de ambitie en het talent. Ada wilde ‘iemand’ zijn maar ze wist dat ze
nog een lange weg had af te leggen.
een regenachtige dag in april ontmoet ze per toeval een man. Hij heet
Stanislaus Von Lieben en is een graaf. Hij overstelpt haar met aandacht en binnen
de kortste keren is ze smoorverliefd op hem. Hij wil haar Parijs laten zien en
ze wil niets liever dan met hem meegaan. Ze wil de beroemde modehuizen zien en
misschien kan ze daar aan een baantje geraken.
alle waarschuwingen in van haar bazin, mevr. B, gaat ze toch met hem mee. Het
is ten slotte maar voor vier dagen en voor ze het weet zijn ze terug. Wat kan
hen nou overkomen op de vooravond dat de oorlog voor de deur staat?
vierde en laatste dag die ze in Parijs vertoeven, wordt de oorlog verklaard en
ze kunnen niet meer terug. Ada besluit om een baan te zoeken zodat ze samen in
Parijs kunnen blijven tot ze terug naar Engeland kunnen gaan. Terwijl zij gaat
werken weet ze eigenlijk niet wat hij gans de dag uitsteekt. Zijn humeur en
attitude tegenover haar veranderen.
een paar maanden gebeurt er iets en ze moeten halsoverkop vluchten naar België,
naar Namen meer bepaald. Maar dan laat Stanislaus haar in de steek en ze moet
zichzelf behelpen met alle gevolgen van dien.
wordt onder de hoede genomen door nonnen maar ze komt uiteindelijk in Dachau
terecht waar ze de huisslaaf wordt van de kampcommandant. Er is één ding dat
haar recht houdt en dat is het maken en herstellen van kleding.
ellendige lange jaren kan ze toch wederkeren naar haar geliefde vaderland. Maar
wordt het er daar beter voor haar? En hoe moet ze zien te overleven?
boek bestaat uit 3 delen: het eerste deel
beschrijft hoe ze is opgegroeid en uiteindelijk in Dachau verzeild geraakt. Het
tweede deel is hoe ze terug in Londen aan komt in juli 1945 en het schetst een
beeld van na de oorlog. Hoe het eraan toeging, de armoede, de zwarte markt en
nog zoveel meer. Het derde deel is heel beklijvend en doet je nadenken hoe
moeilijk vrouwen het hadden in die tijd. Ik kan hier niet dieper op ingaan
omwille van de spoilers die ik dan zou weggeven.
verhaal schetst een beeld van een jonge dame die zo naïef is maar die maar een
doel heeft in haar leven en dat is dat ze ontzettend veel van de mode houdt, ze
omarmt de stoffen alsof het haar kinderen zijn. Ze wil niets anders dan kleren
ontwerpen. Het is mooi om te lezen hoe ze de stoffen beschrijft en wat ze er
het beste mee kan doen. Hoe ze terug denkt aan haar oude baas Isidore die haar
alle kneepjes van het vak heeft geleerd.
ik vooral storend vond was haar naïviteit, niet één keer maar meerdere malen.
Dat vond ik frustrerend om te lezen. De besluiten die ze nam, kon ik niet goed
bevatten. Ik dacht dat ze haar lesje al zou geleerd hebben. Ik zou haar zo door
elkaar kunnen schudden hebben om al de verkeerde beslissingen die ze nam
terwijl de signalen duidelijk waren dat er iets mis was. Mijn gevoelens tot
haar bleven eigenlijk oppervlakkig tot het laatste deel van het boek en toen
had ik echt met haar te doen. Ook de tijd in het huis van de commandant is op
een bepaald moment saai te noemen. Er komt op een gegeven moment geen vaart in
het verhaal.
titel van het boek is weliswaar misleidend. Dit verhaal beschrijft een ander
deel van WOII. De titel laat je denken dat het vooral in Dachau te doen is maar
dat is niet waar. Het betreft meer de naoorlogse toestanden in het bijzonder.
De auteur beschrijft dit deel en laat je kennis maken hoe Londen veranderd was
en hoe het er in de maatschappij aan toe ging.
dankwoord van de auteur zet de vrouw in de kijker. De geschiedkundige kenmerken
zoals opvoeding, de schoolopleiding, het rechtssysteem, de politiek en nog veel
meer. Want het Londen van Ada bestaat niet meer. Er zijn zoveel dingen
veranderd en op sommige gebieden waren de Britten nog even bekrompen als voor
de oorlog. Het geeft een verhelderend beeld weer.
is niet zozeer het deel in Dachau waar ik van onder de indruk was maar de plot
van het boek.
is een boek voor de lezers die van historische feiten houden. Het zet je gewoon
aan het denken. En vooral, je hebt enorm te doen met een meid die het ver had
kunnen schoppen als ze maar juist had gehandeld.
geef dit boek 3,5 sterren
De Brucker – Team De Perfecte Buren