‘Voor wie de klok slaat’ – Jo Claes

misdaadroman
VBK-Houtekiet
9789089244444
pagina’s: 392
maart 2016
recensie-exemplaar.
novelles en (misdaad)romans en publiceerde bestsellers over mythologie,
hagiografie en iconografie. Zijn schrijversloopbaan begon met ‘De Stenen Toren’
dat werd bekroond met de Debuutprijs. In 2008 verscheen zijn eerste misdaadroman
over de Leuvense inspecteur Thomas Berg, ‘De zaak Torfs’. Met dit boek
kreeg hij de smaak van het spannende genre te pakken, want daarna volgden
‘De blinde vlek’, ‘Dood in december’, ‘Het oog van de naald’, ‘Tot de dood
ons scheidt’, ‘Getekend vonnis’. Zijn daaropvolgende Thomas Berg-roman ‘De
mythe van Methusalem’, heeft de Hercule Poirot-publieksprijs 2014 en De Gouden
Strop 2015 gewonnen.(bron: houtekiet.be)
Leuven gebeurt het onvoorstelbare: op de openingsdag van het nieuwe academiejaar
worden plots schoten afgevuurd op de stoet professoren in toga. De toeschouwers
stuiven gillend uit elkaar; de chaos is compleet. Op de straatstenen blijft een
man dood achter.
Thomas Berg is niet alleen getuige van de aanslag, tijdens de achtervolging van
de dader verliest iemand van zijn team het leven. Berg voelt zich
verantwoordelijk voor de dood van zijn collega en is vastbesloten uit te zoeken
wie achter de aanslag zit.
eerste tekenen wijzen op een politieke moord, maar wie heeft er belang bij op
een groep professoren te schieten? Berg staat voor een raadsel. Hij krijgt hulp
van Tatyana, de assistente van het slachtoffer. Stilaan begint er iets tussen
hen te groeien. Tot Tatyana hem iets vertelt wat niemand had vermoed en de zaak
een bijzonder dramatische wending krijgt.
Thomas Berg staat, ferm tegen zijn goesting, in voor de ordehandhaving. Bij de
voorbereidende vergadering, die nota bene op een zondag doorgaat ontmoet hij de
van Afrikaanse origine Tatyana Magara. Zij is de assistente van Badru Alupo, de
rector van de universiteit van Kampala die als gast is uitgenodigd om mee te
lopen in de openingsstoet ter gelegenheid van de opening van het academiejaar.
Als tijdens die stoet schoten worden afgevuurd, blijkt de rector te zijn
neergeschoten.
sterft. Berg blijft achter met een schuldgevoel en wil kost wat kost uitzoeken
wie de dader is. Als hem gevraagd wordt om een toespraak te schrijven voor de
uitvaart, komt hij tot de conclusie dat hij zijn collega’s toch niet zo goed
kent.
neemt het onderzoek een heel andere wending. Als er enige tijd later nog een
moord gepleegd wordt, vallen de puzzelstukjes langzaam op hun plaats.
Het verhaal zit goed in elkaar en hij weet het boeiend te houden. Het verhaal
is zo opgebouwd dat je eerst kennis maakt met de voornaamste personages en dan
wordt er langzaam naar de plot gewerkt. Verschillende keren wist Claes mij te
verrassen en op het verkeerde been te zetten, maar enkele passages in het
verhaal vond ik erg doorzichtig en mijn vermoedens werden dan ook bevestigd.
Ondanks de vele namen die de revue passeren, blijft het overzichtelijk en vlot
lezen.
mythologie, hagiografie en iconografie te maken heeft, vind je terug in zijn
boeken. Via Berg krijg je heel wat historische feiten uit Leuven mee. Leuven is
niet enkel een decor, je voelt dat Leuven een echte rol speelt in het verhaal.
Het is heerlijk om mee te zitten op de terrasjes of te kuieren door de straten.
het gevoel had dat de auteur naast mij zat en heel gemoedelijk een verhaal aan
het voorlezen was. De manier waarop hij schrijft is erg beeldend. Berg en de
andere personages zijn bovendien erg ‘menselijk’ neergezet. Naast het onderzoek
zijn het mensen van vlees en bloed die ook eten, graag een goed glas drinken en
hobby’s hebben. Daardoor heb je het boek in no-time uit. Mooie zinnen, geen moeilijke
woorden en een weloverwogen opbouwende verhaallijn met hier en daar de nodige humor.
vanuit de ‘dader’ krijg je als lezer net dat tikkeltje meer mee dan de
speurders. Er komen vragen naar boven waarvan je pas naar de plot toe snap hoe
alles in elkaar zit.
lezen. De auteur verwijst sporadisch naar gebeurtenissen uit eerder verschenen
boeken in deze reeks. Met goed uitgewerkte karakters had ik niet het gevoel dat
ik iets miste door de geschiedenis van Berg niet te kennen.
Claes en ik was aangenaam verrast. Het historische beeld wat je meestal op de
cover van zijn boeken terugvindt, is niet direct een boek waar ik naar pak als
ik het zie liggen, maar nu ik een Thomas Berg heb gelezen, wil ik ze allemaal.
Claes heeft er een leesfan bij.