‘God is klein geschapen’ – Tim Foncke
Genre: roman
Uitgever: Lebowski
ISBN: 9789048828883
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 188
Uitgave: 2016
Met
dank aan uitgeverij Lebowski voor dit recensie exemplaar.
dank aan uitgeverij Lebowski voor dit recensie exemplaar.
Hoewel zijn literair agent hemel en aarde beweegt om hem tot
een opvolger van zijn succesroman aan te zetten, heeft Zaman Van Mansbrugge
besloten de schrijverij aan de wilgen te hangen. Samen met zijn vriend Fons
vult hij zijn dagen in de lokale krantenwinkel met bier en nietsontziende
humor. Terwijl hij in een roes van alcohol worstelt met zijn familieverleden en
een verloren liefde, raakt hij in de ban van het meisje Melanie. Kan zij Zaman
weghouden bij de afgrond?
een opvolger van zijn succesroman aan te zetten, heeft Zaman Van Mansbrugge
besloten de schrijverij aan de wilgen te hangen. Samen met zijn vriend Fons
vult hij zijn dagen in de lokale krantenwinkel met bier en nietsontziende
humor. Terwijl hij in een roes van alcohol worstelt met zijn familieverleden en
een verloren liefde, raakt hij in de ban van het meisje Melanie. Kan zij Zaman
weghouden bij de afgrond?
God is
klein geschapen is een even komische, liefdevolle als inktzwarte roman over een
man die de waanzin in de wereld, en die in zijn kop, probeert te kanaliseren.
De
aan blasfemie grenzende titel van het boek “God is klein geschapen” van de als
ex-komiek aangeduide Vlaming Tim Foncke doet het ergste vermoeden. De
aanbeveling op de achterflap van Herman Brusselmans draagt daar ook aan bij.
aan blasfemie grenzende titel van het boek “God is klein geschapen” van de als
ex-komiek aangeduide Vlaming Tim Foncke doet het ergste vermoeden. De
aanbeveling op de achterflap van Herman Brusselmans draagt daar ook aan bij.
Aanvankelijk
valt het nog wel mee. De hoofdpersoon is de schrijver Zaman Van Mansbrugge. Hij
is net zijn liefje Clara kwijt en brengt zijn dagen in ledigheid door in de
krantenwinkel Center van Maaike en Fred. Zijn vriend Fons Van Nuffel houdt er
hetzelfde zinledige leven op na. Het verhaal lijkt wel een reclamezuil voor het
biermerk Jupiler en krasloten, en is verder tamelijk inhoudsloos.
valt het nog wel mee. De hoofdpersoon is de schrijver Zaman Van Mansbrugge. Hij
is net zijn liefje Clara kwijt en brengt zijn dagen in ledigheid door in de
krantenwinkel Center van Maaike en Fred. Zijn vriend Fons Van Nuffel houdt er
hetzelfde zinledige leven op na. Het verhaal lijkt wel een reclamezuil voor het
biermerk Jupiler en krasloten, en is verder tamelijk inhoudsloos.
Humor
lijkt er volop te zijn. Grappige zinsneden als “Er zijn schrijvers die beweren dat ze schrijven om niet aan het leven
te hoeven deelnemen.” en “Fred en
Maaike zagen eruit alsof ze het journaal gezien hadden.” geven de lezer
aanvankelijk moed om verder te gaan. Maar al snel verwordt de humor tot een
pose om gebrek aan inhoud van het verhaal te maskeren.
lijkt er volop te zijn. Grappige zinsneden als “Er zijn schrijvers die beweren dat ze schrijven om niet aan het leven
te hoeven deelnemen.” en “Fred en
Maaike zagen eruit alsof ze het journaal gezien hadden.” geven de lezer
aanvankelijk moed om verder te gaan. Maar al snel verwordt de humor tot een
pose om gebrek aan inhoud van het verhaal te maskeren.
En
jammer genoeg meent de schrijver te kunnen scoren met vele platvloersheden en
grove seksuele toespelingen. Daar zal ongetwijfeld een lezerspubliek voor zijn,
doch vele lezers hebben daar geen behoefte aan en zullen geërgerd afhaken.
jammer genoeg meent de schrijver te kunnen scoren met vele platvloersheden en
grove seksuele toespelingen. Daar zal ongetwijfeld een lezerspubliek voor zijn,
doch vele lezers hebben daar geen behoefte aan en zullen geërgerd afhaken.
Deze
boekbespreking blijft om die reden hierbij. Het boek krijgt twee sterren, en
wel om bijzondere redenen. Eén ster voor de moeite, en een ster voor de op zich
wel mooie prestatie van foutloos taalgebruik en de wél leuke slotscène waarin
een telefonerende colporteur van Bofrost door Zaman op humoristische wijze in
de maling genomen wordt. En wie wil dat niet met die vervelende bellers die
zich ongevraagd aan ons allen opdringen met hun verkooppraatjes?
boekbespreking blijft om die reden hierbij. Het boek krijgt twee sterren, en
wel om bijzondere redenen. Eén ster voor de moeite, en een ster voor de op zich
wel mooie prestatie van foutloos taalgebruik en de wél leuke slotscène waarin
een telefonerende colporteur van Bofrost door Zaman op humoristische wijze in
de maling genomen wordt. En wie wil dat niet met die vervelende bellers die
zich ongevraagd aan ons allen opdringen met hun verkooppraatjes?
Charles
Kuijpers – Recensent De Perfecte Buren
Kuijpers – Recensent De Perfecte Buren
0
