Moordwijvenrecensie I: ‘Ritueel’ – Isa Maron

Genre: thriller
Uitgever: The
House of Books
ISBN:
9789044348156
Uitvoering:
paperback
Aantal pagina’s:
347
Uitgave: 2015
Een unieke reeks recensies bij De Perfecte Buren!
De Moordwijven hebben middels een winactie hun boeken beschikbaar gesteld voor zes duorecensies door leden van onze Facebookgroep. Inge van de Vegte en Dini van Heumen-Hoekman zijn volop aan het lezen en recenseren. We trappen af met ‘Ritueel’, het derde deel in de vierluik van De Noordzeemoorden van Isa Maron.
Dank aan Uitgeverij The House of Books en de Moordwijven
voor deze recensie exemplaren.
Over de auteur
Dini: Isa Maron (pseudoniem van
Marjan Peer) werd in 1965 geboren in Utrecht. Ze deed het gymnasium en
studeerde in Amsterdam Economische Wetenschappen en Psychologie. Na haar studie
werkte ze als marketeer bij onder andere Wolters Kluwer en Ahold. Sinds 2002 is
ze met haar eigen bedrijf actief op het gebied van coaching en human resources.
Ze woont met haar man en vier zoons in Amsterdam. In 2008 debuteerde ze met
Passiespel, een thriller over een werkende moeder die in de ban raakt van haar
SM-minnaar. Het boek won de prijs van ‘Beste Nederlandse Vrouwenthriller 2008‘.
Cover
Dini: De cover zou ik eerst een 7
hebben gegeven maar leg ik hem naast de vorige twee boeken, dan vormen ze
dusdanig een mooi geheel dat ik er een 8 van maak. De titel wordt duidelijk en
vaak herhaald in het boek.
Inge: De cover heeft met de
verlaten bootjes en de touwen op de voorgrond iets lugubers. Zou het boek in de
winkel zeker oppakken en de achterflap lezen.
Samenvatting van
het verhaal
Dini: Tijdens
onderhoudswerkzaamheden in de tuin van een villa van de familie Narcing in
Amsterdam stuit een tuinman op een schedel. Rechercheur Maud Mertens wordt
ingeschakeld met haar team. Als snel worden er meer lichaamsdelen van
vrouwelijke slachtoffers gevonden.
Inge: Rechercheur Maud wordt
geconfronteerd met een gruwelijke ontdekking in een tuin in Amsterdam. De
vorige bewoners van die villa zijn een in opspraak geraakte politicus met zijn
gezin. Hebben ze eindelijk bewijs tegen hem gevonden?! Opvallend vind ik dat
Maud door haar baas wordt aangesproken over een bericht op Instagram in het
bijzijn van de bewoonster van de plaats delict. Het lijkt me dat er wat meer
discretie in zo’n situatie vereist is en gehanteerd wordt.
Dini: Aangezien de
villa net aangekocht was, moeten de vorige bewoners, de familie Demsterwold, er
meer van hebben geweten. Maud richt zich op de dementerende Ina Demsterwold,
haar personeel, en haar in het buitenland wonende kinderen Carla en Vincent. Maar
haar collega Niels Bingsten stort zich op de inmiddels overleden en omstreden
politicus Ruud Demsterwold. Dit veroorzaakt onderlinge spanningen tussen Maud
en Niels.
Inge: Kyra woont een paar huizen
verderop. Haar zus Sarina is al een aantal jaren vermist, na een zeilvakantie
op de Noordzee. Zou haar zus iets met deze ontdekking te maken hebben, zo dicht
bij huis?!
Dini: Ook Kyra
Slagter die in dezelfde straat woont, volgt het politieonderzoek op de voet. Vanwege
haar studie Forensisch onderzoek aan de Hogeschool van Amsterdam wil ze dit
onderzoek gebruiken en niet onbelangrijk ook voor haar speurtocht naar haar
verdwenen zus Sarina. Zal er eindelijk een einde komen aan de onzekerheid over
het lot van haar zus Sarina die al vijf jaar vermist wordt?
Beoordeling
Inge: Laat je niet
afschrikken door de eerste pagina. Bij het lezen van onderstaande zin bedacht
ik me al dat het waarschijnlijk de langste zin ooit was die ik in een boek had
gezien (48 woorden);
Hij staat in de tuin van een immens huis dat op een ruim
stuk grond onder aan de Nieuwendammerdijk ligt, recht aan de jachthaven in een
uitloper van het IJ in Amsterdam, afgezonderd van de rest van de wijk, alsof
het zich niet wil inlaten met de buurt.
Maar een paar
regels verder wordt dat record alweer verbroken (58 woorden!);
Wie hier vroeger ook gewoond heeft, hij moet rijk geweest
zijn, anders woon je niet in een huis met elf kamers, op een perceel van meer
dan tweeduizend vierkante meter, in Amsterdam, aan de dijk, waar acteurs en
politici in grote houten schippershuizen wonen en verderop, in de kleine
arbeidershuisjes, de mensen die zich laven aan hun nabijheid.
Gelukkig lezen de
overige 342 pagina’s van het boek heel makkelijk! De schrijfstijl is prettig,
het zijn korte hoofdstukken en er komt geen moeilijk taalgebruik in het boek
voor. Wel vind ik het vreemd dat er 3 kleine fouten in staan, lijkt me dat het
boek van tevoren door genoeg mensen gelezen wordt om dat te voorkomen.
Dini: Het boek
bestaat uit korte hoofdstukken met vier verhaallijnen; Maud en haar gezin
bestaande uit haar vriend en puberdochter Roos. Druk met haar baan en op de
achtergrond haar dementerende moeder in een verzorgingshuis. Kyra Slagter die
zich thuis wat eenzaam voelt en haar speurtocht naar haar verdwenen zus Sarina.
De vondelinge in Londen, Sarah, haar hoofdstukken worden cursief geschreven. En
de dader die pas laat ontmaskerd wordt.
Inge: De zaak van Maud lijkt
opgelost te zijn aan het eind van het boek, hoewel het me ook niet zal verbazen
als het laatste boek in deze serie start met de laatste pagina van Ritueel. De
zoektocht naar Sarina is naar mijn idee de rode draad in de Noordzee Moorden en
zal zeker nog terugkomen in deel 4.
Dini: Het leest
als een trein doordat het vlot geschreven is en de personages ook erg tot de
verbeelding spreken. Sommige feiten in het boek zijn ook waargebeurd of
geïnspireerd op gebeurtenissen. ‘Ritueel’ is het derde deel in de serie van de
Noordzeemoorden. ‘Galgenveld’ en ‘IJskoud’ gingen hier aan vooraf.
Inge: Afzonderlijk van elkaar gaan Maud en Kyra in eerste instantie verder met hun eigen zoektocht. Op den duur lijkt er toch een overlap te zijn tussen beide zaken, waardoor ze samen naar Londen gaan. Al komt het op mij nogal ongeloofwaardig over dat Kyra zo bij het officiële politieonderzoek wordt betrokken. De vorige 2 delen van De
Noordzee Moorden heb ik nog niet gelezen. Natuurlijk is het leuker om de boeken
op volgorde te lezen, maar Ritueel kan ook apart gelezen worden.
Dini: Isa Maron
weet de spanning op te voeren door elk boek met een cliffhanger te eindigen. En
we nog steeds met de vraag blijven zitten waar is Sarina?
Inge: Er wordt een aantal keer in
het boek naar de titel verwezen, dat vind ik altijd prettig.
Hij kan haar helemaal laten verdwijnen. Elke haar, elke
vingerkoot, en ook het hoofd gewoon op laten lossen. Dust to dust. Blubber tot
blubber. Hij heeft het vaker gedaan en het is zo gemakkelijk als wat. Maar dat
klopt niet. Dat is niet het ritueel.
Dini: Ik vond de
eerste twee boeken erg goed maar ik vind dit laatste deel top. Kijk ook
halsreikend uit naar deel vier en dan wel met de wetenschap dat het dan helaas
het laatste deel is in de reeks. We zullen dan wel weten wat er met Sarina
gebeurd is.
Inge: Als je visueel ingesteld
bent zou ik voorzichtig zijn met dit boek, wat een compliment voor Isa Maron
is! Heb Ritueel met veel plezier gelezen, het boek krijgt van mij 4 sterren en
ben benieuwd naar de overige delen!
Dini: Ik had al
eerder boeken gelezen van Isa Maron, die ik ook goed vond, maar deze serie heb
ik echt verslonden. Mijn waardering is dan ook 5(dikke)*****
Lees hier het interview met Isa.
Hier de trailer van Moordwijven
Volg de Moordwijven op Facebook
Volg Isa op Facebook