‘In de schaduw van de Karawanken’ – R.J. Alers
Genre: roman
Uitgever: Aspekt
ISBN: 9789461538635
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 290
Uitgave: januari 2016
Met dank aan
Uitgeverij Aspekt voor het recensie exemplaar.
Uitgeverij Aspekt voor het recensie exemplaar.
Cover
De cover is een zwartwit afbeelding van een gebergte. (de
Karawanken is een berggebied tussen Oostenrijk en het huidige Slovenië). De
titel van de roman staat in duidelijke gele letters geschreven aan de bovenkant
van de cover, boven het gebergte, waardoor deze goed opvalt. De naam van de
schrijver, in zwarte letters, staat vlak onder de titel. Onderaan de cover is
een deel van een bosachtig gebied te zien. Daar staat in zeer kleine letters, in de zelfde kleur geel als de titel, de
naam van de uitgever. De naam van de uitgever valt nauwelijks op. De cover
krijgt van mij een 6, het is geen cover die direct aanspreekt.
Karawanken is een berggebied tussen Oostenrijk en het huidige Slovenië). De
titel van de roman staat in duidelijke gele letters geschreven aan de bovenkant
van de cover, boven het gebergte, waardoor deze goed opvalt. De naam van de
schrijver, in zwarte letters, staat vlak onder de titel. Onderaan de cover is
een deel van een bosachtig gebied te zien. Daar staat in zeer kleine letters, in de zelfde kleur geel als de titel, de
naam van de uitgever. De naam van de uitgever valt nauwelijks op. De cover
krijgt van mij een 6, het is geen cover die direct aanspreekt.
Samenvatting van het verhaal
David is een jonge student Nederlands. Hij
is dromerig en dichten is zijn passie. In zijn jeugd is hij tijdens een zwemles
bijna verdronken en heeft toen een bijna-doodervaring gehad. Zijn angst voor
water is sindsdien altijd blijven bestaan. Tijdens een reis naar Oostenrijk,
waar David familie heeft wonen, ontmoet hij Hilda. Ze besluiten als David terug
moet keren naar Nederland om contact te houden. Na enkele maanden begint het contact echter vanuit
Hilda’s kant te verwateren en uiteindelijk ontvangt David een laatste brief van
haar. Hij laat het hier niet bij zitten en gaat liftend naar Oostenrijk op zoek
naar Hilda. Tijdens deze zoektocht ontmoet David op een Oostenrijkse camping
het Nederlandse meisje Angela. Ze heeft iets bekends, iets geheimzinnigs om
zich heen hangen, David weet er niet goed zijn vinger op te leggen wat het is. Als
hij een jaar later op kamers gaat in Rotterdam, blijkt Angela in dezelfde flat
te wonen. Gaandeweg begint David te ontdekken dat dit meisje meer te maken heeft
met zijn verleden dan hij kon vermoeden.
is dromerig en dichten is zijn passie. In zijn jeugd is hij tijdens een zwemles
bijna verdronken en heeft toen een bijna-doodervaring gehad. Zijn angst voor
water is sindsdien altijd blijven bestaan. Tijdens een reis naar Oostenrijk,
waar David familie heeft wonen, ontmoet hij Hilda. Ze besluiten als David terug
moet keren naar Nederland om contact te houden. Na enkele maanden begint het contact echter vanuit
Hilda’s kant te verwateren en uiteindelijk ontvangt David een laatste brief van
haar. Hij laat het hier niet bij zitten en gaat liftend naar Oostenrijk op zoek
naar Hilda. Tijdens deze zoektocht ontmoet David op een Oostenrijkse camping
het Nederlandse meisje Angela. Ze heeft iets bekends, iets geheimzinnigs om
zich heen hangen, David weet er niet goed zijn vinger op te leggen wat het is. Als
hij een jaar later op kamers gaat in Rotterdam, blijkt Angela in dezelfde flat
te wonen. Gaandeweg begint David te ontdekken dat dit meisje meer te maken heeft
met zijn verleden dan hij kon vermoeden.
Conclusie
In het begin van het boek voelen de
hoofdstukken meer aan als losse fragmenten, er zit geen duidelijke
lijn in waar het verhaal naar toe zal gaan. Na een aantal hoofdstukken begint
het verhaal echter steeds vloeiender te lopen. Het einde steekt voor de lezer
verwarrend in elkaar en komt niet logisch over. Er lijken bovennatuurlijke
elementen aan het werk te zijn, maar dit wordt niet echt duidelijk. David maakt
aan het einde van het boek wederom een reis naar Oostenrijk om zaken uit te
zoeken. Hij ontmoet tijdens deze reis een Duitse vrouw die precies weet waar
David naar toe gaat en bij het eindstation staat een voor hem vreemde man die
zegt dat hij instructies heeft om David een lift te geven. David kent beide
mensen niet en weet ook niet hoe ze aan deze informatie gekomen kunnen zijn. Ook
lijken sleutels van belang te zijn, de schrijver komt regelmatig hierop terug.
Het verhaal wordt door deze gegevens weliswaar mysterieuzer, maar het schept
geen duidelijkheid en dat leest verwarrend. Dit samen met de bijna-doodervaring
van David en de paralellen die er lopen in het leven van David en Angela lijkt
het erop dat er bovennatuurlijke krachten aan het werk zijn, maar dit wordt
niet als zodanig duidelijk aangegeven of op ingegaan. Ook het feit dat Angela
niet in toeval gelooft, staat dit gegeven in verband met de vreemde
gebeurtenissen en ontmoetingen die David meemaakt? Het is mij dan ook niet
duidelijk of de schrijver met het einde een diepere bedoeling heeft gehad. Het
einde zelf is vreemd. Waarom is daar plots die derde persoon aanwezig? Het komt
niet logisch over, er is geen directe aanleiding voor. Ik begrijp niet zo goed
wat schrijver met dit einde wil bereiken.
hoofdstukken meer aan als losse fragmenten, er zit geen duidelijke
lijn in waar het verhaal naar toe zal gaan. Na een aantal hoofdstukken begint
het verhaal echter steeds vloeiender te lopen. Het einde steekt voor de lezer
verwarrend in elkaar en komt niet logisch over. Er lijken bovennatuurlijke
elementen aan het werk te zijn, maar dit wordt niet echt duidelijk. David maakt
aan het einde van het boek wederom een reis naar Oostenrijk om zaken uit te
zoeken. Hij ontmoet tijdens deze reis een Duitse vrouw die precies weet waar
David naar toe gaat en bij het eindstation staat een voor hem vreemde man die
zegt dat hij instructies heeft om David een lift te geven. David kent beide
mensen niet en weet ook niet hoe ze aan deze informatie gekomen kunnen zijn. Ook
lijken sleutels van belang te zijn, de schrijver komt regelmatig hierop terug.
Het verhaal wordt door deze gegevens weliswaar mysterieuzer, maar het schept
geen duidelijkheid en dat leest verwarrend. Dit samen met de bijna-doodervaring
van David en de paralellen die er lopen in het leven van David en Angela lijkt
het erop dat er bovennatuurlijke krachten aan het werk zijn, maar dit wordt
niet als zodanig duidelijk aangegeven of op ingegaan. Ook het feit dat Angela
niet in toeval gelooft, staat dit gegeven in verband met de vreemde
gebeurtenissen en ontmoetingen die David meemaakt? Het is mij dan ook niet
duidelijk of de schrijver met het einde een diepere bedoeling heeft gehad. Het
einde zelf is vreemd. Waarom is daar plots die derde persoon aanwezig? Het komt
niet logisch over, er is geen directe aanleiding voor. Ik begrijp niet zo goed
wat schrijver met dit einde wil bereiken.
Wat mij verder opviel tijdens het lezen is het volgende:
de gesprekken met Oostenrijkers zijn deels in Duits en deels in Nederlands
geschreven. Alhoewel deze manier van schrijven in eerste instantie zijn charme
had, begint het in de loop van het verhaal minder prettig te worden. De schrijver
had beter of de zinnen in het Nederlands kunnen laten of volledig Duitse zinnen
kunnen gebruiken met de vertaling in voetnoot. De schrijver is goed op de
hoogte wat betreft etiquette van het tutoyeren in het Duits. Het is aangenaam
dat de schrijver dat onderscheid goed aanhoudt.
de gesprekken met Oostenrijkers zijn deels in Duits en deels in Nederlands
geschreven. Alhoewel deze manier van schrijven in eerste instantie zijn charme
had, begint het in de loop van het verhaal minder prettig te worden. De schrijver
had beter of de zinnen in het Nederlands kunnen laten of volledig Duitse zinnen
kunnen gebruiken met de vertaling in voetnoot. De schrijver is goed op de
hoogte wat betreft etiquette van het tutoyeren in het Duits. Het is aangenaam
dat de schrijver dat onderscheid goed aanhoudt.
Los van de onduidelijkheid die ik hierboven beschreef, is
het een boek dat het volwassen worden, het verlangen naar liefde, stabiliteit,
met alle onzekerheden die je als jongvolwassene kunt hebben goed beschrijft.
Het is een boek over gemis, verlangen, liefde, het zoeken naar een doel. Dit met
op de achtergrond die jaren zeventig: de koude oorlog, generatiekloof, sociale
instabiliteit, de oliecrisis, gesprekken over politiek (Argentijnse dictatuur en de
koude oorlog) en natuurlijk het voetbal (Nederland-Duitsland). Je waant je in
de jaren ’70 tijdens het lezen.
het een boek dat het volwassen worden, het verlangen naar liefde, stabiliteit,
met alle onzekerheden die je als jongvolwassene kunt hebben goed beschrijft.
Het is een boek over gemis, verlangen, liefde, het zoeken naar een doel. Dit met
op de achtergrond die jaren zeventig: de koude oorlog, generatiekloof, sociale
instabiliteit, de oliecrisis, gesprekken over politiek (Argentijnse dictatuur en de
koude oorlog) en natuurlijk het voetbal (Nederland-Duitsland). Je waant je in
de jaren ’70 tijdens het lezen.
Muziek speelt een belangrijke rol in het verhaal. Je
leest met regelmaat stukken van de songtekst. De meeste nummers zijn direct
herkenbaar voor mensen die van muziek van de jaren ’70 houden: je hebt gelijk
het deuntje in je hoofd. Mocht je een nummer niet herkennen, dan is dat geen
probleem: bij ‘Verantwoording’ achterin het boek staat een lijst met
verwijzingen naar de muziek zodat je het nummer kunt opzoeken.
leest met regelmaat stukken van de songtekst. De meeste nummers zijn direct
herkenbaar voor mensen die van muziek van de jaren ’70 houden: je hebt gelijk
het deuntje in je hoofd. Mocht je een nummer niet herkennen, dan is dat geen
probleem: bij ‘Verantwoording’ achterin het boek staat een lijst met
verwijzingen naar de muziek zodat je het nummer kunt opzoeken.
Het boek heeft mij, ondanks de prachtige en overtuigende
beschrijving van de jaren zeventig en David’s liefdesverhaal vanwege de
onduidelijkheden helaas niet kunnen overtuigen.
beschrijving van de jaren zeventig en David’s liefdesverhaal vanwege de
onduidelijkheden helaas niet kunnen overtuigen.
In de schaduw van de Karawanken krijgt van mij 2 sterren.
Jeanine Feunekes-Both – Recensent De Perfecte Buren
0
