‘Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)’ – van Astrid Harrewijn

Gepubliceerd 1 maart 2016

Genre: Roman

Uitgever: Boekerij
ISBN: 9789022576175
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 304
Uitgave: 23 februari 2016

Met dank aan Uitgeverij Boekerij voor dit recensie exemplaar.

Cover

Een mooie rode cover
met in de achtergrond de typische Herengrachthuizen waar Amsterdam om bekend
staat. Op de voorgrond zie je een tram met nummer 5 Museumplein wat een
verwijzing is naar het verhaal. Er staat ook een dame afgebeeld op de cover
maar die vind ik geen meerwaarde hebben. De titel staat bovenaan in grote witte
letters en de cover is voor mij zeker opvallend om op te nemen in de
boekhandel. Ik geef deze cover een 7.

Samenvatting van het verhaal

Noor van de Broek werkt
als conservator in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Ze is 35 jaar oud en is
afgestudeerd in kunstgeschiedenis. Voorheen woonde ze in Itteren maar ze kreeg
een unieke kans om twee jaar in Amsterdam te gaan werken. Dit was een kans die
ze nooit meer zou krijgen. Noor’s ouders
zijn er fel op tegen dat ze nu daar werkt en woont. Het is maar voor een korte
periode denkt ze en haar relatie met Ewald zal er niet onder lijden alhoewel
hij zijn leven met haar anders had voorgesteld.

Noor heeft afgesproken
met haar zes jaar jongere zus Kiki die nu in New York woont. Kiki werkt voor
een befaamde kunstenaar en is zijn assistente. Ze moet een project in goede
banen leiden en wil Amsterdam als thuisbasis hebben om zo van hot naar her te geraken.

Noor moet van haar
baas Paul naar een congres in Londen en daar volgt ze een lezing bij van
professor Dupieu, de roofkunstprofessor. Dit thema spreekt haar wel aan en ze
komt daar ook een charmante Fransman tegen.

Als Noor een
oud-student tegen het lijf loopt, spreken ze nog eens op een later tijdstip af.
Hij weet haar te vertellen dat hij momenteel in een huis van een vriend woont
aan de Herengracht 86. Hij stelt voor om het samen te huren aangezien het huis
heel groot is. Noor vraagt of haar zusje Kiki er ook mag komen wonen en zo
heeft iedereen een beschikbare woning. Ze moeten er alleen de klusjesman bij
nemen die het huis komt renoveren.

Ze stellen één
bepaalde huisregel op: alles wat werk gerelateerd is mag niet worden besproken
omdat ze met z’n drieën in de kunstwereld werken en er mogen geen geheimen
worden gedeeld.

Al na een korte tijd
heeft Noor het zo druk met haar werk dat er van ontspanning geen sprake meer
is. Ze moet constant in Amsterdam blijven of wordt door haar baas naar het
buitenland gestuurd.

Op haar werk deelt ze
haar bureau met Tim, een wetenschapper die drie dagen per week haar metgezel
is. Tim is op een bepaald moment heel hard gestrest want er is iets fout met
zijn onderzoek. Ze geeft hem de raad er een weekje tussenuit te trekken. Zijn
broer woont immers op Ibiza en dit is een mooie aangelegenheid om nog eens tijd
met elkaar te spenderen.

Dan gebeurt er totaal
iets onverwachts en Noor is zodanig van streek dat ze er even tussen uit moet.
Als ze terug gaat werken wordt ze aangesteld om mee te werken aan een
tentoonstelling “De kunstenaarskolonie van Vincent”. Hier wil ze echt haar
tanden inzetten en er het beste van maken wat er ooit al in het museum is
vertoond. Daardoor reist ze bijna de hele wereld af maar ze kan zich maar niet
ontdoen van het feit dat er iets heel ernstigs aan de hand is. Ze moet zichzelf
er echt van overtuigen om hier het fijne van te weten te komen. Maar tegen
welke prijs en hoe moet ze de dingen aanpakken?

Beoordeling

Dit is mijn eerste
kennismaking met een boek van Astrid. Haar manier van schrijven is zo
ontspannend om te lezen. Ze schrijft heel humoristisch en ook als het er ietwat
ernstiger aan toe gaat achtste is er nog altijd die vermakelijke ondertoon wat
ik echt geweldig vond. Raar dat dit haar achtste roman is en dat ik nog nooit
van haar iets heb gehoord of gelezen. Deze auteur is niet zo bekend lijkt me en
dat verdient ze niet. Haar boek is ronduit goed!

Een leuk zinnetje over
een aubergine: “ Is een aubergine nou
zo’n groene komkommerachtige berenlul of zo’n paarse knuppel?”

Dit zijn nu
zo van die typische humoristische dingen die Astrid uit haar mouw schudt en die
je als lezer echt doen lachen. Zo staan er nog meer van die dingen in haar
boek. Ik hou enorm van humor en dit boek is echt aan mij besteed om zulke
dingen te lezen.

Het boek telt 300
pagina’s en heeft 41 hoofdstukken. Het is geen dik boek maar er zit zo’n vaart
in het verhaal dat je het in no time uit hebt.

Ze schrijft met een
vlotte pen en het hoofdpersonage werd ook heel goed uitgediept. Het is gewoon
heerlijk om zo’n boek te lezen dat zo vloeiend is en niet al te ingewikkeld is geschreven.
Ze geeft de mensen ook weer met al hun leuke en slechtere karaktertrekken en
dan lopen op sommige momenten de emoties hoog op. Het viel me ook op dat
alhoewel Noor veel mensen rond zich heen heeft, ze toch een eenzaam leventje
leidt. Ze heeft zich dan ook voorgenomen om een doel en een structuur in haar
leven op te stellen. Het grijze muisje verandert totaal en dat vond ik prettig
om te lezen.

De verschillen tussen
de zussen zijn echt opmerkelijk, waar de ene een nonchalante houding heeft en
leeft als God in Frankrijk , heeft de andere daar met momenten moeilijkheden
mee. Noor is ook ernstiger en heeft meer gevoel voor verantwoordelijkheid. Ze
zijn echt elkaars tegenpolen. Ook wat Kiki betreft wordt dit personage ietwat
in het ongewisse gelaten waar ze eigenlijk allemaal mee bezig is. Je weet niet
goed wat je in het begin van haar moet denken tijdens het lezen. Dit wordt
duidelijker naarmate het verhaal verstrijkt.

Het boek is vanuit het
oogpunt van Noor beschreven met alles wat er rond haar gebeurt, zowel in haar
professioneel- als privé leven. De auteur zet ook goed de gedachten en doelen
neer van Noor waardoor je haar personage echt leert kennen. De andere
personages in het huis komen minder aan bod. Dat vind ik een spijtige zaak dat ze
daar niet meer over geschreven heeft. Ik
had verwacht dat die ook meer bij het verhaal betrokken zouden zijn geweest.

Wel vond ik dat ze
toch enige research heeft gedaan naar bepaalde kunstenaars die in de tijd van
Van Gogh leefden. Over het leven van Vincent Van Gogh zelf geeft ze wel meer
informatie wat op zich altijd leuk is om te weten.

Pas op de laatste 50
bladzijden wordt het echt spannend en kom je eigenlijk te weten hoe de vork in
de steel zit. Ik had ook gemengde gevoelens toen het boek uit was. Is dit nou
een happy end of niet als je het verhaal hebt gelezen en weet wat de ware
toedracht is.

Ik heb ronduit genoten
van het verhaal en Astrid heeft er een fan bij !!

Ik geef 4 feel good sterren
aan dit boek.

Nancy – Team De Perfecte Buren