‘Dokter Pol’ – dr. Jan Pol met David Fisher

Gepubliceerd 29 maart 2016

Genre: non-fictie

Uitgever: The House Of Books
ISBN: 978 90 443 4945 0
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 288
Uitgave: 03-02-2016

Met dank aan uitgeverij The House of Books voor dit
recensie exemplaar.

Op de cover van dit boek staat dokter Jan Pol in zijn
werkkleding en met zijn stethoscoop
om zijn nek. Het is een goedlachse man en de geit naast hem kijkt nieuwsgierig
in de camera mee.

Als ondertitel
staat er: De wereldberoemde dierenarts uit Nederland. Van de populaire tv-serie
op National Geographic. Deze serie heet The Incredible Dr. Pol. De cover is
vrolijk en duidelijk. Ik geef hem een 8.

Het boek is eigenlijk een opsomming van alles wat er
in deze dierenartsenpraktijk gebeurt.
Dit klinkt misschien wat saai maar dat is het echt niet! Ik ben al een poosje
fan van dokter Pol omdat ik naar zijn serie kijk op Nat. Geo. Toen ik las dat er
een boek over hem in Nederland zou worden uitgegeven, was ik meteen
geïnteresseerd. Vooral omdat ik bij de serie ergens middenin ben begonnen met kijken en ik het hele verhaal van hem
wilde weten.

Het begint met de opleiding diergeneeskunde van Jan
Pol op de Universiteit van Utrecht in de jaren zestig. Op de faculteit hadden
ze, in die tijd net nieuw, de beschikking over een röntgenapparaat. Dat was
voor de diergeneeskunde een grote sprong vooruit. Het stellen van de diagnoses
werd hierdoor wat makkelijker. Hoewel Jan Pol zijn vraagtekens zet bij de
afhankelijkheid van zo’n apparaat. Hij schets een voorbeeld waarbij het
apparaat zei dat er niks aan de hand was met de koe en de koe zei: “help ik heb
buikpijn”! Zo wordt hij langzaamaan de no-nonsense
dierenarts die best blij is met zijn apparatuur maar toch altijd eerst naar het
dier ‘luistert’.

Hij klaagt in het begin van de studie over de vele
boekenkennis die hij erin moet stampen, en er
komen de eerste jaren maar weinig beesten aan te pas. Er beginnen 300
kersverse studenten aan deze studie, in het tweede jaar was dat nog de helft en
zo bleven er steeds minder over. Hij
zag dit beroep als zijn roeping niet als werk, legt hij uit. Het kwam doordat
op 12-jarige leeftijd dokter Van der Eyck op het erf van de boerderij van zijn
ouders verscheen. Hij nam de kleine Jan mee naar de boerderij van zijn broer
verderop omdat een zeug daar moeite had met werpen. De grote sterke armen van
de dierenarts waren te dik om de zeug te helpen en daar had hij dus de kleine
magere jongen voor nodig. Het was een onbeschrijfelijk gevoel voor hem om dit
te doen. En vanaf dat moment wist hij dat hij met dieren wilde werken.

Tijdens
zijn middelbare schooltijd krijgt hij de mogelijkheid om in de VS met
een uitwisselingsprogramma mee te doen. Omdat zijn zus naar Ontario was
verhuisd en hij naar Michigan zou gaan dacht hij dat hij dan meteen zijn zus op
kon zoeken. Zo kwam hij in het huis van de familie Dalrymple in Mayville. Hij
kwam in dezelfde klas als hun dochter Diane.

Dit is
het begin van zijn Amerikaanse leven. Als hij zijn studie heeft afgerond
vertrekt hij opnieuw naar de VS en gaat werken bij een dierenarts. Er worden
leuke verhalen verteld en minder leuke maar een grappig voorbeeld is dit: draai bij aankomst op de boerderij
altijd je truck met de neus naar de weg. Om 3 redenen: ten eerste, je
gereedschap en andere spullen liggen achterin. Ten tweede: op
een boerderij lopen altijd kinderen rond en achteruit rijden is dan
heel gevaarlijk. En ten derde: als je het helemaal hebt verprutst kun je er in ieder geval snel vandoor!

Inmiddels
zijn hij en Diane goed bevriend geraakt. Ze trouwen en hij blijft 10 jaar bij
de praktijk van dr. Hentschl werken. De plannen om een eigen praktijk te openen
zijn er al een poosje en na een fikse aanvaring met zijn baas vertrekken ze
naar het hart van de staat Michigan naar Mount Pleasant. Op de regionale kaart
van alle dierenartsenpraktijken ontdekken ze dat er in deze omgeving geen
of weinig dierenartsen zijn.

In het begin
hebben ze het moeilijk. De Amerikanen
vertrouwen deze man met zijn rare accent niet en gaan liever kilometers
verderop naar een arts. Langzaamaan, door wat bijzondere gevallen, komen er
steeds meer boeren en later ook mensen met kleine huisdieren naar de praktijk
van dr. Pol. Diana doet de administratieve kant en de telefoon en Jan
verzorgt de dieren van de vele melk- en slachtveehouderijen in de buurt. Na een
poosje wordt er zelfs een nieuw gebouw in gebruik genomen. Ook wordt
er veel verteld over de rol die hun zoon Charles had bij het tot stand komen
van de tv-serie. Hij had totaal geen interesse in de praktijk en wilde bij
de televisie werken. Hij was wel degene die het voor elkaar kreeg dat er een
proefopname werd gemaakt van de dagelijkse gang van zaken in de praktijk van
zijn vader. Na wat heen en weer leuren met deze opname was Nat Geo
Wild geïnteresseerd. En nu loopt hij dagelijks mee met de bezoeken van
zijn vader aan de boerderijen en helpt hier en daar een handje mee.

De
bekendheid van dr. Pol werd steeds groter en ook in Nederland werd de
serie uitgezonden. Zijn onorthodoxe manier van omgaan met de dieren en
zijn vastberadenheid dat alleen het beste goed genoeg was heeft hem tot de
inmiddels wereldberoemde dierenarts gemaakt.

Het boek
leest heel leuk en de gebeurtenissen worden vermakelijk beschreven. Omdat ik de karakters al kende uit de serie heb ik er
een goed beeld bij. Maar ook zonder naar de serie gekeken te hebben is dit een
leuk en herkenbaar boek. Jan Pol en zijn medewerkers zullen er alles aan doen
om je dier zo goed mogelijk te verzorgen en als het echt niet anders kan ze uit
hun lijden te verlossen.

Dit boek
krijgt van mij 4**** dikke sterren.

Marjolein van der Molen – Recensent De Perfecte Buren