‘Tijd M.A.N. Chine’ – Pen Stewart

Gepubliceerd 22 februari 2016

Genre:
fantasy

Uitgever:
Het Punt

ISBN:
9789460792359

Uitvoering: e-book

Aantal
pagina’s: 207

Uitgave: september 2015

Hartelijk
dank aan schrijfster Pen Stewart en uitgeverij Het Punt voor het beschikbaar
stellen van het recensieboek!

Gelezen
door Alexandra Winters, Saskia Jacobs-Labree, Lisette Woest-Appeldoorn (recensent
DPB) en Jeanine Feunekes-Both (recensent DPB). Samengesteld door Jeanine.

Flaptekst

Pen
Stewart (Gent, 1977) was al vanaf haar achtste een fervent lezer, maar ook het
schilderen en tekenen zat al in haar bloed. Vandaag zijn beiden onlosmakelijk
met elkaar verweven. Pen schrijft al schilderend, en schildert al schrijvend,
waarbij ze geen enkel heikel onderwerp mijdt.

‘Tijd M.A.N. Chine’ is een verhalenbundel met een
novelle en verschillende korte verhalen die je op sleeptouw neemt door de
duistere mechanismes van de menselijke geest. Stuk voor stuk confronteren deze
fantastische verhalen je met de dagelijkse realiteit van het leven van gepeste
jongeren, uitgesloten minderheidsgroepen of geestelijk zieken. Thema’s die maar
al te hedendaags zijn, in een literair jasje gestoken dat ons nog meer met onze
neus op de aard van de mensheid drukt. Ontmoet sucambi, een vervloekte man in
WO I, een anima salvator, een faun, geesten en spoken, en nog veel meer.

Het
boek bevat de volgende delen

V+M

FAUN
MET EEN MISSIE

DAAR
WAAR ALLES MOGELIJK IS

WWW.VERSEGEESTEN.BE

AX,
DOCHTER VAN LIX

HET
VERLEDEN CIRCUS VAN MENEER D.O.O.D.

TIJD
M.A.N.CHINE

De cover

Lisette:
De cover is net als bij Nanokanaries en olifantenhersenen een schilderij dat
door Pen Stewart zelf is gemaakt. Deze keer heeft ze een zaal geschilderd die
sterk doet denken aan de balzalen, zoals in Paleis Versailles. Goudkleurige
kroonluchters en koningsblauw als voornaamste kleur. Qua stijl spreekt de cover
mij aan. Voor mijn gevoel past de cover echter minder bij de inhoud van deze
verhalenbundel. De cover krijgt van een 7.

Alexandra:
Een mooie kaft met een schilderij van Pen Stewart zelf, die naast schrijven ook
heel mooi schildert.

Saskia:
de cover. Deze is door de auteur zelf geschilderd. Ze is een vierdejaars
student in de Schilderkunst en noemt haar schilderij ‘Barok Interieur nr2’ .
Deze titel dekt de lading. In de kleur blauw is een barokke kamer geschetst.
Deze zou in het huis van de mysterieuze dames van ‘V&M’ hebben kunnen voorkomen. Het barokke tafereel
wekt de indruk dat de verhalen in het boek zich in die tijd situeren. Dat is
niet zo. Het is gewoon een mooi plaatje.

Jeanine:
de cover bestaat uit een afbeelding van een schilderij van Pen Stewart zelf.
Het heet: ‘Barok interieur nr 2’. Je ziet op de afbeelding een abstracte ruimte
met een hoog plafond, de hoofdkleur is blauw. Zeer opvallend zijn de lichten in de ruimte, deze
vallen direct op door hun helderheid, maar ook door hun vorm. Door het raam kun
je zien dat het nacht is. De titel Tijd
M.A.N. Chine staat duidelijk vermeld en is in drie woorden gesplitst waardoor
de titel het schilderij zelf niet verstoort. Onderaan de cover staat de naam
van de schrijfster. Ik vind het een schitterend schilderij en het is één van de
origineelste titels die ik ooit gezien heb. De cover krijgt van mij dan ook een
8.

Samenvatting:

V+M

Lisette:
De novelle in het boek ‘V+M’ is een mix van liefde, tienerjaren,
schoolschietpartijen en dat alles overgegoten met een vampierensaus. Het
verhaal wordt bloemrijk verteld, maar voelt ook tamelijk bizar aan.

Alexandra:
Anne en Manon (de ik-figuur) zijn twee middelbare scholieren die als
buitenbeentjes worden beschouwd, ze zijn geen modepopjes en lesbisch.

Tijdens
een avondje uit worden ze lastig gevallen door een paar jongens. Onverwacht
krijgen ze hulp van twee bloedmooie vrouwen, Velma en Elmire.

Jeanine:
Manon is net met haar zeer kerkelijke vader verhuisd naar Rotterdam. Ze ontmoet
op school Anne en zij vallen direct voor elkaar. De ouders van Manon weten
niets van deze relatie omdat ze dit ten strengste zouden veroordelen. Ze
besluiten op een avond samen stiekem naar een discotheek te gaan. Daar worden
ze echter lastig gevallen door de ex-vriend van Anne. Er komt hulp uit een
volledig onverwachte hoek: twee vrouwen redden hen. Het zijn echter niet zomaar
vrouwen, maar het blijken bovennatuurlijke wezens te zijn. Na deze ontmoeting
ziet de wereld van Anne en Manon er ineens geheel anders uit. Anne en Manon
gaan vanaf dat moment bizarre dingen meemaken en personen ontmoeten waarvan het
bestaan niet kenden.

FAUN MET EEN MISSIE

Lisette:
Het eerste korte verhaal ‘Faun met een missie’ gaat over een Faun, een
geitachtig wezen die door de rechter veroordeeld wordt om een kostbaar boek uit
de bibliotheek van Gent te halen. Deze missie verloopt niet zonder slag en
stoot. In de bibliotheek huizen namelijk geesten en spoken die in een heuse
burgeroorlog verwikkeld zijn, omdat beide hoewel synoniem voor elkaar, niet
gelijk zijn volgens de maatschappelijke regels in de geestenwereld.

Alexandra:
Meneer Andreas Nebo is een Faun, een mythisch wezen, een mens met
geiten/bokkenpoten. Als straf voor een klein akkefietje wordt hij naar de aarde
gestuurd om in de Bibliotheek van Gent (België) een bepaald boek te halen.
Onderwijl komt hij terecht in een oude ruzie tussen spoken, geesten en
schaduwwezens. Zal het hem lukken om binnen de gestelde tijd terug te zijn met
het gevraagde boek?

Jeanine:
Nebo, een faun van de wereld Mytho, is na een aanvaring met een Nimf
veroordeeld door de rechter tot een straf (een missie) die bestaat uit het
ophalen van een voorwerp uit onze wereld, via zogenaamde Poorten. Eenmaal in
onze wereld blijkt dat minder eenvoudig te zijn dan Nebo had vermoed.

DAAR WAAR ALLES MOGELIJK IS

Alexandra:
Het verhaal gaat over Saartje, Grote Lelijkerd en de “ik” figuur.

Door
boeken te lezen vindt Saartje de oplossing om van het pesten af te komen.

Jeanine:
Dit verhaal gaat over Saartje en een ik-personage. Saartje wordt gepest door de
Grote Lelijkerd. Samen met het ik-personage beleven ze via boeken avonturen en
doen daar de kennis op om de Grote Lelijkerd aan te pakken.

WWW.VERSEGEESTEN.BE

Lisette:
Denitra wordt in het vierde verhaal op school erg gepest door Laure en Aïsha.
Als er foto’s van haar op de wc via Instagram verspreid worden is voor Denitra
de maat vol. Ze gaat naar de website www.versegeesten.be en vraagt Björn de
beheerder van deze site om hulp. Als Laure en Aïsha plotseling verdwijnen
begint Denitra zich af te vragen of ze er goed aan heeft gedaan een totaal
onbekende zoveel te vertellen via het internet.

Alexandra:
Denitra Ferdinna wordt enorm gepest op school door Laure en Aïsha, die er niet
voor schuwen allerlei compromitterende foto’s van Denitra op Instagram te
zetten. Het dieptepunt is wel een foto van boven een wc-hokje waar Denitra zit. Wanneer Denitra op internet zoekt over
cyber-pesten komt ze op de site van Björn Lanquine, versegeesten.be. Ze
schrijft hem wat haar is overkomen en of hij wellicht een oplossing weet. Wanneer
daarna eerst Aïsha en even later ook Laure verdwijnen en de politie hen niet
kan vinden gaat ze twijfelen of ze er wel goed aan heeft gedaan om Björn alles
te vertellen. Wanneer ze in contact komt met de heer Ludwig von Niederburg,
Professor aan de Universiteit van Leipzig gaat alles in de een
stroomversnelling.

Wie
is deze Ludwig en wat heeft Björn te verbergen en wat heeft dit alles met de
geschiedenis van de familie van Denitra? Vinden ze Laure en Aïsha levend terug?

Jeanine:
Denitra wordt online gepest. Ze bekijkt dagelijks voordat ze naar school gaat
haar online accounts om zich voor te bereiden op wat er die dag komen gaat.
Deze dag is het cyberpesten zo erg dat het de druppel is voor haar en ze
besluit hulp te zoeken. Via Google onderzoekt ze haar mogelijkheden. Ze vindt:
‘versegeesten.be, de site voor wie pesters grondig wil aanpakken! Wij lossen
het op voor u!’. Ze besluit de contactpersoon te mailen en legt hem haar
problemen voor. Tot haar verbazing wordt er direct geantwoord en Denitra stort
haar hart uit. Ze krijgt de belofte dat het opgelost gaat worden. Dit loopt
echter volledig anders dan Denitra ooit had kunnen bedenken.

AX, DOCHTER VAN LIX

Alexandra:
In de ruimte is een rode planeet, genaamd Ban, waar het Enioth-volk leeft.

De
planeet heeft drie manen en drie zonnen.

Ax
is een meisje van 16 jaar dat in een kelder leeft waar ze nog nooit uit is
geweest. Haar enige contact is via het kelderraam met een meisje Pebl, met haar
huisdier Jinx, een achtpotige Litaanse bondarg. Gek genoeg kan Ax met Jinx
praten in haar hoofd.

Haar
moeder is opperpriesteres van Auxipulon, de Godheid van de planeet.

Nadat
haar moeder ontdekt dat Ax contact heeft met Pebl en Jinx, wordt Pebl
veroordeeld tot de brandstapel.

Jeanine:
Ax is geboren in Organ, de hoofdstad van het enioth-volk. Ze wordt door haar
moeder Lix, die hogepriesteres is, in
een cel verborgen gehouden. Ax kijkt altijd door de tralies naar de buitenwereld.
Buiten haar moeder kent ze Pebl, de enige enoith waar ze in haar zestienjarige
leven mee heeft gesproken. Af en toe neemt Pebl Jinx mee, een Litaanse bondarg.
Ax kan hem telepathisch verstaan en hij vertelt haar over de wereld die Ax niet
kan zien. Dankzij dit tweetal begint Ax in te zien dat haar situatie in de cel
onhoudbaar is en probeert ze te ontsnappen.

HET VERLEDEN CIRCUS VAN MENEER D.O.O.D.

Lisette: In het zesde verhaal ‘Het vergeten circus en
meneer D.O.O.D’ neemt de schrijfster ons
mee naar de dunne lijn tussen leven en dood op latere leeftijd.

Alexandra:
Gustaaf is dement en krijgt een hersenbloeding waardoor hij overlijdt. Tijdens
de ‘overgang’ komt hij in een grote circustent waar hij kennis maakt met de
heer Dante Orianus Oras Delmote (D.O.O.D.).

Als een van de trapezeartiesten valt openen zich
allerlei helkloven.

Gustaaf
ziet het aan en bedenkt dat zijn leven wellicht te verkiezen is boven moeten
leven in een van de hellevuren en springt op en rent terug naar de ingang.

Zal
hij het redden? Of is binnen ook echt binnen?

Jeanine:
Gustaaf komt na zijn dood terecht in het Verleden Circus. Het zit vol met
andere geesten. Als stervende kom je niet verder dan de voortenten van het
Verleden Circus en als je die eenmaal gepasseerd bent, is er geen terugkeer
meer mogelijk. Gustaaf heeft er vrede mee, hij is klaar voor de dood. Echter
komt hij er al snel achter dat dingen anders zijn dan ze op het eerste gezicht
lijken.

TIJD M.A.N.CHINE

Lisette:
Net als in Nanokanaries en olifantenhersenen sluit ze de verhalenbundel af met
het titelverhaal ‘Tijd M.A.N. Chine’ waarin Melvin vastzit in de tijd. Hij
vecht in de loopgraven tegen de Duitsers in WO I. Melvin is een soort van
onsterfelijk. Hij is al 500 jaar oud en keer op keer maakt hij dezelfde fout in
zijn leven waardoor hij niet definitief sterft.

Alexandra:
Melvin Albertus Negrovius is in Urk geboren in de 14e eeuw.

Hij
wordt verliefd op Rosaline, de dochter van een Magister, die tegen hun liefde
is.

Als
Rosaline in 1414 in een naburig dorp op de brandstapel gezet wordt Melvin
vervloekt de Magister Melvin. Hij leeft een tijd als monnik en doet tijdens de
eerste wereldoorlog dienst in het leger van de Fransen tegen de Duitsers. Veilig
voor de vloek?

Jeanine:
Het verhaal vindt plaats tijdens de WO I. Melvin is een Nederlander die aan het
westfront in Frankrijk met de Fransen
vecht tegen de Duitsers. Wat niemand weet, is dat Melvin vervloekt is.
Vervloekt op een manier dat hij de vele (vaak verborgen en verdorven) kanten
van de mensheid te zien krijgt.

Mening

Jeanine:
Het eerste dat mij opviel, was dat er geen inhoudsopgave is, waardoor je van te
voren niet weet welke en hoeveel verhalen er gaan komen.

V+M:

Alexandra: Wat er dan allemaal gebeurt? Een soort
Twilight-achtig verhaal met een aantal onverwachte wendingen en ook het einde
zag ik niet aankomen. Dit is wel een echt YA-verhaal voor de wat oudere jeugd,
waarbij vooral “pesten” en “anders zijn”
aan de orde komen.

Wat
mij erg stoorde is het feit dat het verhaal zich afspeelt in Rotterdam, met
echte Rotterdamse meiden, maar er zitten erg veel Vlaamse woorden en zinnen in.
Nu is Pen wel een Vlaamse, maar dan had ze het verhaal beter in Brussel of
Antwerpen plaats kunnen laten vinden.

Saskia:
Manon woont met haar streng gelovige vader in Rotterdam. Ze heeft een lesbische
relatie met haar klasgenote Anne. Tijdens een avondje stappen worden ze
aangerand door een groep jongens. Twee mysterieuze vrouwen, Velma en Elmire
schieten hen te hulp. Hierdoor raken Manon en Anne betrokken bij een conflict
tussen de bovennatuurlijke families van hun redders.

Door
de snelle plotwendingen zoals de plotselinge schietpartij op de school, krijgt
de novelle vaart. Af en toe zijn deze onverwachte wendingen erg
ongeloofwaardig. Zo vermoordt Elmire haar broer omdat ze hem verdenkt van
verraad. Deze verdenking komt zo plots, dat de moord niet logisch overkomt. Ook
haar tranen achteraf zijn onverklaarbaar. Waar huilt ze nu om? Het zogenaamde
verraad dat nog moet gebeuren? Dat ze hem vermoord heeft?

Het
taalgebruik is veelvuldig Vlaams. Zo gebruikt de schrijfster het woord ‘woonst’
in plaats van ‘huis’. Kelen worden overgebeten in plaats van opengebeten. Dit
werkt afleidend. Bij een verhaal dat zich afspeelt in Nederland verwacht je
Nederlands taalgebruik. Rotterdamse meisjes spreken Rotterdams en geen Vlaams.

Tevens
spreken de hoofdpersonen op een hoogdravende toon. ‘Bloed dat heeft onze vete
vergoten, en in nog meer bloed zal ik haar verdrinken’. Van de al eeuwenoude
Velma en Elmire is dat misschien nog te verwachten hoewel ze ook kunnen hacken
en duidelijk aangepast zijn aan deze tijd. Uit de monden van Anne en Manon
klinkt dit taalgebruik zeer onnatuurlijk. ‘En laat mijn ogen voor een laatste maal misschien zich verwonderen door
je aanblik’, is niet iets wat een tienermeisje zegt.

Jeanine:
Aan het begin van deze novelle staat een citaat uit de songtekst van een nummer
David Bowie / Jacques Brel: “My Death”. Dit pakte direct mijn aandacht. Immer
in september 2015, toen dit boek uitkwam, was David Bowie nog springlevend. Het
is apart dit nu te lezen aangezien David Bowie net overleden is. Het verhaal begint
met een redelijk spannende scène waarin Anne en Manon lastig worden gevallen
door twee jongens. Hun redding door twee vrouwelijke wezens is dermate apart,
dat je jezelf direct afvraagt, wie of wat zij zijn. Als Anne en Manon de
volgende dag weer op school zijn, verloopt in eerste instantie alles rustig en
normaal. Totdat de schrijfster bij het stuk in een gymzaal komt. Pen Stewart wist me aangenaam te verrassen met
de plotwending met Quinten Tarantino-achtige trekjes. Vooral door de
gedetailleerdheid is dit stuk uit het verhaal indrukwekkend. Wat ik een minpunt
vind bij dit verhaal is het volgende: Pen Stewart heeft gekozen voor Rotterdam,
maar ze weet dit gegeven niet overtuigend over te brengen. De schrijfster is
Vlaamse en ze gebruikt in het taalgebruik van de personages Vlaamse woorden,
geen Rotterdamse of Nederlandse, waardoor het niet geheel overtuigend overkomt,
het is te Vlaams. Ik noem als voorbeeld: “vanop de universiteit”. Het
voorzetsel vanop is in België standaardtaal, maar wordt dus niet in
Nederland/Rotterdam gebruikt. Jammer dat ze in dit geval niet voor een Vlaamse
grote stad heeft gekozen. Wat ik wel goed vond, is dat de school van Anne/Manon en de straat waar Manon woont, daadwerkelijk
bestaan. Mooi detail. Het verhaal is afgerond, maar laat een mogelijkheid open
voor een vervolg.

FAUN MET EEN MISSIE

Alexandra:
Dit verhaal gaat duidelijk over “samen werken”.

Jeanine:
Ik vond dit een grappig verhaal, er wordt ingegaan op het geestenrijk en het
verschil tussen geesten en spoken en Griekse mythologie. Het voelde echter om
één of andere reden niet af.

DAAR WAAR ALLES MOGELIJK IS

Lisette:
Het derde verhaal in deze bundel ‘Daar waar alles mogelijk is’ voelt als een
opmaat voor het volgende verhaal. Het is heel kort en het thema pesten wordt in
het volgende verhaal ‘www.versegeesten.be dieper behandeld.

Jeanine:
Ik heb dit heel korte verhaal twee keer gelezen, omdat mij niet direct
duidelijk was, wat er nou precies speelde. Bij het herlezen werd me dit (met
het einde in mijn hoofd) duidelijker en kon ik het verhaal waarderen.

WWW.VERSEGEESTEN.BE

Jeanine:
Ik vind dit een zeer mooi verhaal over het vinden van je lotsbestemming. Het is
echter jammer dat het zo plots is afgelopen. De snelle afronding komt het
verhaal niet ten goede. Het verhaal heeft namelijk zeer veel potentie en zou
zelfs de basis kunnen zijn voor een volledig boek.

AX, DOCHTER VAN LIX

Lisette:
Het vijfde verhaal ‘Ax, dochter van Lix’ behandelt het thema anders zijn. Ax is
van gemengde afkomst en wordt door haar moeder gevangengehouden, omdat in hun
wereld halfbloedjes niet getolereerd worden. In een setting van buitenaardse
wezens snijdt Pen Stewart het rassenprobleem en de expansiedrift van volkeren
aan.

Alexandra: Jinx komt bij Ax en wat er dan allemaal gebeurt
is nogal ongeloofwaardig, maar hé, dat is het hele verhaal over de planeet met
drie zonnen en drie manen al, dus het past wel in het verhaal.

De
moraal gaat mijns inziens over verdrukking en overwinning, maar of dat ook de
boodschap is, is mij niet volledig duidelijk.

Jeanine:
Ax is een meisje dat duidelijk is gemanipuleerd door haar moeder. Ze woont
zestien jaar in een cel en dat is haar niet in haar koude kleren gaan zitten.
Wat mij verbaasde aan dit verhaal is dat Ax zo snel de haat overneemt tegen de
darganen, terwijl ze daar een band mee heeft.

HET VERLEDEN CIRCUS VAN MENEER D.O.O.D.

Jeanine:
Het verhaal van Gustaaf is zeer verrassend, vooral het einde. Het is een kort,
bondig, compleet en boeiend verhaal.

TIJD M.A.N.CHINE

Lisette:
Het verhaal lijkt aan te willen geven dat de mensheid maar niet wil leren van
zijn eigen geschiedenis en daardoor steeds dezelfde fouten blijft maken,
waardoor er geen verbetering van de mensheid c.q. de wereld waarin we leven
mogelijk is.

Saskia:
Het titelverhaal is bijzonder mooi. Een eenzame ster aan het firmament van dit
boek. De spanningsboog is goed opgebouwd want je raakt steeds nieuwsgieriger
naar wat er speelt. En wanneer je uitvindt wat er met de 500-jarige Melvin aan
de hand is en waarom hij in de Eerste Wereldoorlog meevecht, voelt dat heel
natuurlijk aan. Ook de emoties van de hoofdpersoon zijn goed beschreven. Hij
lijdt zo vreselijk, je hebt het werkelijk met hem te doen. Het einde is dan
weer onverwacht en leidt tot een verrassend inzicht bij hemzelf en bij de
lezer.

Jeanine:
Dit laatste verhaal is zonder meer een juweeltje. Het is het meest interessante
en intrigerende verhaal uit de hele bundel en ik las met plezier dat de schrijfster
met dit verhaal het niveau van de verhalen uit ‘Nanokanaries en
olifantenhersenen’ weet te overtreffen. Het verhaal is boeiend, spannend,
gevoelig en het einde is briljant. Dit verhaal zal mij nog lang bij blijven.

Conclusie:

Lisette:
Na Nanokanaries en olifantenhersenen heeft Pen Stewart, schrijfster en
kunstenares, wederom een verhalenbundel geschreven met een novelle en zes
kortere verhalen.

Tijd
M.A.N. Chine’ is de opvolger van haar debuut ‘Nanokanaries en
olifantenhersenen’. Het taalgebruik is op sommige momenten net zo mooi en
bloemrijk als in haar debuut, maar in sommige verhalen zijn de personages en
het verhaal oppervlakkiger. Waar in haar debuut alle zeven verhalen boeiend
waren, zijn er in deze bundel meer verhalen die oppervlakkig aan doen, soms wat
kinderlijk, meer jonge Young Adult dan volwassen lezers als uitgangspunt lijkt
het bij twee van de verhalen en het beginverhaal was zelfs aan de bizarre kant.
Nu hoeft bizar niet slecht te zijn, maar het gaf een onprettig gevoel. Haar
kortste verhaal ‘Daar waar alles mogelijk is’ was voor mij het meest herkenbaar
en erg treffend geschreven. Tijd M.A.N. Chine is wat mij betreft het beste
verhaal van het boek. Op een fantasierijke manier weet Pen Stewart heel mooi
weer te geven hoe de mensheid in elkaar steekt. Haar aangename schrijfstijl
zorgt ervoor dat ook de mindere verhalen toch nog prettig te lezen zijn en het
verwerken van diverse actuele thema’s zoals pesten, internetgebruik,
schoolschietpartijen, de rassenkwestie maken het boek een waaraan je plezier
beleeft, maar dat je ook na laat denken. Al met al is Tijd M.A.N. Chine niet zo
sterk als haar debuut. De verhalen zijn meer met een vampierensausje overgoten
en dat doet voor mij meer afbreuk aan het verhaal, omdat dit genre mij niet
aanspreekt, maar om duidelijk te maken dat de huidige problemen eigenlijk
problemen van alle tijden zijn, is het wel goed gekozen, want wat beter dan een
vampier om meerdere tijdperken te beslaan. Als totaal beoordeel ik deze
verhalenbundel met 3*

Alexandra: 7 verhalen in deze bundel, 2 wat langer, de
andere korter.

In
haar vorige boek werden duidelijk maatschappelijke problemen aan de kaak
gesteld.

Ook
in dit boek zullen ze aan de kaak gesteld worden. Het was een leuk boek om te
lezen, het zou voor de oudere YA (16/17 jaar) zeker goed te lezen zijn.

Maar
het haalde niet het niveau van haar vorige boek.

Veelal
heb ik niet kunnen achterhalen wat de maatschappelijke onderwerpen zijn die Pen
Stewart wil aankaarten.

Als
YA-boek prima, voor volwassenen is het vaak iets te simpel.

3***

Saskia:
Matige verhalenbundel met tof titelverhaal. Het Vlaams dat af en toe opduikt in
de overige zes verhalen is niet storend. Helaas komen ook hier de
beweegredenen die de hoofdpersoon tot
actie aanzetten uit de lucht vallen. Zo is hoofdpersoon Nebo uit het eerste
verhaal een ‘pestkop’ die zonder duidelijke redenen plotseling tot ”inzicht” komt en vredesbemiddelaar wordt
tussen twee strijdende partijen. Ook de andere verhalen kennen zulke
slordigheidjes. Zoals de manen in verhaal vier die eerst Axen en daarna Axchon
genoemd worden. De magie van de verhalen raken hierdoor jammer genoeg verloren.
Al met al is het jammer dat de novelle en de overige verhalen niet hetzelfde
niveau en dezelfde goede uitwerking kennen als het titelverhaal, dat met kop en
schouders boven de rest uitsteekt. Pen Stewart won in 2013 de Feniksprijs met
haar verhaal “Nanokanaries en Olifantenhersenen”. Nu heeft zij haar tweede boek getiteld ‘Tijd M.A.N. Chine’ gelanceerd. Dat
zal zeker en vast geen prijs winnen. De verhalenbundel bestaat uit een novelle
genaamd ‘V&M’ en zes korte verhalen. De kwaliteit is zeer wisselend. De
novelle kent flink veel vaart maar komt
ongeloofwaardig over. De verhalen kennen hetzelfde euvel. Alleen het verhaal
Tijd M.A.N. Chine steekt hier bovenuit. Noem het rustig een tof titelverhaal. 2
Sterren.

Jeanine:
Pen Stewart weet net als in haar vorige verhalenbundel ‘Nanokanaries en
olifantenhersenen’ wederom maatschappelijke problemen bespreekbaar te maken.
Aan bod komen onder andere thema’s als: homoseksualiteit, discriminatie,
cyberpesten, en eenzaamheid. In elk verhaal komt één of meerdere van deze en
andere maatschappelijke en actuele thema’s
terug. De verhalen zijn wederom stuk voor stuk origineel. Ook de bovennatuurlijke wezens zijn
intrigerend. Zoals de sucambi, een hybride ras, ontstaan uit relaties tussen
vampiermannen en succubusvrouwen. Verder zijn er zielenverslinders, Nimfen,
Faunen, geesten, spoken, een volk genaamd Eniots en Litaanse bondargen. Helaas
haalt dit boek ‘Tijd M.A.N. Chine’ het qua niveau niet bij haar vorige
verhalenbundel. Deze verhalen zijn minder pakkend en naar mijn gevoel minder
goed uitgewerkt dan in haar vorige verhalenbundel. Enkele verhalen lijken nu
meer gericht op de doelgroep YA, met name het verhaal V+M en WWW.VERSEGEESTEN.BE.
‘Nanokanaries en olifantenhersenen’ was verrassender, diepzinniger en
indringender.

Het
laatste verhaal Tijd M.A.N. Chine, tevens de titel van dit boek, is dan weer
van dezelfde buitengewone klasse, zoals
haar gehele vorige verhalenbundel was. Ik kijk erg uit naar haar volgende
bundel en hoop dat het dan weer meer van
dit soort juweeltjes bevat.

Tijd
M.A.N. Chine krijgt van mij 3,5 sterren.

Alexandra:
3 sterren

Saskia:
2 sterren

Lisette:
3 sterren

Jeanine:
3,5 sterren

Gemiddeld:
2,9 sterren.