‘Spookvloot’ – P.W. Singer & August Cole

13 december 2015

Genre: Fictie, thriller, oorlog

Uitgever: Karakter

ISBN: 978 90 452 0922 7

Uitvoering: Paperback

Aantal pagina’s: 472

Uitgave: 6 oktober 2015

Spookvloot heb ik ( Lisette) samen met Jeanine mogen
gelezen namens De Perfecte Buren en met dank aan Karakter uitgevers voor het
beschikbaar stellen van de leesexemplaren.

De
cover

Jeanine; De titel is zeer nadrukkelijk
aanwezig in een donker lettertype dat bij de titel past. Wat verder opvalt, is
dat men ervoor gekozen heeft, om de Engelstalige titel erbij te vermelden, dit
zie je niet vaak. Op de groen/grijze achtergrond zie je een marineschip waar
twee helikopters overheen vliegen. Het
grootste gedeelte van de cover bestaat uit een wolkendek boven het schip.
Onderaan in het midden zie je een man met een pistool lopen op een kade. Over
de gehele cover heen zie je vaag wat aandoet als een programmeertaal, dit is
erg mooi gedaan. Ik geef de cover een 7.

Lisette; De cover is in een zeegroen met
witkleurstelling uitgevoerd. De titel staat in mooie zwarte letters fraai
centraal. De letters zijn eigenlijk mooi verweven met de achtergrond, omdat het
patroon van witte stukken van de cover, ook mooi doorgaat in de letters. Verder
staan er een vermoedelijke guerrillastrijder, een marineschip, drones, en een
helikopter op met gecodeerde tekst over de hele cover. Het is een cover die
perfect past bij de inhoud. Wat mij betreft krijgt de cover een 9.

Het
verhaal

Lisette; 2026, de wereld is veranderd. In
China is een nieuwe macht ontstaan, het Directoraat. Zij willen China in ere
herstellen en weer de grootste macht op Aarde maken. Om dit te bewerkstelligen
is het nodig om Amerika vleugellam te maken en dat kan in deze nieuwe
technologische tijd gebeuren door het vernietigen van een enkele
communicatiesatelliet. Nadat het Directoraat hierin geslaagd is, vallen ze
Amerika aan via zee, lucht en land. Tijdens deze aanval lukt het
Kapitein-luitenant-ter-zee Jamie Simmons te ontsnappen uit de killzone. Als
beloning daarvoor wordt hij commandant van een van de oude marineschepen, die
inmiddels verbannen was naar de zogenaamde Spookvloot. Een onderdeel van de
marine met allemaal afgedankte schepen, die in geval van hoogste nood alsnog
ingezet kunnen worden. Zijn opdracht wordt om zijn schip oorlog klaar te maken
met behulp van een gemixte crew van nieuwe mariniers en oud-mariniers. Onder de
oud-mariniers die ingedeeld zijn op zijn schip zit ook zijn vader, Mike
Simmons. Mike en Jamie zijn al jaren gebrouilleerd, omdat Mike de marine boven
zijn gezin stelde. Nu Jamie zijn commandant wordt en als orders heeft om het
schip klaar te stomen voor een tegenaanval op het Directoraat worden vader en
zoon gedwongen om samen te werken in het belang van Amerika. Kan Amerika de
slag winnen in een totaal nieuwe soort oorlog?

Jeanine; Het is het jaar 2026 en China zoals wij dat nu kennen bestaat
niet meer. Er is de nieuw regime aan de macht gekomen “Het Directoraat” en
China is daardoor nu een grootmacht geworden.
Na een belangrijke vondst in de Marianentrog, die bepalend is voor zowel
China als de gehele wereldeconomie, neemt China neemt het besluit om De
Verenigden Staten voor eens en altijd uit te schakelen voor hun eigen
veiligheid en stabiliteit. Winst betekent voor China de kans om op een nieuwe
manier na te denken over hun toekomst, waarin ze hun eigen koers kunnen
bepalen. Door een combinatie van een hackaanval en het vernietigen van alle
Amerikaanse communicatiesatellieten wordt de VS uitgeschakeld. Met behulp van
drones en grondtroepen worden Amerikaanse grondgebieden in de Pacific bezet,
waaronder Hawaï. Het schip De Coronado met kapitein Simmons aan boord, weet
Pearl Harbor te ontsnappen en zet koers naar de VS.

Eenmaal terug in de VS blijkt dat de Amerikanen, willen ze deze oorlog
winnen, gebruik zullen moeten maken van oude technieken en schepen. Er bestaat
een zogenaamde “Spookvloot”. Bestond deze vloot vroeger nog uit roestbakken,
rijp voor de sloop, nu liggen er ook veel schepen die nog jaren mee hadden
gekund maar bijvoorbeeld te duur waren geworden om in productie te nemen. Het
is een soort verzekeringspolis voor de marine en blijkt nu zeer waardevol te
zijn in deze oorlog en de VS besluit met deze vloot China aan te pakken. Op
Hawaï zelf gaan de achtergebleven ontsnapte militairen een guerrillastrijd aan
met de Chinese bezetters.

Redenering

Lisette; Het boek was moeilijk inkomen. Las
erg traag, omdat er heel veel technische taal gebezigd wordt. De 436 notaties
die achterin het boek staan en 24 pagina’s omslaat, geven een heel goede indruk
van de goede onderbouwing van het verhaal, maar zorgen er tevens voor dat de
vaart behoorlijk uit het lezen gehaald wordt. Met name in de eerste twee delen
van het boek, maar tot het einde blijft het op sommige momenten erg technisch
met beschrijvingen van de ingezette schepen, vliegtuigen, drones en wapens.

Jeanine; Het is op zich interessant om te
lezen, maar dit is niet wat je wilt lezen in een thriller. Deze stukken lezen
alsof je een encyclopedie raadpleegt.

Lisette; Het boek zelf is goed opgebouwd.

Jeanine; Het boek bestaat uit 4 delen, elk
deel wordt voorafgegaan door een citaat uit het boek: Sun Tzu, de kunst van het
oorlogsvoeren. De Chinezen gebruiken de citaten van Sun Tzu ook regelmatig in
dit boek.

Lisette; De citaten geven goed aan waar het
deel in de kern overgaat. Het eerste deel gaat over de voorbereiding en de
periode voorafgaand aan de aanval en wordt begeleid met het citaat van Sun Tzu
uit the Art of War “Je kunt een hele tijd
oorlog voeren of je kunt je land weerbaar maken. Je kunt niet beide tegelijk
doen”. Dit citaat vormt duidelijk de basis voor het boek.

Jeanine; Wat verder direct opvalt is dat de hoofdstukken niet genummerd
zijn, maar worden weergegeven met plaatsaanduidingen, zoals: 10.590 meter onder
de zeespiegel, Marianentrog, Grote Oceaan of Ka’en Point State Park Beach,
North Shore, Speciale Administratieve zone Hawaï.

Lisette; Het geeft de extra dimensie dat je
als het lezer het idee krijgt mee over de wereld te gaan, maar het geeft ook
heel veel hapsnap informatie waardoor het behoorlijk puzzelen is hoe het
verhaal zich zal gaan ontvouwen en wat de rol van de vele personages is die
opgevoerd worden.

Jeanine; Het verhaal kreeg hierdoor niet echt vaart. Het proloog had
echter direct mijn aandacht te pakken, het liet me even sprakeloos. Het is kort
maar oh zo veel zeggend. Helaas was dit ook een van de weinige echte spannende
momenten in het boek, naast de spannende scènes tijdens de guerrillastrijd op Hawaï
en één specifieke, macabere, ondervraging van een spion.

Lisette; De auteurs laten in deel 2 wel zien
dat ze heel goed een grimmige sfeer op papier kunnen zetten en tot leven laten
komen.

“Simmons keek net in de richting van de
communicatiepost, toen hevig kanonvuur de aluminiumromp van het schip
doorboorde en de matroos die de post bemande verbrijzelde. Vonken en bloed
vermengden zich ogenblikkelijk” om kort daarop op dezelfde pagina gevolgd
te worden door “Ook Simmons wierp zich
tegen de grond en sloeg zijn handen over zijn hoofd terwijl overal om hem heen
staalsplinters neer regenden. Toen Simmons zijn ogen weer opendeed, zag hij
Kapitein-ter-zee Riley naast hem op de grond zitten, met zijn rug tegen de
zwaar beschadigde kapiteinsstoel. Zijn overhemd zat het onder het bloed,
terwijl zich op de vloer om hem heen al een plas had gevormd” en om de
gruwelijkheid te verduidelijken gaan zij op nog steeds dezelfde bladzijde
verder met “Riley probeerde zich,
steunend op zijn ellebogen, omhoog te werken, maar gleed terug. Simmons
knielde bij hem neer en rukte het overhemd van de commandant open, maar wist
vervolgens niet waar hij moest beginnen of wat te doen, want de borst was één
bloederige massa, terwijl Rileys hart met elke slag meer levensvocht op het grijze
stalen dek dumpte”. Kortom de waanzin van een oorlog in een pagina treffend
omschreven.

Jeanine; Het verhaal loopt vanaf deel 3 soepeler, er is minder uitleg
en er wordt meer aandacht geschonken aan thrillerelementen. Vooral het stukje
als de Chinezen een tegenstander een zogenoemde “breininterface” laten
ondergaan, was behoorlijk indrukwekkend. Een scène die ik zelf niet gauw zal
vergeten.

Lisette; Uiteindelijk heeft het verhaal toch
een mooi sluitende cirkel beschreven en als lezer mag je blij zijn dat het
voorwoord “Het hier vertelde verhaal is
geïnspireerd door de trends en technologieën zoals die in de huidige wereld
bestaan. Maar uiteindelijk is het fictie en geen voorspelling” duidelijk
aangeeft dat het fictie betreft, want het boek is behoorlijk echt aanvoelend en
op sommige stukken angstaanjagend reëel.

Conclusie

Jeanine; Vanwege de vele feiten en beschrijvingen, die de vaart uit de
thriller halen, krijgt het boek van mij maar 3 sterren. Ik vond het thriller op
zich goed, maar er had veel meer vaart in het gehele verhaal gemogen. Wat
mogelijk was geweest als de schrijvers minder nadruk op de beschrijvingen van
feiten hadden gelegd.

Lisette; Spookvloot is een goed in elkaar stekend boek, maar leest erg
traag door de vele technische details. Deze zijn echter wel goed onderbouwd en
geven het verhaal een hoog realiteitsgevoel. Er worden heel veel personages
opgevoerd, en het ontbreken van een personenlijst is aan de ene kant een zegen,
omdat het anders nog trager zou lezen, maar aan de andere kant een gemis. Het
verhaal zou wat makkelijker te volgen zijn als je aan de hand van een
personenlijst de personages sneller zou kunnen plaatsen. Als filmscript zou het
echter niet misstaan. De schrijvers weten een heel realistisch boek neer te
zetten dat bij tijd en wijle angstaanjagend aanvoelt. Zeker met de huidige
ontwikkelingen in de wereld op gebied van technologie, maar ook van haat zaaien.
Op basis van het verhaal zou ik vier sterren geven, maar de grote hoeveelheid
aan technologische termen zorgt ervoor dat ik het boek uiteindelijk 3.5 ster
geef.

Tot slot

Jeanine; Dan tenslotte het volgende: het heden heeft nu al de toekomst
ingehaald. In het boek schaft het Directoraat in China officieel het
eenkindpolitiek af. Echter na uitgave van dit boek in Nederland (begin oktober)
is dit reeds echt gebeurd: op 29 oktober 2015 heeft China het eenkindpolitiek
officieel afgeschaft. Bron: http://news.xinhuanet.com/politics/2015-10/29/c_1116983078.htm

Jeanine & Lisette – Recensenten De Perfecte Buren