‘Ik ben er’ – Clélie Avit
Genre: Roman
Uitgever: Xander Uitgevers
ISBN: 9789401604543
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 264
Uitgave: oktober 2015
Dank aan Xander Uitgevers voor het beschikbaar stellen van dit prachtige boek.
Dank aan Xander Uitgevers voor het beschikbaar stellen van dit prachtige boek.
Sinds zeven maanden voelt Elsa niets meer: geen
kou, geen honger, geen pijn en vooral geen angst. Ze is in coma. Thibault wordt
gekweld door verdriet en woede, sinds de dag dat zijn broertje een auto-ongeluk
veroorzaakte waarbij twee jonge meisjes omkwamen. Als hij – geteisterd door
slaaptekort – de verkeerde ziekenhuiskamer binnenloopt, ziet hij Elsa roerloos
in haar bed en besluit tegen haar te praten. Ze praat niet terug, maar hij weet
zeker dat ze hem hoort. Terwijl de doktoren, vrienden en familie hun hoop voor
Elsa’s herstel verliezen, groeit in Thibault juist de overtuiging dat ze voor
elkaar bestemd zijn. ‘Ik ben er’ is een hartverscheurend liefdesverhaal.
kou, geen honger, geen pijn en vooral geen angst. Ze is in coma. Thibault wordt
gekweld door verdriet en woede, sinds de dag dat zijn broertje een auto-ongeluk
veroorzaakte waarbij twee jonge meisjes omkwamen. Als hij – geteisterd door
slaaptekort – de verkeerde ziekenhuiskamer binnenloopt, ziet hij Elsa roerloos
in haar bed en besluit tegen haar te praten. Ze praat niet terug, maar hij weet
zeker dat ze hem hoort. Terwijl de doktoren, vrienden en familie hun hoop voor
Elsa’s herstel verliezen, groeit in Thibault juist de overtuiging dat ze voor
elkaar bestemd zijn. ‘Ik ben er’ is een hartverscheurend liefdesverhaal.
Heel toevallig en vol
frustratie loopt Thibault tijdens het bezoekuur aan zijn broer de verkeerde
ziekenhuiskamer binnen. Hij is woedend op zijn broer die een dodelijk ongeluk
veroorzaakt heeft en hem daardoor niet onder ogen kan komen. Hij loopt,
oververmoeid, een verkeerde kamer binnen en ziet daar in een oase van rust een jonge
vrouw liggen, helemaal alleen. Thibault heeft al snel in de gaten dat de vrouw
in coma ligt en Elsa heet. Op de een of andere manier voelt hij meteen een band
met haar, ook al komt er van haar kant geen enkele reactie. Thibault begint
tegen haar te praten en gaandeweg ontwikkelt hij het gevoel dat deze situatie
niet is wat hij lijkt te zijn. Zijn instinct zegt hem dat ze hem wel degelijk
hoort. En daarom verruimt hij zijn contact naar haar toe. In gesprek maar ook
in het zoeken naar contact, vol respect en hoop maar niet wetende waarmee hij
bezig is. Daarbij kan hij de vlinders in zijn buik ook niet ontkennen en
verklaart zich haast voor gek. Waar is hij mee bezig? Elsa ligt in coma!
Wat
niemand weet is dat Elsa echter wel alles hoort, ze kan het alleen niet laten
merken. Ze kijkt enorm uit naar de bezoekjes van Thibault en hij wordt als het
ware haar baken, dé reden om verder te willen, om weer wakker te worden. Totdat
daar het moment komt dat de medische staf aangeeft dat de situatie van Elsa
geen uitzicht op verbetering biedt en dat het tijd wordt voor de familie om
beslissingen te gaan nemen. Maar Elsa doet juist niets anders dan vechten,
gevoed door de aanwezigheid van Thibault voelt ze zich gesterkt en raakt steeds
meer in verzet tegen het aankomende oordeel van haar behandelend arts en
familie. Maar hoe doe je dat als je niet kunt praten, kunt bewegen of wat dan
ook?
frustratie loopt Thibault tijdens het bezoekuur aan zijn broer de verkeerde
ziekenhuiskamer binnen. Hij is woedend op zijn broer die een dodelijk ongeluk
veroorzaakt heeft en hem daardoor niet onder ogen kan komen. Hij loopt,
oververmoeid, een verkeerde kamer binnen en ziet daar in een oase van rust een jonge
vrouw liggen, helemaal alleen. Thibault heeft al snel in de gaten dat de vrouw
in coma ligt en Elsa heet. Op de een of andere manier voelt hij meteen een band
met haar, ook al komt er van haar kant geen enkele reactie. Thibault begint
tegen haar te praten en gaandeweg ontwikkelt hij het gevoel dat deze situatie
niet is wat hij lijkt te zijn. Zijn instinct zegt hem dat ze hem wel degelijk
hoort. En daarom verruimt hij zijn contact naar haar toe. In gesprek maar ook
in het zoeken naar contact, vol respect en hoop maar niet wetende waarmee hij
bezig is. Daarbij kan hij de vlinders in zijn buik ook niet ontkennen en
verklaart zich haast voor gek. Waar is hij mee bezig? Elsa ligt in coma!
Wat
niemand weet is dat Elsa echter wel alles hoort, ze kan het alleen niet laten
merken. Ze kijkt enorm uit naar de bezoekjes van Thibault en hij wordt als het
ware haar baken, dé reden om verder te willen, om weer wakker te worden. Totdat
daar het moment komt dat de medische staf aangeeft dat de situatie van Elsa
geen uitzicht op verbetering biedt en dat het tijd wordt voor de familie om
beslissingen te gaan nemen. Maar Elsa doet juist niets anders dan vechten,
gevoed door de aanwezigheid van Thibault voelt ze zich gesterkt en raakt steeds
meer in verzet tegen het aankomende oordeel van haar behandelend arts en
familie. Maar hoe doe je dat als je niet kunt praten, kunt bewegen of wat dan
ook?
Het verhaal ‘Ik ben er’ is
hartverscheurend en totaal vernieuwend. Juist door het perspectief vanuit een
comateuze patiënt krijgt het verhaal een ongekende verdieping qua emotie. De
hoofdstukken zijn kort en gaan om en om van Thibault naar Elsa. Ze lopen mooi
samen op en vullen elkaar naadloos aan. Hoe zou het dit stel vergaan als er
geen sprake zou zijn van deze ongewone situatie? Je vraagt het je continu af. De
spetters zouden er vanaf vliegen is zo het gevoel, een ongekend liefdesverhaal
geschikt voor het filmdoek. Het respect en de integriteit waarmee Thibault met Elsa omgaat doet de tranen in je ogen springen. Het is zo mooi en zo oprecht! Want de situatie kent geen enkele garantie, geen toekomst, geen indicaties op wat dan ook.
hartverscheurend en totaal vernieuwend. Juist door het perspectief vanuit een
comateuze patiënt krijgt het verhaal een ongekende verdieping qua emotie. De
hoofdstukken zijn kort en gaan om en om van Thibault naar Elsa. Ze lopen mooi
samen op en vullen elkaar naadloos aan. Hoe zou het dit stel vergaan als er
geen sprake zou zijn van deze ongewone situatie? Je vraagt het je continu af. De
spetters zouden er vanaf vliegen is zo het gevoel, een ongekend liefdesverhaal
geschikt voor het filmdoek. Het respect en de integriteit waarmee Thibault met Elsa omgaat doet de tranen in je ogen springen. Het is zo mooi en zo oprecht! Want de situatie kent geen enkele garantie, geen toekomst, geen indicaties op wat dan ook.
Je leert beiden steeds beter
kennen en de sympathie voor de gehele situatie met behorende onmacht groeit. Voor
Thibault door zijn woorden, het uiten van zijn woede naar zijn broer in
combinatie met de zorg voor Elsa. Voor haar vanwege haar gedachten, het wakker
willen worden en het willen zien van de persoon die haar zo intrigeert. Het
verhaal kent een prachtige balans omdat het vanuit twee perspectieven wordt
gebracht. Het is kort maar uitermate krachtig en is bijzonder indrukwekkend. Het
kruipt onder je huid, je doet je ogen dicht en verplaatst je in de situatie
zoals ie zich daar afspeelt in die stille ziekenhuiskamer.
kennen en de sympathie voor de gehele situatie met behorende onmacht groeit. Voor
Thibault door zijn woorden, het uiten van zijn woede naar zijn broer in
combinatie met de zorg voor Elsa. Voor haar vanwege haar gedachten, het wakker
willen worden en het willen zien van de persoon die haar zo intrigeert. Het
verhaal kent een prachtige balans omdat het vanuit twee perspectieven wordt
gebracht. Het is kort maar uitermate krachtig en is bijzonder indrukwekkend. Het
kruipt onder je huid, je doet je ogen dicht en verplaatst je in de situatie
zoals ie zich daar afspeelt in die stille ziekenhuiskamer.
De schrijfstijl van Avit is in
al haar eenvoud een sterk punt in dit boek. Het leest prettig, inlevend en je
hebt geen andere keuze dan het aaneengesloten uit te lezen. Het verhaal laat je
gewoon niet los, daarbij is het geen dik boek. Je kunt je de situatie zo goed
voorstellen dat je je toeschouwer voelt aan de zijde van het bed van Elsa en je
voelt de verscheurende gevoelens van Thibault. Het is prachtig beschreven! Na
maandenlange coma is een dergelijke situatie vaak uitzichtloos en het is nu ook
maar de vraag hoe en wat er van Elsa gaat worden. Doordat Thibault zich
volledig voor haar openstelt en alles met haar deelt is hij zich niet bewust
van de uitwerking die dat op haar heeft. Maar ja, hoe kan hij dat ook weten?
Wat hij wel weet is dat zijn gevoelens voor Elsa, hoe vreemd ook, echt en
oprecht zijn. En als hij één wens vervuld mag zien is dat Elsa uit haar coma zal
ontwaken voordat de familie besluit de beademing stop te zetten.
al haar eenvoud een sterk punt in dit boek. Het leest prettig, inlevend en je
hebt geen andere keuze dan het aaneengesloten uit te lezen. Het verhaal laat je
gewoon niet los, daarbij is het geen dik boek. Je kunt je de situatie zo goed
voorstellen dat je je toeschouwer voelt aan de zijde van het bed van Elsa en je
voelt de verscheurende gevoelens van Thibault. Het is prachtig beschreven! Na
maandenlange coma is een dergelijke situatie vaak uitzichtloos en het is nu ook
maar de vraag hoe en wat er van Elsa gaat worden. Doordat Thibault zich
volledig voor haar openstelt en alles met haar deelt is hij zich niet bewust
van de uitwerking die dat op haar heeft. Maar ja, hoe kan hij dat ook weten?
Wat hij wel weet is dat zijn gevoelens voor Elsa, hoe vreemd ook, echt en
oprecht zijn. En als hij één wens vervuld mag zien is dat Elsa uit haar coma zal
ontwaken voordat de familie besluit de beademing stop te zetten.
‘Ik ben er’ is een subliem
gekozen titel voor een alleszeggende situatie. Het verhaal is kort maar precies
goed. Niets is teveel, niets is te weinig gezegd. Het einde is erg emotioneel
en onverwacht. Omdat het verhaal totaal onvoorspelbaar is en het feit dat
iedereen dit kan overkomen, zowel de situatie waarmee Thibault te maken krijgt
met zijn broer, als dat van Elsa maakt het zo menselijk en echt, dat het je bij
de strot grijpt om vervolgens voorlopig niet meer los te laten. En precies dát
maakt een boek zo speciaal! Kijk ook maar eens heel goed naar de cover, ogenschijnlijk heel eenvoudig, maar ook deze is waanzinnig goed gekozen. Het gaat om de details!
gekozen titel voor een alleszeggende situatie. Het verhaal is kort maar precies
goed. Niets is teveel, niets is te weinig gezegd. Het einde is erg emotioneel
en onverwacht. Omdat het verhaal totaal onvoorspelbaar is en het feit dat
iedereen dit kan overkomen, zowel de situatie waarmee Thibault te maken krijgt
met zijn broer, als dat van Elsa maakt het zo menselijk en echt, dat het je bij
de strot grijpt om vervolgens voorlopig niet meer los te laten. En precies dát
maakt een boek zo speciaal! Kijk ook maar eens heel goed naar de cover, ogenschijnlijk heel eenvoudig, maar ook deze is waanzinnig goed gekozen. Het gaat om de details!
5 volle sterren
Patrice – Team De Perfecte
Buren
Buren
