Achter de Geraniums – Anne West
Uitgever; Droomvallei
ISBN; 978-94-91886-26-3
Uitvoering; paperback
Aantal pagina’s; 196
Uitgave; oktober
2015
2015
Het is een vrolijke cover wat de kleurtjes betreft. Er
staat een jonge vrouw op die wat kritisch om zich heen kijkt naar de attributen
die om haar heen zweven. Dit zijn twee tassen, 5 geraniums en daartussen zweven
pillen. De titel staat in fel oranje bovenaan en de naam van de schrijfster
staat in dezelfde kleur onderaan. Het boekje ziet eruit als een soort
informatieve dikke folder met de slappe kaft en omdat het best dun is en ook
een beetje tussen formaat. Ik geeft de cover toch een ruime voldoende omdat
alles ervan in het boek terug komt, een 7.
staat een jonge vrouw op die wat kritisch om zich heen kijkt naar de attributen
die om haar heen zweven. Dit zijn twee tassen, 5 geraniums en daartussen zweven
pillen. De titel staat in fel oranje bovenaan en de naam van de schrijfster
staat in dezelfde kleur onderaan. Het boekje ziet eruit als een soort
informatieve dikke folder met de slappe kaft en omdat het best dun is en ook
een beetje tussen formaat. Ik geeft de cover toch een ruime voldoende omdat
alles ervan in het boek terug komt, een 7.
Ik ben niet zo van het genre chicklits, maar toen ik de
aanbod kreeg van Uitgeverij De Droomvallei om dit boek te lezen en een recensie
te maken en zag dat het over iemand ging die een chronische ziekte krijgt, was
ik wel geïnteresseerd. Deze schrijfster kende ik nog niet, maar ze heeft al
meerdere boeken geschreven. Op de achterkant staat een stukje over haar: Anne West
is de schrijversnaam van Annemieke van de Westelaken. Ze debuteerde met het
boek De Aardmagiër, het eerste deel van de serie ‘De macht van het zwaard’. Ze
won daarmee de Jonge Jury Debutantenprijs 2006.
aanbod kreeg van Uitgeverij De Droomvallei om dit boek te lezen en een recensie
te maken en zag dat het over iemand ging die een chronische ziekte krijgt, was
ik wel geïnteresseerd. Deze schrijfster kende ik nog niet, maar ze heeft al
meerdere boeken geschreven. Op de achterkant staat een stukje over haar: Anne West
is de schrijversnaam van Annemieke van de Westelaken. Ze debuteerde met het
boek De Aardmagiër, het eerste deel van de serie ‘De macht van het zwaard’. Ze
won daarmee de Jonge Jury Debutantenprijs 2006.
Met het verhaal ‘Achter de geraniums’ haalde Anne West
de 3e prijs bij een schrijfwedstrijd De Pen als lotgenoot 2010.
de 3e prijs bij een schrijfwedstrijd De Pen als lotgenoot 2010.
Het verhaal begint met een soort afscheidsbrief aan een
zekere Michael. Dat is best heftig en het geeft je de zin om door te lezen. Fay
is een jonge vrolijke vrouw van 32 met een leuke baan als verzorgende in een
verpleeghuis. Als er reuma bij haar geconstateerd wordt probeert ze in eerste
instantie net te doen alsof er niks veranderd is. Ze slikt trouw de pillen die
haar van de pijn en stijfheid af zouden moeten helpen en bikkelt door. Tot op
een dag een collega een opmerking maakt dat het allemaal niet zo lekker gaat
met Fay. Ze geeft haar een document waar een interne vacature op staat voor
praktijkopleider. Fay schrikt en dacht dat ze haar reuma goed verborgen had
weten te houden. Als ze door een patiënte wordt meegevraagd op een bootreisje
komt ze in een situatie terecht die haar tot ernstig nadenken zet.
zekere Michael. Dat is best heftig en het geeft je de zin om door te lezen. Fay
is een jonge vrolijke vrouw van 32 met een leuke baan als verzorgende in een
verpleeghuis. Als er reuma bij haar geconstateerd wordt probeert ze in eerste
instantie net te doen alsof er niks veranderd is. Ze slikt trouw de pillen die
haar van de pijn en stijfheid af zouden moeten helpen en bikkelt door. Tot op
een dag een collega een opmerking maakt dat het allemaal niet zo lekker gaat
met Fay. Ze geeft haar een document waar een interne vacature op staat voor
praktijkopleider. Fay schrikt en dacht dat ze haar reuma goed verborgen had
weten te houden. Als ze door een patiënte wordt meegevraagd op een bootreisje
komt ze in een situatie terecht die haar tot ernstig nadenken zet.
Dat gaat ze vervolgens doen in een klein pensionnetje
in Limburg. Lekker rustig en ver van huis. Ze komt daar een vriend tegen die in
een rolstoel zit door een spierziekte. Hij noemt een chronische ziekte een PA
en spreekt dat uit in het Engels alsof het een interessant beroep is maar de
uitleg is Permanent Aangetast. Fay ziet haar wereld veranderen en weet niet
goed hoe ze weer vat kan krijgen op alles. Gelukkig heeft ze twee goede
vriendinnen, Nina en Lynn, die haar steunen. Zij hebben totaal verschillende
karakters, Nina heeft een uitbundige leef het leven kant en Lynn is meer de
verstandige, bedachtzame kijk uit voor uitspattingen kant. Ook heeft ze een
aardige buurman waarmee ze Star Trek films kijkt. De ontknoping van het verhaal zag ik al aankomen maar
is niet echt het belangrijkste. Het gaat meer over de reacties van de omgeving
van Fay en hoe ze haar eigen problemen oplost.
in Limburg. Lekker rustig en ver van huis. Ze komt daar een vriend tegen die in
een rolstoel zit door een spierziekte. Hij noemt een chronische ziekte een PA
en spreekt dat uit in het Engels alsof het een interessant beroep is maar de
uitleg is Permanent Aangetast. Fay ziet haar wereld veranderen en weet niet
goed hoe ze weer vat kan krijgen op alles. Gelukkig heeft ze twee goede
vriendinnen, Nina en Lynn, die haar steunen. Zij hebben totaal verschillende
karakters, Nina heeft een uitbundige leef het leven kant en Lynn is meer de
verstandige, bedachtzame kijk uit voor uitspattingen kant. Ook heeft ze een
aardige buurman waarmee ze Star Trek films kijkt. De ontknoping van het verhaal zag ik al aankomen maar
is niet echt het belangrijkste. Het gaat meer over de reacties van de omgeving
van Fay en hoe ze haar eigen problemen oplost.
Dit boek is eigenlijk voor alle mensen (vrouwen is de
doelgroep) die een chronische ziekte krijgen. De onmacht en de eventuele
oplossingen zijn soms leuk en soms somber beschreven. Dat de schrijfster zelf
reuma heeft geeft je een duidelijk beeld over hoe om te gaan met zo’n ziekte.
De schrijfstijl vond ik een beetje simpel af en toe.
doelgroep) die een chronische ziekte krijgen. De onmacht en de eventuele
oplossingen zijn soms leuk en soms somber beschreven. Dat de schrijfster zelf
reuma heeft geeft je een duidelijk beeld over hoe om te gaan met zo’n ziekte.
De schrijfstijl vond ik een beetje simpel af en toe.
Ik geef dit boek 3,5 ster de halve
vanwege de goede info rond zo’n ziekte.
vanwege de goede info rond zo’n ziekte.
Marjolein – recensent De Perfecte Buren
0
