‘Muren van verraad’ – Nova Ren Suma
Genre: YA
Uitgever: Karakter Uitgevers B.V.
ISBN: 978-90-452-0982-1
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 352
Uitgave: juli 2015
Met dank aan SF Terra voor het beschikbaar
stellen van dit recensie exemplaar
stellen van dit recensie exemplaar
Cover
Op de cover zit een meisje ineengedoken op de
vloer van wat duidelijk een gevangenis is. De vloer waarop zij zit, wordt
verlicht door zonlicht dat door een raam met tralies heen schijnt. Boven het
meisje zweeft een ballerina, doorzichtig, mar toch ook wit van kleur. Als je
nauwkeuriger kijkt, zie je een tweede ballerina links achter haar zweven. De
cover geeft goed het verhaal weer.
vloer van wat duidelijk een gevangenis is. De vloer waarop zij zit, wordt
verlicht door zonlicht dat door een raam met tralies heen schijnt. Boven het
meisje zweeft een ballerina, doorzichtig, mar toch ook wit van kleur. Als je
nauwkeuriger kijkt, zie je een tweede ballerina links achter haar zweven. De
cover geeft goed het verhaal weer.
De tegenstelling van het meisje op de grond en de
surrealistische ballerina’s maakt, dat de cover mij nieuwsgierig maakt naar het
verhaal. De cover is niet één van de mooiste qua vormgeving, maar door het
intrigerende van de vormgeving, krijgt het geheel een 7 van mij.
surrealistische ballerina’s maakt, dat de cover mij nieuwsgierig maakt naar het
verhaal. De cover is niet één van de mooiste qua vormgeving, maar door het
intrigerende van de vormgeving, krijgt het geheel een 7 van mij.
Samenvatting van het
verhaal
verhaal
“Muren van verraad” bestaat uit twee
verhaallijnen. Allereerst het verhaal van Amber. Zij zit opgesloten in Aurora
Hills justitiële jeugdinrichting met nog 40 andere meiden. Elk meisje voor de
meest uiteenlopende zaken, van diefstal tot moord. Amber is (volgens haarzelf)
ten onrechte veroordeeld voor de moord op haar gewelddadige stiefvader. Je
volgt haar leven in de gevangenis, een leven dat niet makkelijk is. Op een
nacht in augustus gaan alle celdeuren open, van alle vleugels van de inrichting.
Iedereen vlucht en is door het dolle heen. Er zijn geen bemande wachtposten,
geen schijnwerpers, geen alarm. Niemand staat er bij stil waarom dit plotseling
gebeurt en waar de nachtcipiers zijn. Amber heeft er geen goed gevoel bij, er
klopt iets niet.
verhaallijnen. Allereerst het verhaal van Amber. Zij zit opgesloten in Aurora
Hills justitiële jeugdinrichting met nog 40 andere meiden. Elk meisje voor de
meest uiteenlopende zaken, van diefstal tot moord. Amber is (volgens haarzelf)
ten onrechte veroordeeld voor de moord op haar gewelddadige stiefvader. Je
volgt haar leven in de gevangenis, een leven dat niet makkelijk is. Op een
nacht in augustus gaan alle celdeuren open, van alle vleugels van de inrichting.
Iedereen vlucht en is door het dolle heen. Er zijn geen bemande wachtposten,
geen schijnwerpers, geen alarm. Niemand staat er bij stil waarom dit plotseling
gebeurt en waar de nachtcipiers zijn. Amber heeft er geen goed gevoel bij, er
klopt iets niet.
Daarnaast is er het verhaal van Vee (Violet) en
haar leven na de veroordeling van Ori, haar beste vriendin. Vee is ballerina en
geeft in het begin het verhaal haar laatste voorstelling voordat ze naar
Juilliard gaat, een prestigieuze dansopleiding in New York. Vee is niet
geliefd, ze voelt zich duidelijk verheven boven alle anderen. Ze denkt veel
terug aan haar vriendin Ori, die drie jaar eerder veroordeeld is vanwege een
misdrijf. Ori was een veel betere ballerina en als Ori op het rechte pad was
gebleven, dan zou zij in plaats van Vee naar Juilliard zijn gegaan.
haar leven na de veroordeling van Ori, haar beste vriendin. Vee is ballerina en
geeft in het begin het verhaal haar laatste voorstelling voordat ze naar
Juilliard gaat, een prestigieuze dansopleiding in New York. Vee is niet
geliefd, ze voelt zich duidelijk verheven boven alle anderen. Ze denkt veel
terug aan haar vriendin Ori, die drie jaar eerder veroordeeld is vanwege een
misdrijf. Ori was een veel betere ballerina en als Ori op het rechte pad was
gebleven, dan zou zij in plaats van Vee naar Juilliard zijn gegaan.
De verhaallijnen komen samen, op het moment dat
Ori de nieuwe celgenoot wordt van Amber. Ori blijkt heel anders te zijn dan dat
de meisjes in de inrichting van te voren hadden verwacht. Het lijkt wel alsof
ze tot diep in je ziel kan kijken. Ze ziet steeds het goede in mensen. Amber
krijgt het idee dat Ori daadwerkelijk onschuldig is.
Ori de nieuwe celgenoot wordt van Amber. Ori blijkt heel anders te zijn dan dat
de meisjes in de inrichting van te voren hadden verwacht. Het lijkt wel alsof
ze tot diep in je ziel kan kijken. Ze ziet steeds het goede in mensen. Amber
krijgt het idee dat Ori daadwerkelijk onschuldig is.
Conclusie
Ik kwam maar moeilijk in het verhaal. Dit kwam
mede door de verwarrende omschrijving op de achterkant van het boek. Het
gedeelte over Ori en Violet had beter in verleden tijd kunnen staan, dan was
het duidelijker geweest wat er aan de hand is. Verder is het verhaal niet echt
spannend. Dit verandert echter drastisch vanaf het moment dat Ori haar intrede
doet in de jeugdinrichting. Er zijn vreemde, onverwachtse, bovennatuurlijke
gebeurtenissen aan de gang in de jeugdinrichting. De situatie is volkomen anders
en onheilspellender dan ik eerder had kunnen vermoeden. Jammer dat dit pas zo
laat in het boek naar voren komt.
mede door de verwarrende omschrijving op de achterkant van het boek. Het
gedeelte over Ori en Violet had beter in verleden tijd kunnen staan, dan was
het duidelijker geweest wat er aan de hand is. Verder is het verhaal niet echt
spannend. Dit verandert echter drastisch vanaf het moment dat Ori haar intrede
doet in de jeugdinrichting. Er zijn vreemde, onverwachtse, bovennatuurlijke
gebeurtenissen aan de gang in de jeugdinrichting. De situatie is volkomen anders
en onheilspellender dan ik eerder had kunnen vermoeden. Jammer dat dit pas zo
laat in het boek naar voren komt.
Beoordeling
Het enige dat het boek enigszins interessant en
boeiend maakt, is het bovennatuurlijke. Dat heeft mij aan het lezen gehouden.
De citaten van bekende schrijvers/dichters bij elk deel van het boek, zijn goed
gevonden. Deze citaten en de namen van de meisjes over wie het in dat deel zal
gaan, staan aangegeven aan het begin van elke deel. Dit geeft een goed beeld
van wat er gaat komen.
boeiend maakt, is het bovennatuurlijke. Dat heeft mij aan het lezen gehouden.
De citaten van bekende schrijvers/dichters bij elk deel van het boek, zijn goed
gevonden. Deze citaten en de namen van de meisjes over wie het in dat deel zal
gaan, staan aangegeven aan het begin van elke deel. Dit geeft een goed beeld
van wat er gaat komen.
Ondanks deze duidelijke indeling leest het boek zelf
zeer verwarrend. Er zijn in het verhaal te veel herhalingen van gebeurtenissen
wat betreft Vee en ook over wat er zich afspeel in de jeugdinrichting. Er ligt
ook teveel de nadruk op dat Amber zich “iets” herinnert en dan weer vergeet. Vee
’s onsympathieke karakter wordt teveel aangedikt.
zeer verwarrend. Er zijn in het verhaal te veel herhalingen van gebeurtenissen
wat betreft Vee en ook over wat er zich afspeel in de jeugdinrichting. Er ligt
ook teveel de nadruk op dat Amber zich “iets” herinnert en dan weer vergeet. Vee
’s onsympathieke karakter wordt teveel aangedikt.
Er is geen diepgang in het verhaal en het is af
en toe erg langdradig. Verder zijn de karakters zijn ook niet goed uitgewerkt,
met één uitzondering: Orianna Speerling (Ori). Ik kan mij bij haar een goed
beeld vormen. De andere karakters, zelfs Amber en Vee, blijven erg vlak. Tegen
het einde van het boek leest het verhaal wederom erg verwarrend en onduidelijk.
Je leest dit deel door de ogen van Amber. Amber is zelf ook erg in de war en
dat in combinatie met de schrijfstijl komt het verhaal niet ten goede. Het plot
komt ook niet logisch over.
en toe erg langdradig. Verder zijn de karakters zijn ook niet goed uitgewerkt,
met één uitzondering: Orianna Speerling (Ori). Ik kan mij bij haar een goed
beeld vormen. De andere karakters, zelfs Amber en Vee, blijven erg vlak. Tegen
het einde van het boek leest het verhaal wederom erg verwarrend en onduidelijk.
Je leest dit deel door de ogen van Amber. Amber is zelf ook erg in de war en
dat in combinatie met de schrijfstijl komt het verhaal niet ten goede. Het plot
komt ook niet logisch over.
De meiden in de gevangenis zijn zich de ene keer
wel bewust van de situatie in de jeugdinrichting en de andere keer niet, er is
geen pijl op te trekken. Daarentegen komen de verhaallijnen op het einde
gelukkig wel goed bij elkaar en is het slot aangenaam verrassend.
wel bewust van de situatie in de jeugdinrichting en de andere keer niet, er is
geen pijl op te trekken. Daarentegen komen de verhaallijnen op het einde
gelukkig wel goed bij elkaar en is het slot aangenaam verrassend.
Door dit sterke, aangename en ontroerende slot
van het verhaal krijgt het boek van mij toch nog 3 (krappe) sterren.
van het verhaal krijgt het boek van mij toch nog 3 (krappe) sterren.
Jeanine Feunekes-Both –
recensent DPB
recensent DPB
