‘M’ – Anna Levander

De Nieuwe Liberalen lopen verder op. Premier Morten Mathijsen moet alle zeilen
bijzetten om de macht te behouden. Zijn populariteit begint af te brokkelen.
Fractievoorzitter Mo Limam raakt steeds meer geïsoleerd en zint op revanche.
Ondertussen komt het land sterker in de greep van M, een duister gevaar, en
komt de publicatie van Marijns schandaalboek naderbij.
tegen hem afzet en een Marijn die het manuscript van Eva Laurillard maar niet kan
loslaten is de druk op de ketel voor Morten erg hoog. Vooral de populariteit
van zijn partijgenoten Margareth en Mo Limam zitten hem dwars. Hij moet iets
bedenken om zijn positie, zowel landelijk als binnen de partij, vast te houden.
Het kan Morten niet schelen wat daarvoor nodig is. Hij is al eerder heel ver
gegaan in het doordrijven van zijn ambities en ook nu deinst hij daarvoor niet terug.
Er is teveel wat niet naar buiten mag komen en Morten bewaakt deze kluis met
zijn leven. Maar intussen is hij wel de controle over zichzelf verloren met
Marijn in zijn buurt en dat lijkt een nekslag te kunnen zijn. Hij is er achter
gekomen wat haar plannen zijn en hij is op z’n zachtst gezegd ´not amused´.
Sterker nog, het is een ramp als dat naar buiten komt.
teveel op het spel voor Morten op dit moment, om over gezichtsverlies nog maar
te zwijgen. Internationaal wordt hij ook in de gaten gehouden en het gedurfde
project betreffende Syriëgangers lijkt geheel anders uit te gaan pakken dan
voorzien. Een aantal andere wetsvoorstellen die hij heeft gedaan zijn op zijn
minst ook discutabel te noemen en het vertrouwen vanuit zijn partij vermindert
zienderogen. Het vrouwelijk front van die partij lijkt zich tegen hem te keren,
ook daarop krijgt hij maar geen grip. Ook Mo voelt daaruit de dreiging komen en
hij ziet zich genoodzaakt een aantal rare capriolen uit te halen om grip op die
situatie te krijgen. Thuis bij het gezin Liman loopt de spanning ook op. Wat is
een politieke carrière nog waard?
er nu wel of toch niet? Lukt het Morten middels zijn netwerk hier een halt aan toe
te roepen? De macht sijpelt tussen zijn vingers door en het enige wat Morten uiteindelijk
kan doen is kiezen voor een tactische zet. Maar of dat nu het slimste zal
zijn?
te lopen. Verliest Morten de macht volledig en blijft Mo zijn opmars binnen de
partij voortzetten of keert hun thuissituatie zich toch tegen hen? Van beide
heren kan niet gezegd worden dat ze daarop op worden afgerekend, althans nog niet. Wanneer Morten
tijdelijk toch voor zichzelf moet kiezen, of is het een tactiek?, zien Mo en
Margareth (weer een M) een mogelijkheid dit om te zetten in iets meer permanents.
Het lijkt alsof de genomen beslissingen van de afgelopen tijd een averechtse
werking hebben op Mortens reputatie en zijn partijleden willen koste wat kost imagoschade voorkomen. Het is tijd voor een noodoffensief vanuit kamp Morten.
De vraag is alleen wie er aan het roer zal staan en wie de mysterieuze ‘M’ zal zijn die de gemoederen bezighoudt.
is gestopt, alsof je een pagina omslaat in plaats van een nieuw boek opent. Er
is sprake van volop crisis en persoonlijke dilemma’s. De dames Anna Levander
hebben met dit deel een waardige afsluiting geschreven maar het gevoel bekruipt
dat er toch nog ruimte zou zijn geweest voor een vervolg, er is nog zoveel meer te
vertellen. Niet alles voelt even ‘af’ en sommige situaties zijn net iets te ver
gezocht. Vooral de wending in de privésfeer van Morten na zijn zwempartij is
daar een voorbeeld van. Maar buiten dat is het wederom een goed en lekker
leesbaar boek geworden. Dit schrijversduo is uitermate goed in staat gebleken een meer
dan uitstekend verhaal te bedenken, uit te werken en vooral ook te laten
kloppen.
Politiek is allesbehalve saai, vooral in deze vorm gegoten is het
zelfs met vlagen ronduit smullen. Goed neergezette personages, sterke dialogen
en een krachtige rode draad maken deze trilogie tot een absolute aanrader van
eigen bodem! Heerlijk!