‘Het programma’ (The Program-serie, deel 1) – Suzanne Young
Genre: Young Adult (Dystopisch
liefdesverhaal)
liefdesverhaal)
Uitgever: Karakter Uitgevers B.V.
ISBN: 9789045206905
Uitvoering: hardcover (met losse kaft in
zelfde design)
zelfde design)
Aantal pagina’s: 398
Verschijningsdatum: 24 februari 2015
De cover
Je kijkt op de rug van een
wegrennend meisje. Ze rent door een gang richting verlichte ramen, het geheel geeft
je het idee dat ze in een ziekenhuis is.
wegrennend meisje. Ze rent door een gang richting verlichte ramen, het geheel geeft
je het idee dat ze in een ziekenhuis is.
Haar kleding is geel en de gang is
blauw/grijs van kleur, mooie tegenstelling qua kleur. Het meisje steekt goed af
tegen de verlichte ramen op de achtergrond. De naam van schrijfster, Suzanne Young,
wordt op de kaft vermeld. Boven de titel: HET PROGRAMMA, staat de zin: De enige remedie tegen de epidemie is het
volgen van…
blauw/grijs van kleur, mooie tegenstelling qua kleur. Het meisje steekt goed af
tegen de verlichte ramen op de achtergrond. De naam van schrijfster, Suzanne Young,
wordt op de kaft vermeld. Boven de titel: HET PROGRAMMA, staat de zin: De enige remedie tegen de epidemie is het
volgen van…
Bovenaan de kaft staat: The Program-serie,
deel 1 met 5 rode sterren erboven. Als je de kaft open slaat, zijn de eerste 2
pagina’s knalgeel, passend bij de kleding die het meisje op de cover aan heeft.
deel 1 met 5 rode sterren erboven. Als je de kaft open slaat, zijn de eerste 2
pagina’s knalgeel, passend bij de kleding die het meisje op de cover aan heeft.
De cover krijgt van mij het cijfer 9.
Samenvatting van het verhaal
In Engeland is onder tieners
een epidemie van zelfdodingen uitgebroken. Om dit tegen te gaan is er het
zogenaamde “Programma” ontwikkeld, om de depressieve tieners, die aan deze
specifieke epidemie leiden, te helpen. Tieners die het programma hebben gevolgd
en uit het behandelingscentrum komen, zijn weliswaar hun depressies kwijt en
hebben hun levenslust terug, maar ze zijn grotendeels hun herinneringen kwijt.
een epidemie van zelfdodingen uitgebroken. Om dit tegen te gaan is er het
zogenaamde “Programma” ontwikkeld, om de depressieve tieners, die aan deze
specifieke epidemie leiden, te helpen. Tieners die het programma hebben gevolgd
en uit het behandelingscentrum komen, zijn weliswaar hun depressies kwijt en
hebben hun levenslust terug, maar ze zijn grotendeels hun herinneringen kwijt.
Ze beginnen letterlijk met schone lei, als een soort marionet, zonder enige
vorm van depressie. Na het volgen van het programma worden deze tieners in de
gaten gehouden door een persoonlijke programmeur, om te voorkomen dat ze een
terugval krijgen. In de stad is een zogenaamd “wellness-centrum” gebouwd, waar
behandelde en gewone tieners elkaar kunnen ontmoeten, om zo de behandelden beter
te laten integreren.
vorm van depressie. Na het volgen van het programma worden deze tieners in de
gaten gehouden door een persoonlijke programmeur, om te voorkomen dat ze een
terugval krijgen. In de stad is een zogenaamd “wellness-centrum” gebouwd, waar
behandelde en gewone tieners elkaar kunnen ontmoeten, om zo de behandelden beter
te laten integreren.
We volgen in het verhaal James en Sloane,
twee tieners van 17 jaar, die een relatie hebben. Sloane’s broer (tevens beste
vriend van James) heeft zelfmoord gepleegd, zeer waarschijnlijk door de
epidemie. De ouders van Sloane maken zich erge zorgen dat Sloane hetzelfde kan
gebeuren. Ze houden haar dan ook goed in de gaten. Sloane en James moeten goed
oppassen met het tonen van verdriet om de zelfmoord van haar broer en verdriet
om vrienden die het slachtoffer worden van de epidemie. Elke emotie wordt
streng gemonitord. Leerlingen moeten bijvoorbeeld
elke dag een formulier invullen over hun gevoelens en krijgen therapie. Op
school lopen programmeurs rond die leerlingen in de gaten houden op vreemd en
depressief gedrag. Je mag absoluut geen negatieve emoties tonen, anders loop je
grote kans om opgepakt te worden en gedwongen “Het Programma” te doorlopen. Het
Programma is (wat de overheid beweert) een bewezen behandelmethode met een
slagingspercentage van 100%. Het is bedoeld voor depressieve kinderen tot 18
jaar. Daarna ben je als volwassene ervan gevrijwaard.
twee tieners van 17 jaar, die een relatie hebben. Sloane’s broer (tevens beste
vriend van James) heeft zelfmoord gepleegd, zeer waarschijnlijk door de
epidemie. De ouders van Sloane maken zich erge zorgen dat Sloane hetzelfde kan
gebeuren. Ze houden haar dan ook goed in de gaten. Sloane en James moeten goed
oppassen met het tonen van verdriet om de zelfmoord van haar broer en verdriet
om vrienden die het slachtoffer worden van de epidemie. Elke emotie wordt
streng gemonitord. Leerlingen moeten bijvoorbeeld
elke dag een formulier invullen over hun gevoelens en krijgen therapie. Op
school lopen programmeurs rond die leerlingen in de gaten houden op vreemd en
depressief gedrag. Je mag absoluut geen negatieve emoties tonen, anders loop je
grote kans om opgepakt te worden en gedwongen “Het Programma” te doorlopen. Het
Programma is (wat de overheid beweert) een bewezen behandelmethode met een
slagingspercentage van 100%. Het is bedoeld voor depressieve kinderen tot 18
jaar. Daarna ben je als volwassene ervan gevrijwaard.
Sloane en James kunnen zich alleen bij
elkaar uiten zonder gevaar of gevolgen. Ze zijn bijna 18 jaar en proberen het
met elkaars steun tot die tijd te redden. Ze vertrouwen er in, dat wat er ook
gebeurt, hun liefde sterk genoeg is om elkaar weer terug te vinden, mocht één
van hen opgenomen worden. Ze hebben het zwaar met het doen alsof er niets aan
de hand is, vooral als ze ook nog eens goede vrienden kwijt raken door de
epidemie en behandeling.
elkaar uiten zonder gevaar of gevolgen. Ze zijn bijna 18 jaar en proberen het
met elkaars steun tot die tijd te redden. Ze vertrouwen er in, dat wat er ook
gebeurt, hun liefde sterk genoeg is om elkaar weer terug te vinden, mocht één
van hen opgenomen worden. Ze hebben het zwaar met het doen alsof er niets aan
de hand is, vooral als ze ook nog eens goede vrienden kwijt raken door de
epidemie en behandeling.
Uiteindelijk bezwijkt James en wordt opgepakt door
programmeurs. Sloane, intens verdrietig hierdoor, wordt door haar eigen moeder
aangegeven bij Het Programma, omdat ze bang is Sloane te verliezen, ze is
immers al een zoon verloren door zelfmoord. Ze doet het om Sloane te
beschermen, die het absoluut niet zo ziet. In het instituut waar Sloane terecht
komt, heeft ze maar één doel: er weer normaal en als zichzelf uitkomen, maar
gaat haar dit lukken? En als ze weer terug in de maatschappij komt, herkent
James haar dan nog wel? Is hun liefde sterk genoeg?
programmeurs. Sloane, intens verdrietig hierdoor, wordt door haar eigen moeder
aangegeven bij Het Programma, omdat ze bang is Sloane te verliezen, ze is
immers al een zoon verloren door zelfmoord. Ze doet het om Sloane te
beschermen, die het absoluut niet zo ziet. In het instituut waar Sloane terecht
komt, heeft ze maar één doel: er weer normaal en als zichzelf uitkomen, maar
gaat haar dit lukken? En als ze weer terug in de maatschappij komt, herkent
James haar dan nog wel? Is hun liefde sterk genoeg?
Conclusie
Het is een zeer origineel
verhaal. Je voelt de wanhoop van de leerlingen om maar niet verdrietig of
depressief over te komen. Niet iedereen is echt ziek door de epidemie, sommigen
hebben gewoon verdriet. Dit moet echter koste wat kost verborgen blijven, want
als programmeurs verdriet aan kunnen zien als gevolg van epidemie ben je de
klos.
verhaal. Je voelt de wanhoop van de leerlingen om maar niet verdrietig of
depressief over te komen. Niet iedereen is echt ziek door de epidemie, sommigen
hebben gewoon verdriet. Dit moet echter koste wat kost verborgen blijven, want
als programmeurs verdriet aan kunnen zien als gevolg van epidemie ben je de
klos.
Het boek roept veel emoties op: het is romantisch, het liefdesverhaal
tussen James en Sloane is om bij weg te zwijmelen. Ze vullen elkaar aan en zijn
een prachtig liefdeskoppel. Het samen vechten om de 18 te halen wordt prachtig
verwoord. Dan is er de frustratie, vanwege onrecht dat James en Sloane en
andere tieners wordt aangedaan door “Het Programma”, de frustratie dat James en Sloane niet met hun
emoties bij anderen terecht kunnen, dat ze steeds “goed weer” moeten spelen. Sloane
en James zijn twee sterk neergezette karakters, twee tieners die zich niet
zonder strijd over willen geven en zich vasthouden aan hun liefde voor elkaar.
tussen James en Sloane is om bij weg te zwijmelen. Ze vullen elkaar aan en zijn
een prachtig liefdeskoppel. Het samen vechten om de 18 te halen wordt prachtig
verwoord. Dan is er de frustratie, vanwege onrecht dat James en Sloane en
andere tieners wordt aangedaan door “Het Programma”, de frustratie dat James en Sloane niet met hun
emoties bij anderen terecht kunnen, dat ze steeds “goed weer” moeten spelen. Sloane
en James zijn twee sterk neergezette karakters, twee tieners die zich niet
zonder strijd over willen geven en zich vasthouden aan hun liefde voor elkaar.
Vanaf het moment dat Sloane in de kliniek
is en je de behandeling door haar ogen volgt en haar emoties voelt, voel je zelf
ook de minachting voor programmeurs en behandelaars. Je voelt haar wanhopige
strijd tegen het verliezen van haar herinneringen, de angst James te verliezen
en de herinnering aan hun liefde kwijt te raken. De instelling waar ze zit is
zonder meer akelig te noemen. De sfeer is naar, doordrongen van wanhoop.
is en je de behandeling door haar ogen volgt en haar emoties voelt, voel je zelf
ook de minachting voor programmeurs en behandelaars. Je voelt haar wanhopige
strijd tegen het verliezen van haar herinneringen, de angst James te verliezen
en de herinnering aan hun liefde kwijt te raken. De instelling waar ze zit is
zonder meer akelig te noemen. De sfeer is naar, doordrongen van wanhoop.
De uitbehandelde tieners die terug komen
in de maatschappij doen me qua kleding en gedrag denken aan de film “Stepford
Wives”
in de maatschappij doen me qua kleding en gedrag denken aan de film “Stepford
Wives”
Het is een verhaal met twee kanten: het
depressieve, verdrietige, het programma, het geheim houden van je verdriet, die
je ook als lezer bij de strot grijpen, maar daar tegenover staat de mooie,
liefdevolle relatie tussen James en Sloane, met hun grapjes, hun vrolijkheid,
hun genegenheid en volledige vertrouwen in elkaar en de enorme vechtlust om hun
liefde voor elkaar niet te verliezen.
depressieve, verdrietige, het programma, het geheim houden van je verdriet, die
je ook als lezer bij de strot grijpen, maar daar tegenover staat de mooie,
liefdevolle relatie tussen James en Sloane, met hun grapjes, hun vrolijkheid,
hun genegenheid en volledige vertrouwen in elkaar en de enorme vechtlust om hun
liefde voor elkaar niet te verliezen.
Ik kan niet anders zeggen dan: lees dit
boek en ervaar de emoties, geniet van de liefde tussen James en Sloane en hun
strijd tegen “Het Programma”.
boek en ervaar de emoties, geniet van de liefde tussen James en Sloane en hun
strijd tegen “Het Programma”.
Het boek krijgt van mij 5 sterren.
Jeanine Feunekes-Both – recensent DPB
0
