“Herken je me niet” – Tom van Engelen

tweede boek van Tom van Engelen (1980), een muzikant geboren in het lichaam van
een schrijver, met zijn pen als instrument en het leven als opnamestudio. Uit
de mix ontstaat een conceptalbum met tien tracks. “Herken je me niet?” is
gevuld met agressieve rockers, sexy swing, confronterende confessions en
meeslepende ballads. Over jezelf kwijtraken. Over jezelf hervinden. Over het
wijzigen van je koers, of vastberaden op de weg blijven die je volgt.
me niet?” is het tweede boek van de Zaltbommelse schrijver Tom van Engelen. Dat
het rivierengebied als een bron van inspiratie fungeert, blijkt al uit de
omslag. Het boek is de opvolger van de succesvolle debuutroman “Lichaamstaal”,
waarmee Van Engelen in 2013 de Brave New Books Prijs won.
verhalen, al kloppen de details niet helemaal. Op de een of andere manier komt
de vrouw niet zo over als in het verhaal waarin zij een hoofdrol
speelt. De cover nodigt niet uit het boek uit de schappen te pakken. Een 6.
kort verhaal, geven de lezer een kijkje in hun leven. Op het moment turbulent en
allesbehalve stabiel. Ze hebben ieder op hun beurt te maken met bijvoorbeeld een (v)echtscheiding, ontrouw, verraad en daarmee het aangaan
van nieuwe uitdagingen in het leven. Een verre reis maken of toch kiezen voor
de sleur van je huwelijk? Moeilijke keuzes of niet? Voor sommigen wel, voor
anderen is het zo klaar als een klontje. Je moet het maar durven om iets totaal
anders te gaan doen of om uit een relatie te stappen die niet meer
levensvatbaar lijkt. Of er jezelf juist in vastbijten, tegen beter weten in.
Hoe dan ook, de verhalen zijn van alledag en van deze tijd. Nienke en haar
broer Izaak ondergaan beide een moeilijke tijd qua relaties, werk en zichzelf.
Zij krijgen ieder een eigen verhaal in dit boek. Nienke maakt behoorlijk
heftige zaken mee en Izaak durft eindelijk keuzes te maken en doet dat dan ook.
Zo ook onder andere Sanne, Roderick, Gérard, Remon en Seline. Ieder voor zich,
ieder op een breekpunt in het leven.
verhalen met elkaar verbonden zouden zijn door middel van terugkerende
personages, als een soort van rode draad. Dit omdat er sommige personen uit een
eerder verhaal in een opvolgend hun opmars maakten, al was het maar zijdelings.
Later bleek dit niet zo te zijn en het slechts een paar verhalen te betreffen.
Wat alle verhalen wel met elkaar bindt is het maken van keuzes. In elk gedeelte komt
dit terug, ongeacht de persoonlijke situaties. Het ene verhaal komt
aannemelijker over dan het andere maar allemaal lezen ze vlot weg. Dat van Nienke is erg heftig maar bevat ook wel een aantal onwaarschijnlijkheden,
zelfs voor fictie is het soms een beetje teveel van het goede. De opbouw van het boek leest, om in de sfeer van de flaptekst te blijven, als een playlist. Kort maar krachtig omschreven nummers, rauw en oprecht, als een songtekst van een levenslied geschreven. En niet alle ‘tracks’ zijn even sterk, dat is een kwestie van smaak én van beleving. Het laatste
verhaal voelde bijvoorbeeld wat ‘onaf’ en mist daardoor gevoelsmatig iets aan afronding.
verschillende personages die de weg in hun leven –al dan niet tijdelijk- kwijt
zijn. Zowel mannen als vrouwen zijn op zoek naar iets…..Het gaat over de liefde, het verlies daarvan, jaloezie,
woede, onbegrip en het maken van keuzes, vooral voor jezelf. Maar ook geheimen, besluiteloosheid
en het ‘out of the box’ durven denken en handelen. Het (her)ontdekken van je eigen grenzen, normen en waarden, in welke hoedanigheid dan ook. Heel menselijk en vooral vol van emotie.
De auteur maakt duidelijk graag gebruik van
mooie zinnen en woordgebruik. Niet alle verhalen zijn daar echter voor geschikt
en het lijkt daardoor alsof het willekeurig is toegepast, het mist dan zijn
doel voor dat specifieke verhaal. Bijvoorbeeld in ‘Cirkels’ viel dat op. Wat je
dan krijgt is dat het onnodig langdradig overkomt, terwijl er in de kern niets
mis mee is. Ook opvallend was dat er zowel in derde persoon als in de ‘ik-vorm’ werd gesproken in eenzelfde verhaal. Dat schept verwarring, vooral als er geen
sprake is van meerdere personages. Een paar puntjes van kritiek dus.
Toch leest
deze bundel snel en lekker weg. Dat is dankzij de woordkeuze en de prettige
schrijfstijl van de auteur. Hij gaat niet snel een persoonlijke situatie uit de weg, lees ‘Het
masker’ en dit is duidelijk. Behoorlijk heftig, zelfs grof en wanstaltig maar helaas
wel iets wat zo uit de maatschappij gegrepen kan zijn. Je zou het zelf eens
kunnen lezen, het ene verhaal zal je meer aanspreken dan het andere maar dat is altijd zo in een verhalenbundel. Een absoluut lezenswaardig ‘Herken je me niet’.