Groepsrecensie ´4008´ – Jara Lee
Genre; Roman
Op een dag, wanneer de Poolse arbeider Jerzy op de stoep staat op zoek naar werk, neemt het verhaal een bizarre wending. Zijn abnormale interesse naar de auto van José is meer dan opvallend te noemen. Wat brengt hem écht naar de tuinderij?
Antoinette; De cover springt niet
gelijk in het oog het heeft geen uitdagend karakter. De letters vind ik erg
aanwezig voor de oppervlakte van de cover. Nadat ik begon in het boek heb ik
hierover mijn mening wel bijgesteld. De korte inhoud op de achterzijde is mooi
kort en bondig en daagt meer uit om het boek te lezen. De cover is alleszeggend
voor de inhoud van het boek. Ik geef de cover een 6.
Lisette; De cover past goed bij
het verhaal, maar ik vind het de opmaak te druk, onrustig. Ik geef de cover een
6.
Patrice; Een opvallende cover die
meteen in het oog springt. Niet omdat het een mooie cover is maar een aparte en
erg druk. Na het lezen van het verhaal is de keuze hiervoor wel te begrijpen.
Het is een veelbesproken cover geweest op de Facebookpagina van De Perfecte
Buren. Een 5,5.
Samenvatting
Antoinette; De familie Zuiderwijk
bestaande uit vader Mart, moeder Jannie en de kinderen José en Niek wonen in de
polder waar zij een paprikakwekerij hebben. Naast hun woont de broer van
Jannie, Bram met zijn gezin. Moeder Ria en de zoon Jan vormen samen het gezin
de Jongh. Zij hebben een chrysantenkwekerij.
Lisette; Er lopen een aantal
verhaallijnen die samen komen. In eerste instantie maken we kennis met de
families Zuijderwijk en De Jongh. Jannie Zuijderwijk en Bram de Jongh zijn
broer en zus, die na het overlijden van hun vader ieder een deel geërfd hebben
van de familietuinderij. Jannie is getrouwd met de Rooms-Katholieke Mart en dat
is slecht gevallen bij Bram en hun moeder.
We maken kennis met twee families in de polder. Het gezin Zuijderwijk
bestaat uit vader Mart, moeder Jannie, zoon Niek en dochter José. Alleen
laatstgenoemde is niet werkzaam in het familiebedrijf: een paprikakwekerij.
José werkt als begeleidster op een woongroep, iets wat haar heel goed ligt. Het
gezin leeft in harmonie, werkt hard en is goed voor de medemens.
Antoinette; Nadat hun ouders zijn
overleden is het contact met broer en zus tot het nulpunt beland. Jannie is
zich van geen kwaad bewust.
Broer Bram de Jongh en zijn vrouw Ria zijn hardvochtig en niet echt een
warm stel. Samen met hun zoon Jan zijn ze vooral bezig met dingen die zijn
gebeurd en niet met de leuke kanten van het leven. Ze hebben een heel andere
start gehad dan hun buren waardoor ze overlopen van wrok en jaloezie.
Lisette; Jarenlang leven zij
naast elkaar als buren, maar ze hebben een slechte verstandhouding na het
overlijden van hun vader.
De enige smet op hun leven is eigenlijk dat er sprake is van een
familiebreuk met de broer van Jannie die, samen met zijn gezin, tevens ook hun
buurman is. De ruzie heeft te maken met de ouderlijke erfenis en de keuze van
Jannie voor Mart destijds.
Lisette; Als José Zuijderwijk dan
een dure Peugeot 4008 heeft gekocht, laait de achterdocht over het verdwenen
geld weer op bij de familie De Jongh.
aangewakkerd wanneer José een mooie auto krijgt van haar ouders en de discussie
over vroeger weer de kop opsteekt. Jerzy heeft op een aparte manier
belangstelling voor de auto, het is dan ook een uniek model. José vraagt zich
af of hij meer interesse heeft voor de wagen dan voor haar.
Antoinette; José heeft een aantal
maanden geleden een auto, Peugeot 4008, gekregen. Het is een unicum in zijn
soort. Deze rijdt nauwelijks in Nederland. Ze reist graag 2 keer per jaar naar
Frankrijk en heeft de auto nodig voor haar werk in Monster. Ze werkt daar met
mensen met een verstandelijke beperking.
In de tuinbouw wordt veel gebruik gemaakt van werknemers uit Polen. Ver
van huis proberen zij geld te verdienen zodat de thuisblijvers het wat beter
hebben en dat zij, met geld dat ze in Nederland verdienen, een eigen bedrijfje
kunnen opstarten in Polen. Hoe dan ook biedt werken in de kassen mogelijkheden
voor een betere toekomst. De omstandigheden om in Nederland te werken zijn niet
altijd optimaal en het gemis naar huis is bij sommigen groot.
Antoinette; Jerzy Pasikowski
werkt in de buurt bij een tomatenkwekerij. Hij vindt het werk niet echt leuk.
Zijn moeder woont met zijn vader in Polen. In Nederland heeft hij wel wat
Poolse vrienden, Janina en Krzys maar hij is ook graag op zichzelf. Janina
heeft gevoelens voor Jerzy maar dit is niet wederzijds. Jerzy`s vader is door
een ongeluk in een rolstoel terecht komen en is hierdoor depressief. Zijn
familie heeft het daar niet breed.
Antoinette; Als Jerzy de auto van
José ziet rijden in het dorp gaat hij op onderzoek uit. Samen met Krzys komt
hij José even later in de supermarkt tegen. Jerzy geeft zijn nummer aan haar
voor als er eventueel werk is bij de kwekerij.
Jerzy is een van de jonge Polen die werkzaam is in de kassen maar hij
heeft het niet naar zijn zin. Vanwege de goede verdiensten, volgens Poolse
maatstaven dan toch, houdt hij vol. Thuis zijn de vooruitzichten voor hem op
zich best rooskleurig omdat hij daar wel mogelijkheden heeft, maar hij is nu in
Nederland met een reden. Zijn ouders hebben het echter wel zwaar te verduren
sinds de vader van Jerzy door een ongeval niet meer kan werken en het er
daardoor financieel stukken minder florissant uitziet. Wanneer Jerzy
kennismaakt met José ziet hij mogelijkheden om zijn doel te verwezenlijken.
Lisette; Deze 4008 trekt ook de
aandacht van de jonge Pool Jerzy Pasikowski. Hij probeert met José in contact
te komen om meer te weten te komen over de auto. Als Mart op een avond de auto
in de garage wil zetten, wordt deze met geweld gestolen. Direct rijzen de
vragen op waarom had Jerzy zoveel belangstelling voor de auto? Zit hij achter
de gewelddadige diefstal?
lijkt meer wat het is en iedereen is ineens verdacht. Maar of dat nu wel zo
eerlijk is en het de waarheid benaderd valt nog te bezien.
Antoinette; Frans van de Meer is
een alleenstaande man. Hij heeft bij een transportbedrijf gewerkt en werkt nu
voor iemand op afspraak. Hiervoor krijgt hij een opdracht om naar België of
Frankrijk te rijden. Zijn moeder en een paar kameraden vinden het maar vaag
maar Frank is tevreden met zijn goed betaalde baan.
Lisette; De diefstal heeft een
enorme impact op het leven van de familie Zuijderwijk, maar ook de familie De
Jongh wordt hierdoor geconfronteerd met de slechte verhouding tussen beide
families. Gaat er dan toch nog iets positiefs uit de diefstal van de auto
komen?
Antoinette; Niet veel later wordt
´s avonds de vader van José op hun eigen erf neergeschoten. De politie tast in het duister wat het motief kan zijn. De familie
laat het er niet bij zitten en verbouwd de woning zodat Mart naar huis kan komen.
Antoinette; Jerzy is terug naar
Polen naar zijn familie als hij hoort dat Mart is neergeschoten. De politie
benaderd hem ook maar hij heeft een alibi omdat hij in Polen is. Hij besluit
terug naar Nederland te gaan om geld te verdienen. Hij kan aan de slag bij de
familie Zuiderwijk.
Conclusie
Lisette; 4008 was het tweede boek
dat ik van het schrijversechtpaar heb ik gelezen. In tegenstelling tot ruw
verstoord, waar ik direct door de dialoog werd gegrepen, had ik bij dit boek
veel meer moeite om in het verhaal te komen. De dialogen zijn absoluut
dagelijks, maar de personages bleven voor mij te oppervlakkig. Zeker de familie
De Jongh was voor mij te stug, om door hen gepakt te worden. Het duurde tot
ongeveer pagina 70 voordat ik meer in het verhaal getrokken werd.
Lee en gaat net als o.a. ‘Ruw verstoord’ en ‘Gestrand in Rana’ over pure
menselijke emoties, dagelijkse beslommeringen en maatschappelijke issues. Dit
keer hebben de auteurs de vooroordelen t.a.v. de Poolse arbeiders in de
tuinderijen op de kaart gezet, de omstandigheden waarin zij verblijven en de
omgangsvormen die niet altijd positief zijn naar deze werkende gasten in ons
land. Dat soort kenmerkende zaken gaat dit echtpaar niet uit de weg en dat
siert hen, dat doen ze heel subtiel en goed. Daarmee belichten ze de ogenschijnlijke onzichtbare problemen in
onze dagelijks leventje, die de meesten overigens vaak ook liever vergeten.
Antoinette; Het boek is levendig
geschreven maar ik weet niet goed wat ik er van moet vinden. De schrijfstijl
was niet mijn ding. Ik heb lang bedacht wat nu hetgeen was wat mij niet “
pakte” en nog weet ik het niet. Is het meer Young adult is het een roman. Zeg
het maar… De personages kloppen wel maar ik vond ze niet heel sterk. De
schrijffouten stoorde mij op een gegeven moment wel. Op het eind volgde ze
elkaar snel op. Ik heb er een 8-tal mogen ontdekken. Veelal kleine foutjes.
Lisette; Eenmaal in het verhaal
getrokken, las het verder vlot. De personen kwamen meer tot leven. Er kwam meer
diepgang en emotie in wat het verhaal zeker ten goede kwam. De verhaallijnen
komen uiteindelijk mooi bij elkaar. Jara Lee laat met 4008 voor mij wel weer
zien dat doorsnee families, personen interessant zijn om als uitgangspunt te dienen.
Patrice; De personages en situaties zijn menselijk en herkenbaar. In combinatie met de schrijfstijl van Jara Lee maakt dat een geheel eigen, en herkenbaar, concept. Ook in dit boek komt dat goed
naar voren. Het leest lekker vlot en de gekozen verhaallijn spreekt aan. Toch had er meer ingezeten. Jerzy is een interessant persoon in een situatie die voor ons niet alledaags is. Het zou van absolute meerwaarde zijn geweest om hem meer ruimte te geven.
Antoinette; Het boek had van mij
een meer krachtig eind mogen hebben. Dit was in het vorig boek “ ruw verstoord”
echt beter. Ik vond het boek niet heel slecht maar ik heb zeker betere “romans”
mogen lezen.
Lisette; families, personen
interessant zijn om als uitgangspunt te dienen. Het maakt situaties herkenbaar.
Ook al pakte de familie De Jongh mij niet, ze waren wel herkenbaar. De stugge,
meer verbitterde families daar heb ik in het dagelijks leven ook niets mee, in
die zin hebben ze het wel knap weergegeven, omdat ze mij in het boek ook niet
pakte. Heel realistisch dus.
Beoordeling
Antoinette; Tevens heb ik nog 1
kanttekening. In het boek wordt gesproken over verstandelijk gehandicapten. Het
boek is geschreven in deze tijd. De benaming verstandelijk gehandicapten is al
een aantal jaren uit de gratie. De juiste benaming die hiervoor gebruikt wordt
is mensen met een verstandelijke beperking. Zelf kom ik uit de zorg en wil dit
toch graag gezegd hebben.
Patrice; Doordat er wat aan kracht en inhoud ontbreekt is de rode
draad van het verhaal iets aan de magere kant. Daarbij is de impact daarvan
niet volledig benut, en dat is jammer. Er had echt meer ingezeten en het
verleden heeft laten zien dat deze auteurs dat ook in zich hebben. Het feit
dat er sprake was van diverse –terugkerende- persoonsverwisselingen en
regelmatige (taal)fouten, heeft niet in het voordeel gewerkt voor dit verhaal. Dat
haalt je als lezer uit het boek, dat zorgt ervoor dat je je irriteert en
daardoor krijg je moeilijker binding met het verhaal en/of de personages.
Lisette; Daarnaast vind ik het
prettig dat ze maatschappelijke thema’s gebruiken om de verhaallijnen nog
realistischer te maken. Geen zwart/wit manier, maar vanuit meerdere kanten
belicht. Dat bevalt mij.
Antoinette; Ik geef het boek 2
sterren. De cover pakt je niet gelijk. Het verhaal is goed maar niet echt
sterk. De schrijfstijl pakt mij niet, het leidde mij zelfs af mede door de
schrijffouten. Ik had ook niet de behoefte het boek steeds te pakken. Het was
een boek voor “ leuk tussendoor”. Jara Lee, laat je niet ontmoedigen door mij
matige recensie. Niet elk boek kan even pakkend zijn. Jullie volgende boek ga
ik zeker lezen!
Ondanks deze kanttekeningen is dit zeer zeker een aardig boek geworden
dat vlot leest en voor een paar uur aangenaam leesplezier zorgt. Vooral de
menselijke aspecten waarin het kleine ineens groter wordt,
maakt dat de boeken van Jara Lee lekker lezen en telkens weer zorgen voor een
fijne leeservaring. Ook al is dit boek minder sterk dan bv ‘Ruw verstoord’, toch
verdient dit verhaal het om gelezen te worden. Echter zijn de kritische punten
dusdanig dat deze wel van invloed zijn op de totale waardering. 3 sterren
Lisette; Ik hoop alleen dat een
volgend boek mij weer net zo pakt als Ruw verstoord, want pas gepakt worden bij
pagina 70 van de 214 is laat. Gelukkig hebben ze dit kunnen compenseren door
het realistische karakter van het boek. Daarom krijgt het boek van mij toch 3
sterren.
