‘Passagier 23’ – Sebastian Fitzek

een vakantie op het cruiseschip Sultan of the Sea zijn vrouw en zoontje
verloren. Niemand heeft ooit kunnen ophelderen wat er tijdens die noodlottige
reis is gebeurd en Martin blijft achter als een mentaal wrak. Hij heeft
zich voorgenomen nooit meer één voet op een cruiseschip te zetten, totdat hij
vijf jaar later een mysterieus telefoontje krijgt van een oudere dame die
beweert meer van de verdwijning te weten. Martin gaat terug naar het gewraakte
schip en komt op het spoor van een verdwenen gewaand meisje dat is teruggekeerd
naar de Sultan – samen met de teddybeer van zijn zoontje…
Martin door verdriet is verscheurd. Wat een mooie reis had moeten worden voor
zijn jonge gezin werd een nachtmerrie die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Het toeval wil dat hij nu vanwege zijn werk weer geconfronteerd wordt met zijn
verlies en dat kost hem ontzettend veel kruim. De raadsels rondom de
verdwijning van zijn vrouw en zoontje vreten nog elke dag aan hem en nu dit! Martin
wordt bij een bijzondere verdwijningszaak geroepen. Er is een meisje gevonden
op hetzelfde cruiseschip als waar hij zijn gezin is verloren. Het kind zou dood
of verdwenen zijn gewaand maar ineens is ze daar. Een mysterieuze zaak die heel
veel vragen oproept en uiteindelijk minstens zo raadselachtig lijkt te zijn als
dat van zijn gezin, alleen betreft het nu een meisje dat wél wordt gevonden. De
omstandigheden wijken qua afloop dan wel af maar de overeenkomsten zijn zo divers en niet te
negeren. Het is ongekend en Martin zet zijn tanden in deze zaak, geholpen door
Helena Beck, ondanks zijn verdriet. De vragen stapelen zich gaandeweg alleen
maar meer op want het meisje heeft namelijk een aanwijzing bij zich die niet te
negeren is. Het is onmiskenbaar iets van zijn zoontje, wat is dit? Dit kan geen
toeval zijn, of toch wel?
van schrijven, het opbouwen van spanning en de psychologie achter het verhaal.
Wat hij niet schrijft drijft de lezer soms tot waanzin en laat deze dan ook
lang in het ongewisse. Hij is meester in het vertellen van de meest bizarre
verhalen zonder te vervallen in overdreven bloedvergieten of eindeloze
dialogen. Fitzek is snel, kundig en blijft boeien. Boek na boek, zo ook nu. Het
thema in ‘Passagier 23’ is behoorlijk bizar, gebaseerd op feiten!- en kent hoge
spanningsmomenten. De confrontatie die Martin moet aangaan, ook al wil hij dat
niet, is haast onmenselijk. Hij is alles kwijt, heeft alleen zijn werk nog als
vaste factor, en net dat werk confronteert hem weer op een uiterst pijnlijke
wijze met zijn verlies. Fitzek zet dat op een zeer menselijke manier neer,
zonder de spanning uit het oog te verliezen.
Fitzek lezen is als een veroordeling tot meer. Je kunt de rest niet negeren en
dus moet je wel. Stuk voor stuk zijn de boeken van deze auteur uniek in zijn
soort. Psychologisch erg sterk, prachtig woordgebruik en met wederom een zeer
goede vertaling naar het Nederlands! Verrassende verhaallijnen die nooit zijn
wat ze lijken, tot op het laatste moment is het voor de lezer afwachten en dan
vaak nog moet je er even over nadenken. Fitzek speelt met je fantasie en dat is
voor de thrillerlezer een ware belevenis.