‘Een huis in Frankrijk’ – Eva de Wit
Genre; roman
Uitgever; Zomer & Keuning
ISBN; 9789401904384
Uitvoering; paperback
Aantal pagina’s; 304
Uitgave; 1 mei 2015
Deze recensie is mogelijk gemaakt dankzij het recensie exemplaar dat door de uitgever beschikbaar is gesteld. Waarvoor dank!
Melanie woont in een prachtig opgeknapt landhuis in Frankrijk. Ze is hierheen gegaan voor de liefde van haar leven, maar die heeft haar verlaten. Nina heeft een leuke baan en een ogenschijnlijk goede relatie. Wat ze verborgen houdt, is dat ze wordt mishandeld en dat ze op de vlucht is. Jessica kan haar baan als manager eigenlijk niet aan en kampt met eenzaamheid en een alcoholprobleem. Suus heeft het misschien nog het beste op orde. Maar ook dat is schijn, want ze heeft grote financiële problemen en is zwanger van een derde kindje. Wanneer de vier vroegere vriendinnen bij elkaar komen in Melanies huis in Frankrijk, blijkt dat niemand het zo goed voor elkaar heeft als ze graag zou willen. De vrouwen slaan de handen ineen om het tij te keren.
De feelgoodroman. Een huis in Frankrijk van Eva de Wit zal liefhebbers van Santa Montefiore en Maeve Binchy niet onberoerd laten. De auteur heeft het talent om vier totaal verschillende karakters geloofwaardig uit te werken en de lezer voor alle vier in te nemen.
Dat uiterlijk vertoon niet alles is in het leven weet Melanie als
geen ander. Zij woont al jaren als godin in Frankrijk en heeft alle denkbare
luxe en geld tot haar beschikking. Een beetje verveeld en verwend is ze wel en
het leven biedt niet veel afwisseling. Wanneer dan ook nog eens de reden van
haar verblijf in Frankrijk een einde maakt aan hun relatie staat ze voor een
voldongen feit. Ze weet zich geen raad, wat moet ze doen? Alles heeft ze
opgegeven voor haar grote liefde, ze werkt niet, vriendinnen heeft ze
verwaarloosd. Een herinnering aan vroeger doet haar besluiten contact op
te nemen met de drie meiden uit haar studietijd. Melanie nodigt ze uit om naar haar te komen en zo hun vriendschap wil op te pakken. Ze kan het in ieder geval
proberen, toch? Aanvankelijk lijkt het erop dat Nina, Jessica en Suus geen
animo of mogelijkheid hebben om op haar uitnodiging in te gaan maar schijnbaar
hebben ze allemaal wel een reden om het uiteindelijk toch te doen. Hun levens
blijken totaal verschillend te zijn gelopen. Zowel qua werk als privé zouden de
verschillen niet groter kunnen zijn. Eenmaal gezamenlijk aan de tuintafel in
zonnig Frankrijk moet blijken hoeveel ze nog met elkaar gemeen hebben. Wat volgt is een zeer verrassend aantal dagen.
hebben gezeten hebben ieder hun weg gevolgd. De een succesvoller dan de ander.
Ieder heel verschillend en bezig met totaal andere issues. Wanneer ze een mail
krijgen van Melanie om eens bij te praten is het niemand duidelijk wat nu
precies de reden daarvan is maar ze zijn allemaal wel toe aan het ophalen van
herinneringen en verandering van omgeving. Ze hebben daarvoor allen hun eigen
redenen. Eenmaal in Zuid Frankrijk lijkt het erop dat ze uit elkaar zijn gegroeid, dat er echt
niets meer is wat hen bindt. Het is allemaal wat onwennig en aftastend. Vooral de rijkdom van Melanie lijkt de dames erg te imponeren, ze weten dan ook niet wat er in het leven van Melanie gaande is. Wanneer de moederlijke huishoudster van
Melanie zich heel subtiel tussen de dames beweegt en aanvoelt wat er bij de dames speelt,
komt dat de sfeer uiteindelijk alleen maar ten goede. Maar dat gaat niet zonder slag of
stoot en sommige hordes zijn wel heel hoog. De vrouwen zullen open kaart moeten spelen eer ze überhaupt verder in gesprek kunnen met elkaar.
en jezelf te wanen in een heerlijke omgeving. “Een huis in Frankrijk”
moet het vooral hebben van de invulling van de personages en de entourage er
omheen. Dát maakt het verhaal tot een bijzonder vermakelijk geheel. Stuk voor
stuk zijn het vrouwen waar de lezeres zich mogelijk in zal herkennen, mocht dat
niet zo zijn dan is daar het gegeven dat ze in ieder geval erg sympathiek zijn
neergezet. Hun situaties zijn bovenal menselijk en zorgen voor emotionele taferelen. Het opnieuw
ontdekken van hun vriendschap wordt mooi in het verhaal verweven met de rode draad in het verhaal. Natuurlijk kan een
feelgoodroman niet zonder de essentie van een ware liefde. Soms wat
melodramatisch maar met humor en juist mede daardoor is het een lekker boek geworden. Uitdagingen staan centraal in dit boek, voor ieder op hun eigen unieke manier. De geweldige Marie, de
huishoudster, die zich ontpopt als de moederlijke van het stel is innemend en
vertederend. De term ‘huishoudster’ krijgt vanaf nu een geheel andere
betekenis. Het leuke aan dit verhaal is dat het zich onderscheidt van andere soortgelijke verhalen, omdat de auteur het een
doel heeft gegeven. En dat doel heeft alles te maken met de titel.
Een filmische omgeving met mooi omschreven details, een lekkere verhaallijn en
vlotte schrijfstijl maken “Een huis in Frankrijk” tot een aanrader
voor de lezers die van een romantische inslag houden zonder dat het overdadige
er vanaf druipt. De humor en zo nu en dan een verrassende wending maken het
lezen tot een waar genoegen.
