`De laatste liefdesbrief´ – Jojo Moyes
Genre; Roman
Uitgever; De Fontein Romans & Spanning
ISBN; 9789032512651
Uitvoering; Paperback
Aantal pagina’s;448
Uitgave; oktober 2011
Als de jonge
journaliste Ellie in De laatste liefdesbrief van Jojo Moyes door de archieven
van de krant snuffelt op zoek naar een goed verhaal, stuit ze op een brief uit
1960 waarin een man aan zijn geliefde vraagt haar echtgenoot voor hem te
verlaten. Het raakt een gevoelige snaar bij Ellie, zelf verwikkelt in een
relatie met een getrouwde man, en ze gaat op zoek naar het verhaal achter deze
brief.
journaliste Ellie in De laatste liefdesbrief van Jojo Moyes door de archieven
van de krant snuffelt op zoek naar een goed verhaal, stuit ze op een brief uit
1960 waarin een man aan zijn geliefde vraagt haar echtgenoot voor hem te
verlaten. Het raakt een gevoelige snaar bij Ellie, zelf verwikkelt in een
relatie met een getrouwde man, en ze gaat op zoek naar het verhaal achter deze
brief.
In 1960 wordt
Jennifer wakker in een ziekenhuis na een auto-ongeluk. Ze kan zich niets
herinneren, van haar man, haar vrienden, wie ze was. Als ze thuiskomt ontdekt
Jennifer een verborgen liefdesbrief en ze begint een zoektocht naar de man voor
wie ze alles wilde opofferen……
Jennifer wakker in een ziekenhuis na een auto-ongeluk. Ze kan zich niets
herinneren, van haar man, haar vrienden, wie ze was. Als ze thuiskomt ontdekt
Jennifer een verborgen liefdesbrief en ze begint een zoektocht naar de man voor
wie ze alles wilde opofferen……
‘De laatste liefdesbrief’ is een hartverscheurende roman die
hedendaagse liefdesperikelen combineert met jaren 60-glamour.
hedendaagse liefdesperikelen combineert met jaren 60-glamour.
Jojo Moyes studeerde aan Bedford New College. Na een jaar als
verslaggever te hebben gewerkt in Hongkong, ging ze terug naar Engeland waar ze
sindsdien werkt voor The Independent.
verslaggever te hebben gewerkt in Hongkong, ging ze terug naar Engeland waar ze
sindsdien werkt voor The Independent.
‘Een heerlijk romantisch verhaal waardoor je zelf weer de neiging
krijgt liefdesbriefjes te gaan schrijven.’ – Glamour
krijgt liefdesbriefjes te gaan schrijven.’ – Glamour
Iedereen is op zoek naar die ene liefde, het is een heerlijk
gevoel om te weten dat er iemand is die van jou houdt, altijd en overal,
ongeacht hoe of wat. En stel nu, je leert iemand kennen en je raakt tot over je
oren verliefd. Niets doet er meer toe, je kunt aan niets anders denken en je
wilt niets liever dan bij die ene persoon zijn. De ander voelt precies
hetzelfde voor jou, kan niet meer eten of normaal functioneren. Maar er is één
probleem……deze persoon is niet beschikbaar.
gevoel om te weten dat er iemand is die van jou houdt, altijd en overal,
ongeacht hoe of wat. En stel nu, je leert iemand kennen en je raakt tot over je
oren verliefd. Niets doet er meer toe, je kunt aan niets anders denken en je
wilt niets liever dan bij die ene persoon zijn. De ander voelt precies
hetzelfde voor jou, kan niet meer eten of normaal functioneren. Maar er is één
probleem……deze persoon is niet beschikbaar.
Twee vrouwen, twee liefdesverhalen in geheel andere omstandigheden
en tijden. Op een bijzondere manier komen ze bij elkaar.
en tijden. Op een bijzondere manier komen ze bij elkaar.
In `De laatste liefdesbrief´ ontdekt journaliste Ellie per
ongeluk een hartverscheurende liefdesbrief in het archief van The Nation, de
krant waar zij voor werkt in Londen. Het is het jaar 2003. Ze besluit om op
zoek te gaan naar het verhaal achter de brief en om hier een stuk over te
schrijven voor de krant. De brief is getekend met een initiaal, geen adres,
geen volledige namen. Alleen de indringende boodschap in de brief is meer dan
genoeg voor Ellie om hem niet zomaar aan de kant te kunnen leggen. Zelf zit ze
namelijk in een moeilijke liefdessituatie en ze wordt diep geraakt door de
brief. Ze is verwikkeld in een relatie met John, hij is gehuwd en heeft nog
jonge kinderen. Ellie kijkt uit naar de gestolen momentjes met hem en hoopt dat
ze op een dag samen kunnen zijn, dat hij zal kiezen voor haar.
ongeluk een hartverscheurende liefdesbrief in het archief van The Nation, de
krant waar zij voor werkt in Londen. Het is het jaar 2003. Ze besluit om op
zoek te gaan naar het verhaal achter de brief en om hier een stuk over te
schrijven voor de krant. De brief is getekend met een initiaal, geen adres,
geen volledige namen. Alleen de indringende boodschap in de brief is meer dan
genoeg voor Ellie om hem niet zomaar aan de kant te kunnen leggen. Zelf zit ze
namelijk in een moeilijke liefdessituatie en ze wordt diep geraakt door de
brief. Ze is verwikkeld in een relatie met John, hij is gehuwd en heeft nog
jonge kinderen. Ellie kijkt uit naar de gestolen momentjes met hem en hoopt dat
ze op een dag samen kunnen zijn, dat hij zal kiezen voor haar.
Vele jaren eerder, in 1960, is Jennifer betrokken bij een
zwaar auto-ongeval. Ze lijdt aan geheugenverlies, weet niets meer. Niet meer
wie zij is, waar zij woont of wat haar leefomstandigheden zijn. De man aan haar
bed blijkt haar man, de rijke zakenman Laurence Stirling. De mensen om haar heen
zouden familie en vrienden zijn. Iedereen is oprecht bezorgd en zorgzaam. Na
een zware herstelperiode in het ziekenhuis in Londen mag ze naar huis. Jennifer
moet het alles maar voor waarheid
aannemen maar als zij naar haar ontslag uit het ziekenhuis in haar huis komt
bekruipt haar het gevoel dat er iets niet klopt. Ze is onrustig en kan het
gevoel niet plaatsen, ze voelt zich niet thuis. Maar dat is volgens iedereen te
wijten aan haar geheugenverlies. Dat komt later wel weer goed is tegen haar
gezegd. Tijdens haar hernieuwde kennismaking met vrienden en familie merkt ze
dat haar gevoel juist is. Iets klopt er niet, er wordt iets voor haar verborgen
gehouden. Maar wat dan? Ze besluit om binnenshuis op zoek te gaan, niet alleen
naar bewijs dat haar gevoelens zal bevestigen maar ook naar haar eigen
identiteit. En dan doet zij ineens een schokkende ontdekking………verstopt in haar
kledingkast vindt ze een liefdesbrief, gericht aan haar!
zwaar auto-ongeval. Ze lijdt aan geheugenverlies, weet niets meer. Niet meer
wie zij is, waar zij woont of wat haar leefomstandigheden zijn. De man aan haar
bed blijkt haar man, de rijke zakenman Laurence Stirling. De mensen om haar heen
zouden familie en vrienden zijn. Iedereen is oprecht bezorgd en zorgzaam. Na
een zware herstelperiode in het ziekenhuis in Londen mag ze naar huis. Jennifer
moet het alles maar voor waarheid
aannemen maar als zij naar haar ontslag uit het ziekenhuis in haar huis komt
bekruipt haar het gevoel dat er iets niet klopt. Ze is onrustig en kan het
gevoel niet plaatsen, ze voelt zich niet thuis. Maar dat is volgens iedereen te
wijten aan haar geheugenverlies. Dat komt later wel weer goed is tegen haar
gezegd. Tijdens haar hernieuwde kennismaking met vrienden en familie merkt ze
dat haar gevoel juist is. Iets klopt er niet, er wordt iets voor haar verborgen
gehouden. Maar wat dan? Ze besluit om binnenshuis op zoek te gaan, niet alleen
naar bewijs dat haar gevoelens zal bevestigen maar ook naar haar eigen
identiteit. En dan doet zij ineens een schokkende ontdekking………verstopt in haar
kledingkast vindt ze een liefdesbrief, gericht aan haar!
Een verhaal over het hebben, houden én verliezen van die ene
ware liefde in je leven. Emotioneel, ontroerend en prachtig beschreven door
Jojo Moyes. Zonder ook maar een enkel moment te hebben gehad dat het overdreven
of onaannemelijk zou zijn heb ik dit prachtige boek in één ruk uitgelezen. Daar
ontkom je niet aan als je eenmaal bent begonnen. De karakters van Anthony
´Boot´ maar vooral ook die van Ellie en
Jennifer zijn geweldig goed en diepzinnig beschreven. Twee vrouwen in totaal
andere tijden. Ellie die in het moderne en vrije leven van de twintigste eeuw
zelfstandig is, werkt en haar eigen keuzes kan maken. Jennifer die in ‘betere
kringen’ verkeert in de jaren zestig. Het vooral niet uiten van een eigen
mening waar anderen bij aanwezig zijn. Mooi zijn voor je man en je beste kant laten
zien op feestjes en sociale bijeenkomsten. Daar ging het in die kringen toen
om. Maar de twee vrouwen hebben meer met elkaar gemeen dan ze zelf ooit hadden
kunnen denken.
ware liefde in je leven. Emotioneel, ontroerend en prachtig beschreven door
Jojo Moyes. Zonder ook maar een enkel moment te hebben gehad dat het overdreven
of onaannemelijk zou zijn heb ik dit prachtige boek in één ruk uitgelezen. Daar
ontkom je niet aan als je eenmaal bent begonnen. De karakters van Anthony
´Boot´ maar vooral ook die van Ellie en
Jennifer zijn geweldig goed en diepzinnig beschreven. Twee vrouwen in totaal
andere tijden. Ellie die in het moderne en vrije leven van de twintigste eeuw
zelfstandig is, werkt en haar eigen keuzes kan maken. Jennifer die in ‘betere
kringen’ verkeert in de jaren zestig. Het vooral niet uiten van een eigen
mening waar anderen bij aanwezig zijn. Mooi zijn voor je man en je beste kant laten
zien op feestjes en sociale bijeenkomsten. Daar ging het in die kringen toen
om. Maar de twee vrouwen hebben meer met elkaar gemeen dan ze zelf ooit hadden
kunnen denken.
Van de titel kreeg ik het een beetje benauwd. Ik hou totaal
niet van overdadige liefdesverhalen of chicklits. De titel blijkt na het boek
gelezen te hebben een voltreffer maar ik denk dat sommige lezers het onterecht
zullen laten liggen. Natuurlijk is dit een roman en ja, het gaat over liefde en
alles wat daarbij hoort. Maar het is niet alleen een goed verhaal, het is ook
interessant. Het geeft je een kijkje in de jaren zestig en doet je daardoor
verzuchten dat je als vrouw blij mag zijn dat je in deze tijd leeft. Bij
sommige stukjes had ik wel wat twijfels, zou het echt zo zijn geweest toen?
Maar ach, het liefdesverhaal is er niet minder om, dat is tenslotte van alle
tijden. Tenminste, dat is mijn mening. De briefwisseling vanuit Anthony ‘Boot’
naar Jennifer is er eentje die rechtstreeks uit een film komt. Open, eerlijk en
met vanuit het hart geschreven. Heel bijzonder………
niet van overdadige liefdesverhalen of chicklits. De titel blijkt na het boek
gelezen te hebben een voltreffer maar ik denk dat sommige lezers het onterecht
zullen laten liggen. Natuurlijk is dit een roman en ja, het gaat over liefde en
alles wat daarbij hoort. Maar het is niet alleen een goed verhaal, het is ook
interessant. Het geeft je een kijkje in de jaren zestig en doet je daardoor
verzuchten dat je als vrouw blij mag zijn dat je in deze tijd leeft. Bij
sommige stukjes had ik wel wat twijfels, zou het echt zo zijn geweest toen?
Maar ach, het liefdesverhaal is er niet minder om, dat is tenslotte van alle
tijden. Tenminste, dat is mijn mening. De briefwisseling vanuit Anthony ‘Boot’
naar Jennifer is er eentje die rechtstreeks uit een film komt. Open, eerlijk en
met vanuit het hart geschreven. Heel bijzonder………
Al bij al een oprechte aanrader. Een lekker dik boek om
heerlijk een tijdje in te kunnen wegzinken, een prachtig liefdesverhaal. ( maar
absoluut geen Bouquetreeksachtige taferelen, dan had ik het heel snel weggelegd
en niet verder gelezen!) Wel wat kleine dingen; het laatste hoofdstuk had van
mij niet gehoeven, het verhaal was inmiddels verteld, het was klaar. Ook de korte
briefjes en sms´jes tussen de hoofdstukken vond ik niets toevoegen. Ik heb ze gelezen
maar ze staan los van het inhoudelijk verhaal.
heerlijk een tijdje in te kunnen wegzinken, een prachtig liefdesverhaal. ( maar
absoluut geen Bouquetreeksachtige taferelen, dan had ik het heel snel weggelegd
en niet verder gelezen!) Wel wat kleine dingen; het laatste hoofdstuk had van
mij niet gehoeven, het verhaal was inmiddels verteld, het was klaar. Ook de korte
briefjes en sms´jes tussen de hoofdstukken vond ik niets toevoegen. Ik heb ze gelezen
maar ze staan los van het inhoudelijk verhaal.
Dit boek is het tweede boek van Jojo Moyes wat mij is
gevraagd te lezen en recenseren door uitgeverij De Fontein, dank je wel Dagmar!
Ook dit boek is adembenemend mooi. Het is een ontroerend verhaal wat je doet
meeleven. Het mooie vond ik ook dat, ondanks dat het zich in totaal
verschillende tijden en milieus afspeelt, beide verhaallijnen zoveel met elkaar
gemeen hebben. En hoe ze uiteindelijk bijeenkomen is prachtig.
gevraagd te lezen en recenseren door uitgeverij De Fontein, dank je wel Dagmar!
Ook dit boek is adembenemend mooi. Het is een ontroerend verhaal wat je doet
meeleven. Het mooie vond ik ook dat, ondanks dat het zich in totaal
verschillende tijden en milieus afspeelt, beide verhaallijnen zoveel met elkaar
gemeen hebben. En hoe ze uiteindelijk bijeenkomen is prachtig.
Moyes schrijft lekker vlot, geen gedraal, geen overbodige of
eindeloze dialogen. Ook voor degene die niet snel naar een roman zullen grijpen
wil ik melden dat deze schrijfster een ‘andere’ manier heeft van het schrijven
van romans.
eindeloze dialogen. Ook voor degene die niet snel naar een roman zullen grijpen
wil ik melden dat deze schrijfster een ‘andere’ manier heeft van het schrijven
van romans.
Als verstokte spanningszoeker heb ik meer dan genoten van dit boek.
****1/2
Patrice
0
