‘Rood als bloed’ – Salla Simukka

meisje dat leerde om bang te zijn.
winter in decennia, de straten van de stad zijn bevroren en bedekt met een
witte laag sneeuw. De zeventienjarige Lumikki Andersson doet wat ze altijd
doet: onopvallend naar school gaan en zich niet inlaten met andermans zaken.
Maar die strategie wordt danig op de proef gesteld als ze toevallig een hele
hoop briefjes van vijfhonderd euro aantreft in de donkere kamer van haar
middelbare school. Waar komt al dat geld vandaan? En die rode vlekken op de
briefjes? Voor ze het weet, wordt Lumikki meegesleurd in een levensgevaarlijk
spel van rijke jongeren, drugshandel en internationale criminelen. Het is de
koudste winter in decennia, en niets kleurt zo rood op witte sneeuw als bloed.
is een sterk meisje, emotioneel en fysiek. Als ze op een normale schooldag naar
haar favoriete plekje gaat is er een verrassing voor haar, de kamer hangt vol
met geld. Het geld zit vol met rode vlekken en ze kan haar ogen niet geloven.
Ze volgt haar lessen van de dag, maar kan alleen aan het geld denken. Na een
lange lesdag gevolgd te hebben wil ze
toch nog even kijken of het geld er wel echt was. Onderweg wordt ze aan de kant
geduwd door iemand. Bij de kamer aangekomen blijkt deze leeg.. waar is het geld
naartoe? Ze volgt de persoon die tegen haar aan gelopen is en komt in een soort
van restaurantje terecht, waar ze het drietal Kasper, Tuukka en Elisa ziet
zitten met een rugzak. Ze probeert het gesprek af te luisteren en zo
onopgemerkt te blijven als maar kan. Tot
ze op haar weg naar huis wordt tegen gehouden door Tuukka die haar dwingt om niks
te zeggen van wat ze heeft gehoord.
als ze thuis is wordt ze gebeld door Elisa, omdat ze bang is om alleen te zijn.
Als Lumikki eenmaal bij Elisa is vertelt ze het verhaal van wat er gebeurd is
en hoe ze aan het geld komen, vanaf dat moment word Lumikki meegenomen in een
draaikolk van drama en angst.
vond het een heel spannend boek, ondanks dat het in de derde persoon geschreven
is want daar heb ik meestal niet zo veel mee. Het boek was niet eng maar het was
ook niet wat je zegt een ‘blij bloemetjes boek’ waar niks in gebeurt, je voelde
soms wel de spanning die de personages ook ondergingen.
geef het boek 3 sterren, het was een leuk boek. Minpuntjes zijn de twee
verhaallijnen en de schrijfstijl.
Blok